اگر ما جهت الهی رسالت را با ساختن تعبیر «پیامبر اسلام» کنار بگذاریم، درست به همان هدفی که مستشرقان از جعل و کاربرد این تعبیر داشته‌اند نزدیک شده‌ایم. آنان اعتقادی به این که محمد (ص) از طرف خدا آمده ندارند، اما با این مطلب که محمد (ص) دین اسلام را میان مردم آورده مشکلی نداشته و این تعارضی با معتقدات و باور‌های غیر دینی یا ضد دینی آنان ندارد. بنابرین به راحتی کلمه پیامبر اسلام را ساخته‌اند و به جای پیامبر خدا (ص) گذاشته‌اند.
مبلغ نوشت: حجت‌الاسلام والمسلمین رسول جعفریان، در یادداشتی به بیان نکاتی درباره تعبیر «پیامبر اسلام» پرداخته است.
در ادامه متن این یادداشت را می‌خوانید:
سال‌ها پیش که خدمت استاد ارجمندم حضرت آیت‌الله حاج سیدمحمد علی روضاتی (۱۳۰۸-۱۳۹۱ش) می‌رسیدم، از ایشان شنیدم که مرحوم امیری فیروزکوهی، شاعر و محقق برجسته کشورمان، مقاله‌ای درباره غلط بودن تعبیر «پیامبر اسلام» در مجله دانشکده الهیات مشهد نوشته است. [نشریه دانشکده الهیات مشهد، ش ۱۴ (سال ۱۳۵۴)، صص ۲۱۵ – ۲۱۸]شنیدن این که این تعبیر، تعبیر نادرستی است ابتدا برایم نامأنوس بود و، اما به ویژه بعد از مطالعه آن مقاله، دریافتم که حق با آن شاعر فرهیخته و استاد ارجمند بنده بوده و هست. ایشان اصرار داشت که سخن مرحوم امیری درست است و ما نباید این تعبیر را که بسیار غلط و ساخته دست مستشرقان است در هیچ کجا به کار ببریم.
مع‌الاسف شاهدیم که بی‌دقتی ما دامنه‌اش چندان وسیع است که بسیاری از نویسندگان ما از آن در عناوین کتاب‌هایشان استفاده کرده‌اند. به علاوه طی سال‌ها شاهد بوده و هستیم که در بیشتر متن‌هایی که در صدا و سیما خوانده شده یا در مطبوعات درج می‌شود همیشه از این ترکیب نادرست استفاده می‌شود. در حالی که قدسیت کلمه رسول خدا (ص) بسیار روشن و واضح و نادرستی تعبیر پیامبر اسلام با اندکی تأمل قابل درک است.
