برخی افراد فکر می‌کنند خرید خودروهای عضلانی با چنین قیمت‌هایی عاقلانه نیست اما اکثر طرفداران خودرویی از آنها به عنوان محصولات نمادین صنعت خودروی آمریکا نام می‌برند.
خودروهای عضلانی همواره طرفداران زیادی داشته‌اند و قطعاً آشنایی با گرانترین مدل‌های فروخته شده در حراجی‌ها خالی از لطف نخواهد بود.
به گزارش پدال، این روزها تقریباً تمامی خودروهای عضلانی دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی که وضعیت مناسبی دارند با قیمت‌های بالایی خریدوفروش می‌شوند اما این ۵ محصول جذابی که خواهید دید معنای گران بودن را وارد سطح کاملاً متفاوتی کرده‌اند چراکه با قیمت‌های نجومی زیر چکش حراجی‌ها رفته‌اند. برخی افراد فکر می‌کنند خرید خودروهای عضلانی با چنین قیمت‌هایی عاقلانه نیست اما اکثر طرفداران خودرویی از آنها به عنوان محصولات نمادین صنعت خودروی آمریکا نام می‌برند.
شاید بتوان گفت چنین محصولاتی از ایمنی پایین برخوردار بودند و زمانی تولید شدند که خودروسازان اهمیتی به مصرف سوخت و محیط‌زیست نمی‌دادند اما هدف از تولید آنها چیز دیگری بود و هنوز هم مردم با دیدنشان به وجد می‌آیند. خودروهای عضلانی قیمت مناسبی برای عموم داشتند و این هم یکی دیگر از دلایل محبوبیت آن‌هاست؛ اما بحران سوخت دهه ۷۰ میلادی مردم را مجبور کرد خودروهای کم‌مصرف‌تر بخرند و همین امر ارزش مدل‌های عضلانی را به شدت کاهش داد.
در اواخر دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی شما می‌توانستید یک خودروی عضلانی نمادین را با چند صد دلار خریداری کنید چراکه بسیاری از مالکان به دنبال خلاص شدن از شر خودروهای پرمصرف خود بودند. اما چند دهه بعد و با تولید خودروهای خسته‌کننده، طرفداران تازه فهمیدند که عضلانی‌ها چه قدر خاص بودند و به همین خاطر مبالغ هنگفتی را برای خریداری آنها پرداخت کردند. احیای خودروهای عضلانی باعث شده میلیون‌ها دلار در حراجی‌ها برای خرید آنها صرف شود. در این لیست شما را با گرانترین خودروهای عضلانی تاریخ حراجی‌ها آشنا می‌کنیم. همراه ما باشید.
اولین خودروی لیست ما جزو کمیاب‌ترین آن‌هاست. سوپر برد علیرغم شایستگی‌هایی که داشت نتوانست در مسابقات ناسکار ۱۹۶۹ فورد تورینو تالادگا را شکست دهد اما مهندسان پلیموث از این اتفاق درس گرفتند و نسخه‌ای بهبود یافته از دوج چارجر دیتونا را برای فصل ۱۹۷۰ مهیا کردند. این خودرو برای هماهنگی با قوانین می‌بایست به تعداد محدودی در نسخه جاده‌ای نیز تولید می‌شد و به همین خاطر مدل سوپر برد متولد شد. نسخه جاده‌ای این خودرو از پیشرانه ۷ لیتری همی استفاده می‌کرد و ۴۲۵ اسب بخار قدرت داشت.
با دماغه‌ای طویل و اسپویلر عقب بزرگ، پلیموث سوپر برد کاملاً بین طرفداران محبوب شد. اگرچه شک و تردیدهایی درباره آمار تولید دقیق این خودرو وجود دارد اما اکثر کارشناسان معتقدند بیش از ۲ هزار دستگاه سوپر برد به فروش رسیده است و حدود نیمی از آنها هنوز هم در بازار وجود دارند. یکی از مدل‌های باقی مانده با رنگ قرمز خاص که تقریباً شرایط صفرکیلومتری را داشت در حراجی سال ۲۰۲۲ برت جکسون با قیمت ۱.۶۵ میلیون دلار فروخته شد که بالاترین قیمت پرداختی برای سوپر برد محسوب می‌شود.
