«کورمک مک‌کارتی» یکی از بزرگترین رمان‌نویسان آمریکا محسوب می‌شد که با رمان «جاده» موفق به کسب جایزه معتبر پولیتزر شد و رمان مهیجش با عنوان «جایی برای پیرمرد‌ها نیست» دستمایه ساخت فیلمی سینمایی با همین نام از برادران کوئن در سال ۲۰۰۷ بود که برنده اسکار بهترین فیلم، بازیگر نقش مکمل مرد، کارگردانی و فیلمنامه اقتباسی شد.
«کورمک مک‌کارتی» نویسنده آمریکایی که نگارش رمان‌هایی، چون «جایی برای پیرمرد‌ها نیست»، «جاده» و «نصف‌النهار خون» را در کارنامه داشت در سن ۸۹ سالگی درگذشت.
به گزارش ایسنا به نقل از هالیوود ریپورتر، «کورمک مک‌کارتی» یکی از بزرگترین رمان‌نویسان آمریکا محسوب می‌شد که با رمان «جاده» موفق به کسب جایزه معتبر پولیتزر شد و رمان مهیجش با عنوان «جایی برای پیرمرد‌ها نیست» دستمایه ساخت فیلمی سینمایی با همین نام از برادران کوئن در سال ۲۰۰۷ بود که برنده اسکار بهترین فیلم، بازیگر نقش مکمل مرد، کارگردانی و فیلمنامه اقتباسی شد.
ناشر آثار این نویسنده اعلام کرد که او به دلایل طبیعی در خانه‌اش در سانتافه نیومکزیکو از دنیا رفته است. «مک‌کارتی» به‌خاطر نثر واضح، نگاهی آینده‌نگر به انسانیت و رویکرد سازش‌ناپذیر به مرگ و خشونت، به‌عنوان یکی از نویسندگان برجسته آمریکایی در زمان خود شناخته می‌شد.
«مک‌کارتی» همچنین برای خلق سه‌گانه «مرز» شامل رمان‌های «همه اسب‌های زیبا» در سال ۱۹۹۲، «گذرگاه» در سال ۱۹۹۴ و «شهر‌های دشت» در سال ۱۹۹۸ و تراژدی پساآخرالزمانی‌اش «جاده» که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد، شهرت داشت.
رمان «همه اسب‌های زیبا» در سال ۲۰۰۰ در فیلمی به کارگردانی «بیلی باب تورنتون» و با بازی «مت دیمون» و «پنه لوپه کروز» اقتباس شد و فیلم اقتباسی «جاده» هم در سال ۲۰۰۹ با بازی «ویگو مورتنسن» به نمایش درآمد. سومین رمان او با نام «فرزند خدا» که در سال ۱۹۷۳ نوشته بود نیز در سال ۲۰۱۳ توسط «جیمز فرانکو» و با بازی «تیم بلیک نلسون» مورد اقتباس سینمایی قرار گرفت.
فیلم سینمایی «مشاور» (۲۰۱۳)، به کارگردانی «ریدلی اسکات و با بازی «پنه‌لوپه کروز»، «مایکل فاسبندر»، «خاویر باردم» و «کامرون دیاز»، اولین فیلمنامه اصلی مک‌کارتی را برای پرده بزرگ نمایش رقم زد. او همچنین نمایشنامه خود را با نام «غروب محدود» برای یک تله فیلم شبکه HBO در سال ۲۰۱۱ با بازی «تامی لی جونز» و «ساموئل ال جکسون» اقتباس کرد.
او در سال ۲۰۰۷ جایزه پولیتزر ادبیات داستانی را برای رمان «جاده» دریافت کرد، کتابی پر از هیجان درباره سفر یک پدر و پسر در دنیایی متروک.
این نویسنده در شش دهه نخست زندگی‌اش چندان شناخته‌شده نبود، اما تحلیل‌هایی که در بررسی داستانی از او با عنوان «همه اسب‌های زیبا» (نخستین داستان از سه‌گانه مرز) در سال ۱۹۹۲ نوشته شد، به‌کل سرنوشت آثار او را تغییر داد و بعد‌ها کتاب‌های «جایی برای پیرمرد‌ها نیست» و «جاده» او نیز همین سرنوشت را پیدا کردند.
