بعضی از داروها با عملکرد آهن در بدن تداخل دارند. تداخلات دارویی آهن در بدن به چند صورت دیده می‌شود.
مصرف برخی داروها باعث بروز کمبود آهن در بدن می‌شوند؛ لذا باید هنگام مصرف این داروها، از آهن بیشتری (به صورت مکمل یا از طریق غذا‌های غنی از آهن) استفاده کرد. این داروها عبارتند از:
آسپیرین (Aspirin)
بنازپریل (Benazepril)
کاپتوپریل (Captopril)
سایمیتدین (Cimetidine)
دی پیریدامول (Dipyridamole)
انالاپریل (Enalapril)
اتودولاک (Etodolac)
فاموتیدین (Famotidine)
هالوپریدول (Haloperidol)
هایوسایامین (Hyoscyamine)
ایبوپروفن (Ibuprofen)
لوترل (Lotrel)
هیدروکسید منیزیم (Magnesium Hydroxide)
مواکسیپریل (Moexipril)
نابومتون (Nabumetone)
ناپروکسن (Naproxen)
نئومایسین (Neomycin)
نیزاتیدین (Nizatidine)
اگزاپروزین (Oxaprozin)
کوئیناپریل (Quinapril)
رامیپریل (Ramipril)
رانیتیدین (Ranitidine)
بی کربنات سدیم (Sodium Bicarbonate)
استانوزولول (Stanozolol)
* برخی دیگر از داروها با مصرف قرص آهن (فروس سولفات) تداخل منفی ایجاد می‌کنند، یعنی یا این داروها موجب کاهش جذب قرص آهن می‌شوند و یا قرص آهن در جذب این داروها اختلال ایجاد می‌کند.
از این رو هنگامی که یکی از دارو‌های زیر برای شما تجویز شد، قبل از مصرف مکمل آهن، با داروساز یا پزشک معالج تان مشورت نمایید، زیرا مصرف مکمل آهن با این داروها ممکن است مشکلات ناخواسته‌ای را ایجاد نماید.
این داروها عبارتند از:
کاربیدوپا (Carbidopa)
لوودوپا (Levodopa)
کلرهگزیدین (Chlorhexidine)
سیپروفلوکسازین (Ciprofloxacin)
دفروگزامین ((Deferoxamine
دوکسی سایکلین (Doxycycline)
جمی فلوکسازین ((Gemifloxacin
لووفلوکسازین (Levofloxacin)
متیل دوپا (Methyldopa)
افلوکسازین (Ofloxacin)
پنی سیلامین (Penicillamine)
ریزدرونات (Risedronate)
سولفاسالازین (Sulfasalazine)
تتراسایکلین (Tetracycline)
وارفارین (Warfarin)
* برخی دیگر هر دو اثر فوق را با هم دارا هستند:
مانند مینوسایکلین ((Minocycline
* در مورد برخی دیگر از داروها نیاز به توضیحات بیشتری است، مانند:
ایندومتاسین (Indomethacin)
مصرف همزمان این دارو با مکمل آهن ممکن است در برخی افراد، موجب زخم و سوزش معده شود؛ بنابراین بهتر است همراه با غذا مصرف شود.
قرص‌های ضد بارداری (Oral Contraceptives):
از آنجایی که این قرص‌ها میزان خونریزی زمان قاعدگی را کم می‌کنند، به ذخیره آهن در بدن کمک می‌کنند؛ بنابراین اگر قرص ضد بارداری می‌خورید، بهتر است قبل از مصرف مکمل آهن با یک پزشک مشورت نمایید و با انجام آزمایش مربوطه ببینید آیا به مکمل نیاز دارید یا خیر.
هورمون‌های تیروئیدی (Thyroid Hormones):
کمبود آهن موجب کاهش توانایی بدن برای ساخت هورمون‌های تیروئیدی می‌شود.
کاهش توانایی ساخت هورمون‌های تیروئیدی در رژیم‌های کم کالری نیز دیده می‌شود. از این رو برای افرادی که رژیم لاغری می‌گیرند، یک دوزی از مکمل آهن (۲۷ میلی گرم در روز) برای حفظ مقدار طبیعی هورمون‌های تیروئیدی در بدن تجویز می‌شود.
