استقلال در این سال‌ها همیشه پدیده‌های جوان و جدیدی داشته است؛ سرمایه‌هایی که اگر قدر ببینند شاید رویای قهرمانی را هم تعبیر کنند.
«شما نمی‌توانید با بچه‌ها، هیچ جامی ببرید»؛ الکس فرگوسن سال‌ها قبل، این فرضیه را رد کرد و با یک مشت بازیکن جوان، همه‌چیز به‌دست آورد. شاید این‌بار نوبت آن رسیده باشد که چنین فرمولی در استقلال نیز پیاده شود. آبی‌ها همیشه معروف به این بوده‌اند که توانسته‌اند جوان‌های درجه‌یکی را به فوتبال ایران معرفی کنند؛ روندی که شاید در یک سال گذشته متوقف شده، اما انتظار می‌رود در این فصل دوباره احیا شود. با تیمی که این روز‌ها در اختیار نکو است، اعتماد به فوتبالیست‌های جوان تنها چاره او خواهد بود؛ بازیکنانی که شاید یک آینده دلچسب برای باشگاه استقلال بسازند.
استفاده از ستاره‌های جوان آن هم در بازی‌های سخت، همیشه یکی از سیاست‌های کلیدی باشگاه استقلال بوده است. این همان باشگاهی است که یک گلر ناشناخته به نام وحید طالب‌لو، ناگهان در بازی حساس با سپاهان گلر شماره یکش شد و همان پسر بعد‌ها برای تیم ملی هم بازی کرد. سال‌های گذشته نیز جوانگرایی همیشه یکی از استراتژی‌های مهم استقلال بوده است. علیرضا منصوریان، به جوانانی مثل مهدی قائدی، امید نورافکن، فرشید اسماعیلی، مجید حسینی و سیدحسین حسینی بها داد و آن‌ها توانستند اهمیت‌شان را در این تیم نشان بدهند. وینفرد شفر نیز اللهیار صیادمنش را به یک مهره ثابت برای استقلال تبدیل کرد؛ بازیکنی که همین حالا در هال‌سیتی انگلیس حضور دارد و استقلال درآمد قابل توجهی از ترنسفرشدنش به‌دست آورده است. این روند با فرهاد مجیدی به تکامل رسید؛ مردی که امیرحسین حسین‌زاده، علیرضا رضایی، ابوالفضل جلالی و چند بازیکن جوان دیگر را به استقلال برد و مزد استفاده از این نفرات را با قهرمانی لیگ گرفت. البته پس از فرهاد، این روند برای مدتی از کار افتاد، اما حالا آبی‌ها باید دوباره آن را از سر بگیرند.
به دلایل متفاوت، استقلال در دوران ریکاردو ساپینتو نتوانست پدیده‌های جوانی را به فوتبال ایران معرفی کند. به‌نظر می‌رسید سبک کاری خاص ساپینتو، مهره‌های پرتجربه می‌طلبد و بازیکنان جوان سخت می‌توانند خودشان را در تیم او ثابت کنند. علاوه بر این، باشگاه نیز در تابستان، کمتر سراغ خرید مهره‌های جوان مستعد رفت وفهرستش را با نفرات نسبتا مسن پر کرد. این وسط بدشانسی‌های بزرگی هم وجود داشت؛ اینکه بازیکنی مثل سبحان خاقانی در همان نخستین تمرین با ساپینتو رباط داد و برای مدت‌ها دور از میادین بود یا اینکه علیرضا رضایی با چند اشتباه کوچک، تحت فشار قرار گرفت و موفق نشد جانشین خوبی برای سیدحسین باشد. حساسیت بالای بازی‌ها و امتیاز‌های از دست رفته نیم‌فصل اول، فرصت چندانی برای جوانگرایی در استقلال به‌وجود نیاورد، اما حالا شاید همه‌چیز با فصل گذشته فرق کند.
جوانگرایی برای نکونام، دیگر نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت است. تیمی که فعلا به این مربی سپرده شده، تیم بسیار جوانی به‌نظر می‌رسد. از خالدآبادی روی خط دروازه تا سامان تورانیان، منتظر محمد و آریا برزگر، خیلی از خرید‌های جدید استقلال در اوج جوانی هستند. این تیم از گذشته نیز نفراتی مثل امیرعلی صادقی را در اختیار دارد و امیدوار است که این فصل، فصل درخشش مهره‌های جوان در استقلال باشد. اگر این نقشه جواب بدهد، عصر تازه‌ای برای باشگاه رقم خواهد خورد. این بهترین موقعیت ممکن برای جواد نکونام خواهد بود.
استفاده از جوان‌ها البته هراس‌هایی هم دارد؛ مثلا اینکه این بازیکنان به سادگی با فشار بازی برای تیمی مثل استقلال کنار نیایند یا اینکه این جوان‌ها تحت فشار قرار بگیرند و تمرکزشان را از دست بدهند. با این حال این اتفاق می‌تواند اثرات فوق‌العاده‌ای هم روی آینده استقلال بگذارد. این بازیکنان می‌توانند در کنار هم، پایه‌گذار یک نسل جدید برای استقلال باشند. باشگاه می‌تواند هم از ترنسفر کردن آن‌ها درآمد به‌دست بیاورد و هم با این نفرات به‌دنبال رسیدن به موفقیت‌های بزرگ باشد. این نیاز مهم آن‌ها در فصل جدید لیگ برتر خواهد بود.
منبع: همشهری