کارون شلبی فقید یکی از تأثیرگذارترین افراد روی صنعت خودروی آمریکاست. او مسئول تبدیل پروژه GT40 فورد به خودروی مسابقه‌ای پیروز در لمان بود و اولین نسل موستانگ را به محصولی تقریباً بی‌نقص و پرفورمنس تبدیل کرد. به این لیست باید تولید شلبی کبراهای مشهور را نیز اضافه کرد که بی‌شک جزو بهترین خودروهای اسپرت تولیدی تاریخ آمریکا در دهه ۶۰ میلادی بوده‌اند.
شلبی در سال ۱۹۶۷ به همراه فورد دومین پیروزی پیاپی در لمان را با GT40 جشن گرفت و بهترین موستانگ شلبی یعنی GT500 را معرفی کرد. کارول شلبی در آن زمان توزیع کننده رسمی لاستیک‌های گودیر نیز بود. او برای تبلیغ لاستیک‌های جدید گودیر در تأسیسات نزدیک تگزاس تصمیم گرفت با یک تیر دو نشان بزند و GT500 را نیز به نمایش گذاشت. او از فورد درخواست صدور مجوز برای نصب پیشرانه ۸ سیلندر GT40 در GT500 را کرد.
این پیشرانه که حدود ۶۵۰ اسب بخار قدرت داشت باعث شد مدل تک ساخت سوپر اسنیک از سرعت ۲۷۳ کیلومتر در ساعت عبور کند. اگرچه شلبی بعدها تحقیقاتی در زمینه امکان تولید محدود GT500 سوپر اسنیک را انجام داد اما متأسفانه این امر هرگز اتفاق نیفتاد. مدل تک ساخت یاد شده چندین بار بین خریداران دست‌به‌دست شد. با کارکرد ۴۲ هزار کیلومتری و استفاده از لاستیک‌های تاندربولتس گودیر، این خودرو در حراجی سال ۲۰۱۹ با قیمت ۲.۲ میلیون دلار به فروش رفت.
زمانی که کرایسلر نسخه جاده‌ای همی ۴۲۶ ناسکار را در محصولات تولیدی بکار برد همه‌چیز تغییر کرد. با قدرت ۴۲۵ اسب بخار، این پیشرانه ۸ سیلندر باعث شده بود خودروهای کرایسلر در خط مستقیم تقریباً شکست‌ناپذیر باشند. اگرچه این پیشرانه در سال ۱۹۶۶ روی برخی مدل‌ها ارائه می‌شد اما ۲ سال بعد در محفظه پیشرانه خودروی کوچک‌تر و سبک‌تر باراکودا نیز بکار رفت. پیشرانه یاد شده حتی پس از بازنگری کامل خودرو برای مدل سال ۱۹۷۰ نیز بهترین انتخاب ممکن به شمار می‌رفت.
سومین و آخرین نسخه کودا به عنوان یکی از زیباترین خودروهای دوران محصولات عضلانی شناخته می‌شود و با وجود پیشرانه همی نیز جزو قوی‌ترین آنها بوده است؛ اما از آنجایی که پیشرانه همی پس از مدل سال ۱۹۷۱ ارائه نشد تنها ۷۸۰ دستگاه از نسل سوم کودا با پیشرانه همی تولید شد. از این میان تنها ۲۱ دستگاه کانورتیبل بوده‌اند که ۱۴ نمونه آنها در سال ۱۹۷۰ و ۷ دستگاه در سال بعد تولید شده‌اند. با توجه به میزان تولید محدود و علاقه طرفداران به نسل سوم کودا، این خودرو جزو گرانترین خودروهای عضلانی تاریخ بوده است.
یکی از نسخه‌های کانورتیبل کودا در سال ۲۰۱۴ با قیمت قابل‌توجه ۳.۵ میلیون دلار به فروش رفت. اخیراً نیز یک مدل ۷۱ دیگر زیر چکش حراج رفت و پیشنهاد خرید آن به رقم ۴.۸ میلیون دلار رسید هرچند مالک حاضر به فروش نشد زیرا ظاهراً او به دنبال فروش خودروی خود با حداقل قیمت ۶ میلیون دلار بود.
