به نظر می‌رسد موجودات فرازمینی بر فرهنگ عامه تاثیر گذاشته اند همانطور که کنگره ایالات متحده به دنبال شفافیت بیش‌تر در مورد برنامه‌های تحقیقاتی درباره بشقاب پرنده هاست
فرارو- برای اولین بار در واشنگتن دی سی یک جلسه استماع عمومی در کنگره در مورد بشقاب پرنده‌ها برگزار شد، زیرا نگرانی‌ها در مورد تهدیدات سفر هوایی و امنیت ملی ناشی از "فناوری ناشناخته" افزایش یافته است. در آن جلسه هم چنین به پنهان کاری احتمالی برنامه‌های تامین مالی شده توسط دولت برای بازیابی و بررسی اشیاء پرنده با منشاء غیرانسانی پرداخته شد.
به گزارش فرارو به نقل از دویچه وله، به همین مناسبت هفته گذشته در برلین نمایشگاهی با عنوان "یک بشقاب پرنده در سال ۱۶۶۵" برگزار شد که به موضوع فرازمینی‌های ناخوانده پرداخته بود. این عنوان برگرفته از اولین گزارش‌ها درباره شناسایی یک بشقاب پرنده در آلمان حدود ۳۵۰ سال پیش است. در همان سال شش ماهیگیر شاهد یک پدیده آسمانی غیرقابل توضیح بودند: یک به ظاهر نبرد هوایی در آسمان بر فراز دریای بالتیک در نزدیکی اشترالزوند.
بشقاب پرنده‌ها از دیرباز موضوع اصلی فرهنگ عامه بوده اند. برنامه‌ها و فیلم‌های تلویزیونی از "مورک و میندی" گرفته تا "پرونده‌های ایکس"، از "ئی. تی" گرفته تا "مردان سیاه پوش" و گروه‌های موسیقی از "کارپنترز" تا "ریدیوهِد" با این تصور که ممکن است در جهان تنها نباشیم آثار هنری را اجرا کرده و به تصویر کشیده اند.
در همین راستا نگاهی به فرهنگی انداخته‌ایم که ایده موجودات فرازمینی را پذیرفته و تعامل آنان با نژاد بشر را تصور و ترسیم کرده است.
مورک و میندی یکی از اولین هامورک با بازی "رابین ویلیامز" یک موجود بیگانه از سیاره اورک در ماموریتی به برای مطالعه رفتار انسان‌ها به زمین اعزام شده و به کلرادوی دهه ۱۹۷۰ میلادی سفر کرده جایی که با میندی با بازی "پاملا داوبر" فارغ التحصیل جوان رشته روزنامه نگاری ملاقات کرد. مورک در حالی که تلاش می‌کند زندگی روی زمین را کنترل کند و با گفتن عبارت "نانُو، نانوُ" به همگان سلام می‌کند عاشق میندی می‌شود. آنان در نهایت ازدواج کرده و صاحب پسری به نام "مرث" از زمین می‌شوند که از نظر سنی مانند پدرش روندی معکوس را طی می‌کند.
در پرونده‌های ایکس: حقیقت آنجاست، "دیوید دوکاونی" و "جیلین اندرسون" در دهه ۱۹۹۰ میلادی با بازی در نقش "فاکس مولدر" و "دانا اسکالی" به شهرت رسیدند. آن دو فیلم "پرونده‌های ایکس" نقش ماموران پلیس فدرال (اف بی آی) را در حال بررسی پرونده‌های ماوراء الطبیعه غیر قابل توضیح ایفا کردند. موسیقی نمادین، اسرارآمیز و فیلم از اشیاء ناشناس در آسمان که نشانگر آغاز نمایش فیلم بود باعث شد مولدر نظریه پرداز توطئه و اسکالی واقع گرا به دنبال نیرو‌های غیرقابل توضیحی در میان ما باشند و کلمات نمادین روی صفحه نمایش داده می‌شد:"حقیقت آنجاست.
