سال ١٣٢٤ که تهران در حال گسترش به سمت شمال شهر بود. برای ایجاد فضای تنفسی و ریهگذاری در شهر ٣٠ هکتار از اراضی تهران حد فاصل تپههای عباسآباد تا میدان ونک برای این کار در نظر گرفته شد و طراحی و ساخت آن هم به مهندس ساعی، پدر جنگلبانی ایران، سپرده شد.
این روزها که زندگی ماشینی روح را آزرده و جسم را خیلی زود فرسوده میکند، هیچچیز بهتر از بوستانهای آرام و سرسبز حال آدمها را خوب نمیکند و آرامش را به شهرنشینان هدیه نمیدهد.
به گزارش همشهری آنلاین، پارک ساعی که میزبان خوبی برای فرار از شهر دودزده و پرترافیک پایتخت است، ارزانترین بوستان به لحاظ طراحی و ساخت لقب گرفته است، اما چرا؟ بهتر است خودتان بخوانید تا متوجه شوید.
«کریم ساعی» در مشهد به دنیا آمد. مهندسی خود را دانشگاه تهران گرفت. جزو دانشجویان ممتاز بود که برای ادامه تحصیل به اروپا اعزام شدند و در نشریه روودوبوآی فرانسه آن زمان بهعنوان یکی از نخبهها و نوابغ نادر علمی معرفی شد. پس از تکمیل تحصیلات در آمریکا به ایران آمد و در اداره کل کشاورزی، اداره فلاحت، کار خود را آغاز کرد. تا آن زمان جنگلهای ایران متولی نداشت. مهندس ساعی سال ١٣١٩ در اداره فلاحت ایران، اولین گام را برای تشکیل اداره جنگلبانی برداشت. تنها امکانات او در آن زمان محدود به یک کارمند و یک میز و ۲ صندلی در یک اتاق کوچک بود. میگویند اولین فردی بود که برای شناسایی و طبقهبندی جنگلها به سفرهای علمی میرفت. پدر جنگلبانی ایران مساحت جنگلهای کشور را در آن زمان ۱۸ میلیون هکتار ارزیابی کرد.
سال ١٣٢٤ که تهران در حال گسترش به سمت شمال شهر بود. برای ایجاد فضای تنفسی و ریهگذاری در شهر ٣٠ هکتار از اراضی تهران حد فاصل تپههای عباسآباد تا میدان ونک برای این کار در نظر گرفته شد و طراحی و ساخت آن هم به مهندس ساعی، پدر جنگلبانی ایران، سپرده شد.
مهندس کریم ساعی پس از مشخص شدن قطعه زمین پارک، با کمترین امکانات موجود و تنها با یک باغبان و چند کارگر ساده و برای حفظ زمین موجود از گزند ساختمانسازان، اقدام به احداث پارکی جنگلی در این زمینها کرد و ١٢ هکتار از زمینهای باقیمانده را با طراحی و با نظارت خود و کاشت درختان چنار، تبدیل به پارکی جنگلی کرد و این یادگار بزرگ او برای تهران هنوز پابرجاست. مهندس کریم ساعی این پارک را با الهام از طراحیهای اسلیمی احداث کرد. به دلیل شیبدار بودن زمینهای این منطقه و اجبار برای پلکانی کردن، به نوعی این پارک را طراحی کرد که همه بتوانند بهراحتی در آن پیادهروی کرد. برای درختان پارک هم دکتر ساعی از گونههای چنار و عرعر که احتیاج به آبیاری کمی دارند استفاده کرد.
طراحی و نظارت بر کاشت درختان چنار خیابان، ولی عصر (عج) هم از ایدههای ساعی است؛ در تهرانی که شلوغی، ترافیک و دود و دم سرنوشت گریزناپذیر آن است.
نکته جالب درباره سنگهای استفاده شده در پارک است که به گفته «حسین محجوبی» (تکمیل کننده ساخت بوستان ساعی) سنگهای استفاده شده در این پارک از بازسازی خیابانهای قدیمی تهران بهدست آمد. پس از آسفالت کردن تعدادی از خیابانهای قدیمی تهران مانند خیابان سعدی که بخشی از آن را سنگفرشهای قدیمی تشکیل میداد، سنگها به یک انبار منتقل شده بود و برای ساخت بخشهای سنگی پارک ساعی از همین سنگها استفاده شد. محجوبی میگوید: «پارک ساعی ارزانترین پارک تهران است و ساعی آن را تنها با یک باغبان و چند کارگر ساده ساخت.»
این پارک در اراضی عباسآباد و درهای عمیق ساخته شده و در هنگام ورود از شلوغی خیابان، ولی عصر (عج)، گویی آدم به جهانی دیگر گام میگذارد. باغوحش، باغ ژاپنی، محوطه بازی، برکه و مجسمههای جذاب پارک ساعی آن را به لوکیشنی جذاب تبدیل کرده و بسیاری از عکاسان و گردشگران برای ثبت تصاویر و عکسهای خود به این پارک میروند.
این پارک تنها پارکی است که به دلیل زحمات بسیار زیاد و طراحی منحصر به فرد آن به نام ساعی نامگذاری شده و مجسمه این مرد بزرگ نیز در بوستان خودش نشسته روی نیمکتی قرار داده شده تا با چشمان نافذ حافظ بوستانها و جنگلهای کشور باشد.
مهندس کریم ساعی در ۴۲سالگی در سانحه سقوط هواپیما درگذشت و بنا به وصیتش در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران بهخاک سپرده شد.