فورد موستانگ در سال ۱۹۶۴ معرفی شد و با اینکه آمریکایی‌ها انتظار داشتند این خودرو در بحث فروش خوب عمل کند اما این‌طور نشد. جدای از استایل شیک اروپایی، آپشن‌های نسبتاً زیاد و قیمتی رقابتی، برنامه‌های بازاریابی قوی فورد نیز در تبدیل شدن موستانگ به پرفروش‌ترین محصول این برند نقش داشتند. خودروی موردبحث در تبلیغ‌های متنوع و فیلم‌های هالیوودی حضور داشت و مهم‌ترین آنها به فیلم بولیت مربوط می‌شود که یکی از جذاب‌ترین تعقیب و گریزهای خودرویی تاریخ سینما را رقم زده است.
پشت فرمان این موستانگ استیو مک کوئین مشهور در نقش کارآگاه فرانک بولیت نشسته بود. این موستانگ از نوع GT فست بک ۱۹۶۸ با رنگ سبز و پیشرانه ۸ سیلندر ۶.۴ لیتری بود. تغییرات خودروی یاد شده شامل استفاده از فنرها و شوک‌های قوی‌تر، سر سیلندر ارتقا یافته، کاربراتور بزرگ‌تر و سیستم احتراق الکترونیکی بود. یکی از موستانگ بولیت‌های تولیدی در زمان فیلم‌برداری آسیب دید اما مدل دیگر مشکلی نداشت و چندین بار تغییر کرد.
برای سال‌های متوالی این خودرو به‌صورت روزمره استفاده می‌شد و در برهه‌ای از زمان راهی گاراژ شد و فرزند مالک دوباره آن را در جاده‌ها راند. همان‌طور که در تصویر نیز دیده می‌شود این موستانگ هرگز به‌طور کامل بازسازی نشد و تنها سرویس‌های ضروری و لازم را برای حفظ وضعیت خود دریافت کرد. نهایتاً مالک تصمیم گرفت خودروی خود را بفروشد و در حراجی سال ۲۰۲۰ با قیمت ۳.۷۴ فروخته شد.
همان‌طور که گفتیم کارول شلبی برخی از بهترین خودروهای عضلانی و پرفورمنس را معرفی کرده است که یکی از آنها همین موستانگ GT350R است. جدای از فروش مدل‌های جاده‌ای GT350 در نمایندگی‌ها، شلبی و تیمش تعداد محدودی موستانگ با مشخصات مسابقه ۳۴ را با نام GT350R تولید کردند. این خودرو برای سه فصل متوالی توانست پیروز کلاس تولید B کلوپ خودروی اسپرت آمریکا باشد و شورولت کوروت را شرمنده سازد.
برنامه تولید GT350R با نمونه‌ای پیش‌تولیدی و تست گسترده آن شروع شد. این پروتوتایپ که با نام مستعار موستانگ پرنده شناخته می‌شد بر پایه موستانگ فست بک ۱۹۶۵ استوک شکل گرفت و تغییرات زیادی در آن اعمال شد که از جمله آنها می‌توان به پیشرانه ۸ سیلندر ۴.۷ لیتری با قدرت حدود ۳۵۰ اسب بخار اشاره کرد. این موستانگ ۱۱۵۶ کیلوگرم وزن داشت و می‌توانست در عرض ۵ ثانیه از سکون به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت برسد.
پروتوتایپ شلبی موستانگ GT350R اولین مدلی بود که توانست مسابقه‌ای رسمی را با رانندگی کن مایلز مشهور برنده شود. این مدل راه را برای تولید ۳۴ دستگاه دیگر هموار کرد. برخلاف دیگر پروتوتایپ ها، GT35.۵R۰۰۲ زنده ماند و بازسازی شد. در سال ۲۰۲۰ این خودرو با قیمت هنگفت ۳.۸۵ میلیون دلار به فروش رسید؛ اما نکته عجیب اینکه دو سال بعد دوباره زیر چکش حراج رفت اما این بار به قیمت ۳.۷۵ میلیون دلار فروخته شد.