ئی. تی یک فیلم علمی – تخیلی امریکایی محصول سال ۱۹۸۲ میلادی است که توسط "استیون اسپیلبرگ" کارگردان افسانه‌ای و با فیلمنامه نویسی "ملیسا متیسن" ساخته شده است. داستان فیلم گرفتار شدن یک موجود بیگانه بر روی زمین را روایت می‌کند که توسط پسر جوانی به نام "الیوت" با بازی "هنری توماس" کشف شده و آن دو با یکدیگر دوست می‌شوند. الیوت با آوردن آن موجود فرازمینی (ئی. تی) به خانه خود در حومه کالیفرنیا به همراه برادر و خواهر کوچک اش تصمیم می‌گیرند وجود آن را پس از ایجاد یک پیوند عاطفی مخفی نگه دارند. با این وجود، دوست بیگانه آنان به زودی بیمار می‌شود موضوعی که منجر به مداخله دولت و وخیم شدن وضعیت الیوت و ئی. تی می‌گردد. با این وجود، ئی. تی بهبود می‌یابد و به او کمک می‌کنند تا راه خانه اش را پیدا کند. این فیلم در گیشه به سرعت موفق شد و شهرت اسپیلبرگ را به عنوان یکی از بهترین فیلمسازان هالیوود تثبیت کرد.
اولین، آخرین و تنها خط دفاعی"مردان سیاه پوش" با بازی "ویل اسمیت" و "تامی لی جونز" مجموعه‌ای از کمدی‌های اکشن علمی - تخیلی آمریکایی است که بر اساس کمیک‌های مارول ساخته شده است. "کی" و "جی" که برای یک آژانس دولتی با بودجه بالا و در عین حال غیررسمی کار می‌کنند حین بررسی مجموعه‌ای از برخورد‌های نزدیک نقشه مرگبار یک عامل وحشت بین کهکشانی را کشف می‌کنند. اولین نسخه از این فیلم که در سال ۱۹۹۷ اکران شد موفقیت دیگری برای کارنامه رو به رشد اسمیت در هالیوود بود که نه تنها نزدیک به ۶۰۰ میلیون دلار (۵۵۰ میلیون یورو) فروش داشت بلکه یکی از بهترین فیلم‌های سال طبق نظر منتقدان بود.
"ریدیوهِد" از شهر سرسبز آکسفوردشایر تا زمانی که آلبوم شان تحت عنوان "اوکی کامپیوتر" در سال ۱۹۹۷ میلادی منتشر شد صحنه راک را تسخیر کرده بودند. با این وجود، این آلبوم آنان را وارد فضای تازه‌ای ساخت از جمله آهنگ "بیگانه دلتنگ زیرزمینی" (Subterranean Homesick Alien) آهنگی درباره فردی که رویای ربوده شدن توسط بیگانگان را در سر می‌پروراند تا از بدبختی زندگی خود بر روی زمین بگریزد. برخی می‌گویند این آهنگ به معنای واقعی کلمه درباره بازدیدکنندگان از فضا است. در همین حال، "تام یورک" خواننده و ترانه سرای ریدیوهِد گفته بود این ترانه ادای احترامی به ترانه "بلوز دلتنگ زیرزمینی" (Subterranean Homesick Blues) اثر "باب دیلن" بوده است.
"تماس با سرنشینان سفینه بین سیاره ای" از گروه کارپنترز اگرچه این آهنگ در ابتدا در سال ۱۹۷۶ میلادی از سوی گروه کانادایی "کلاتو" توسط "جان وولوشوک" و "دی لانگ" ارائه شد نسخه ساخته شده آن توسط گروه امریکایی "کارپنترز" که یک سال پس از آن به لطف اجرای عالی با صدای خوب "کارن کارپنتر" منتشر شد شهرت بیش تری پیدا کرد. "تماس با سرنشینان سفینه بین سیاره ای" یا (Calling Occupants of Interplanetary Craft) شنوندگان خود را ترغیب می‌کند تا از قدرت ترکیبی ذهن شان استفاده نمایند تا آنان را قادر به تماس با "ساکنان فضای بین سیاره ای" سازد و در خط آغازین ترانه ادعا می‌کند که "شما در ذهن تان ظرفیت‌هایی برای ارسال پیام از طریق ناشناخته‌های گسترده را دارید".
با این وجود، این آهنگ پایان خوشی دارد و به این نتیجه می‌رسد که "ما دوستان شما هستیم". این ترانه و آهنگ ماندگار شد و در سال ۲۰۱۱ میلادی در یکی از قسمت‌های برنامه "عجایب منظومه شمسی" از شبکه جهانی بی بی سی که توسط پروفسور "برایان کاکس" اجرا می‌شد پخش شده بود.
