در ابتدا قرار بود که بنایی برای سرای سالمندان در این زمین طرح‌ریزی شود، اما این تصمیم هرگز به اجرا در نیامد و به سود ساختن پارک عمومی و استفاده همگانی از صحنه کنار رفت. سال ۱۳۵۶ این منطقه شمایل یک پارک عمومی را پیدا کرد و به یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم پایتخت تبدیل شد. پارک سنگی جمشیده را دو بار بازسازی کرده‌اند. یک بار هم ۱۶ هکتار به وسعت آن افزوده شد. این قسمت اضافه شده که به بوستان سنگی فردوسی مشهور است دارای جذابیت‌ها و البته ابتکاراتی در ساخت آن است تا بتواند برای جذب گردشگر با پارک اصلی رقابت کند.
خیلی وقت است که بوستان جمشیدیه، با نسیم بهشتی و سرسبزی و زیبایی چشمنوازش، به تفرجگاه دلنشین تهرانی‌ها بدل شده است. یکی از زیباترین بوستان‌های تهران، پارک سنگی جمشیدیه، با آبشار مصنوعی، حوض زیبا و اِلمان‌های هنری توانسته است تجسمی از تلفیق هنر و طبیعت خلق کند.
به گزارش همشهری آنلاین، وارد فضای بوستان جمشیدیه که بشوید هوای خنک و تمیز حس خوب سبک شدن در نخستن قدم‌ها را برایتان زنده می‌کند. اطراف‌تان پر است از انواع گل‌ها و درختان، صدای آب و آواز پرندگان.
همسایگی کوه، رودخانه، آبشار و جنگل فضایی را به وجود آورده که موجب شده کوهنوردان بسیاری از این مسیر برای صعود به کلکچال استفاده کنند. پله‌ها و عبور از کفپوش‌های ناهموار سنگی تداعی‌کننده جاده‌های جنگلی است. بوستان سنگی جمشیدیه را مرتفع‌ترین پارک تهران می‌دانند. محلی با مختصات کوهستانی، درخت‌های کهنسال فراوان و مسیر‌های سنگفرش‌شده؛ یادگار جمشید دولوی قاجار که اکنون به بوستان عمومی تبدیل شده است. طایقه دولو مشهور بوده‌اند و متمول و متنفذ. پس طبیعی است که ملک و املاک فراوانی متعلق به این طایفه بوده باشد. در شناسنامه تاریخی پارک جمشیدیه هم نام جمشید دولوی قاجار به‌عنوان مالک زمین این بوستان ثبت شده است، مالکی که ملک ۶۹ هزارمترمربعی خود را بخشید.
در ابتدا قرار بود که بنایی برای سرای سالمندان در این زمین طرح‌ریزی شود، اما این تصمیم هرگز به اجرا در نیامد و به سود ساختن پارک عمومی و استفاده همگانی از صحنه کنار رفت. سال ۱۳۵۶ این منطقه شمایل یک پارک عمومی را پیدا کرد و به یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم پایتخت تبدیل شد. پارک سنگی جمشیده را دو بار بازسازی کرده‌اند. یک بار هم ۱۶ هکتار به وسعت آن افزوده شد. این قسمت اضافه شده که به بوستان سنگی فردوسی مشهور است دارای جذابیت‌ها و البته ابتکاراتی در ساخت آن است تا بتواند برای جذب گردشگر با پارک اصلی رقابت کند.
پارک جمشیدیه چهار ورودی دارد و به سبب نزدیکی به کوه‌های شمال تهران، همیشه یکی از نخستین نقاط پایتخت به شمار می‌رود که بارش برف و باران در آنجا آغاز می‌شود. با بالا رفتن از پله‌های پشت آبشار به طبقات بالایی پارک می‌رسید و از آنجا نمایی زیبا از شهر تهران را خواهید دید. به دلیل موقعیت مکانی و وجود پله‌های متعدد در کل پارک جمشیدیه تهران زمین بازی در آن وجود ندارد و انجام ورزش‌هایی مانند والیبال و فوتبال در آن امکان‌پذیر نیست، اما می‌توان لحظات خوشی را با قدم زدن و پیاده‌روی در گذرگاه‌های زیبای بوستان و رفتن به ارتفاعات پارک و تماشای مناظر شهر تهران تجربه کرد.
اگر از هر چهار ورودی بوستان جمشیدیه وارد آن شوید، می‌توانید از طراحی سنگی زیبای آن لذت ببرید. یکی از دیدنی‌ترین نقاط بوستان جمشیدیه تهران دریاچه، آبشار و آبنما‌های آن است. نیمکت‌هایی در مقابل این دریاچه تعبیه شده‌اند که امکان تماشای آبنما‌ها و پرندگانی را که در آن چرخ می‌زنند برای شما فراهم می‌آورند.
اگرچه دیوار کوهستانی شمالی‌ترین نقطه پایتخت، مثل سدی در برابر خروج آلودگی هوا از این شهر قد علم کرده و آسمان آن نقطه را به تیرگی کشانده، در مقابل پارک جمشیدیه در خطی مجاور و موازی با همان کوهستان، مثل ریه‌ای سبز عمل می‌کند؛ صد‌ها درخت در این پارک از خانواده نارون، چنار، تبریزی و... اکسیژن‌سازی را در شمال شهر به عهده دارند.
منطقه زیبای کوهنوردی کلکچال در شمال بوستان جمشیدیه قرار دارد. سمت جنوب این بوستان به باغ‌های دولو منتهی می‌شود و نزدیک‌ترین اقامتگاه‌ها به پارک جمشیدیه تهران هم هتل‌های جاده ابریشم، دیاموند، مدیا و هتل آپارتمان‌های جم و گلشهر هستند که با فاصله حدودی ۶ کیلومتری از پارک قرار دارند. بله، این است داستان اکسیژن‌ساز شمال شهر ما!
