محرم سال ۱۳۶۶ مشهد. یک روز گرم تابستان است. دسته‌های عزادار و هیئت‌ها از اولین ساعات صبح از همه نقاط شهر مشهد به سمت حرم امام رضا (ع) می‌آیند. از بست پایین وارد صحن انقلاب شده و ضمن عزاداری و خواندن نوحه‌های جانگداز، به علی بن موسی الرضا علیه السلام عرض تسلیت دارند و از سمت بست بالا، از حرم بیرون می‌روند.
ازدهام جمعیت بسیار است. خیلی از هیئت‌ها به حرم نمی‌رسند. از خیابان‌هایی که گنبد بارگاه حضرت دیده می‌شود، عرض ادب کرده و برمی‌گردند. گرما طاقت فرسا است. سقای هیئت به مردم عزادار آب می‌دهد. این روز‌ها هنوز ایام دفاع مقدس است. رزمندگان و بسیجی‌های داوطلب، با لباس رزم عزاداری می‌کنند.
