در اواخر قرن نوزدهم، صنعت چوب‌برداری رونق چشمگیری را در ایالات متحده تجربه کرد که ناشی از تقاضای زیاد برای چوب برای حمایت از شهرها و پروژه‌های زیربنایی در حال گسترش بود.
شاید حتی با دیدن عکس هم باور نکنید که نسلی از درختان تنومند وجود داشته که با تخریب محیط زیست برای همیشه از بین رفته‌اند.
به گزارش خبرآنلاین، درخت سکویا غول پیکری که در تصویر دیده می‌شود، نمونه‌ای باشکوه بود که در زمان قطعش در دهه ۱۸۹۰، سن تخمینی ۲۶۰۰ سال داشت. سکویاهای غول پیکر (که با نام علمی Sequoiadendron giganteum شناخته می‌شود) از بزرگترین و طولانی‌ترین درختان روی زمین هستند و وجود آنها چندین هزار سال را در بر می گیرد. آنها بومی دامنه های غربی رشته کوه سیرا نوادا در کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا هستند.
در اواخر قرن نوزدهم، صنعت چوب‌برداری رونق چشمگیری را در ایالات متحده تجربه کرد که ناشی از تقاضای زیاد برای چوب برای حمایت از شهرها و پروژه‌های زیربنایی در حال گسترش بود. این دوره مصادف با انقلاب صنعتی بود که منجر به افزایش نیاز به الوار شد. اندازه و دوام بی‌نظیر سکویاهای غول‌پیکر آنها را به طور خاص مورد توجه قرار داد و متأسفانه بسیاری از این درختان باستانی در این مدت قطع شدند.
قطع درخت سکویا ۲۶۰۰ ساله غول پیکر در دهه ۱۸۹۰ نشان دهنده از دست دادن غم انگیز میراث طبیعی و یادآور تأثیرات زیست محیطی ناشی از فعالیت‌های انسانی است. امروزه تلاش‌هایی برای حفاظت و نگهداری از سکویاهای غول‌پیکر باقی‌مانده وجود دارد، زیرا ارزش زیست‌محیطی بسیار زیادی دارند و به عنوان گنجینه‌های ملی در ایالات متحده در نظر گرفته می‌شوند.
