(عکس) ۱۶۰میلیون سال قبل عنکبوت‌ها چه شکلی بودند؟

بررسی‌های صورت گرفته حاکی از آن است که مجموعه بسیار نادری از فسیل‌های عنکبوت دریایی ۱۶۰ میلیون ساله از جنوب فرانسه، ارتباط نزدیکی با گونه‌های زنده امروزی دارند.

به گزارش خبرآنلاین، این فسیل‌ها بینش‌های حیاتی را در مورد سفر تکاملی عنکبوت‌های دریایی ارائه می‌کنند و نشان می‌دهند که تنوعی که امروز می‌بینیم در دوره ژوراسیک شکل گرفته‌است. دکتر رومین سابروکس از دانشکده علوم زمین دانشگاه بریستول می‌گوید: عنکبوت‌های دریایی (Pycnogonida)، گروهی از حیوانات دریایی هستند که در مجموع بسیار ضعیف مطالعه شده‌اند.

با این حال، درک تکامل بندپایان [گروهی که شامل حشرات، عنکبوتیان، سخت پوستان، صدپا‌ها و هزارپا‌ها می‌شود]بسیار جالب است، زیرا آن‌ها نسبتاً زود در درخت بندپایان زندگی ظاهر شدند. به همین دلیل است که ما به تکامل آن‌ها علاقه‌مندیم.

فسیل‌های عنکبوت دریایی بسیار نادر هستند، اما ما تعدادی از آن‌ها را مربوط به دوره‌های مختلف می‌شناسیم. یکی از قابل توجه‌ترین جانوران، به دلیل تنوع و فراوانی، جانور La Voulte-sur-Rhône است که قدمت آن به دوره ژوراسیک، حدود ۱۶۰ میلیون سال پیش باز می‌گردد.

بر خلاف فسیل‌های قدیمی‌تر عنکبوت دریایی، پیکنوگونید‌های La Voulte از نظر مورفولوژیکی شبیه گونه‌های زنده هستند و مطالعات قبلی نشان می‌دهد که آن‌ها می‌توانند ارتباط نزدیکی با خانواده‌های عنکبوت دریایی زنده داشته باشند. اما این فرضیه‌ها با محدودیت ابزار مشاهده آن‌ها محدود شده‌است. از آنجایی که دسترسی به آنچه در سنگواره‌های سنگی پنهان شده بود غیرممکن بود، دکتر سابروکس و تیمش به پاریس سفر کردند و تصمیم گرفتند این سوال را با رویکرد‌های پیشرفته بررسی کنند.

دکتر سابروکس توضیح داد: «ما از دو روش برای بررسی مجدد مورفولوژی فسیل‌ها استفاده کردیم؛ میکروتوموگرافی اشعه ایکس، «نگاه کردن به داخل» سنگ، یافتن ویژگی‌های مورفولوژیکی پنهان در داخل و بازسازی مدل سه‌بعدی نمونه فسیل‌شده و Reflectance Transformation Imaging، یک تکنیک تصویری است که بر جهت گیری متنوع نور در اطراف فسیل برای افزایش دید ویژگی‌های نامحسوس در سطح آن‌ها متکی است.

دکتر سابروکس توضیح داد: "از این بینش‌های جدید، ما اطلاعات مورفولوژیکی جدیدی برای مقایسه آن‌ها با گونه‌های موجود بدست آوردیم. "

این فسیل‌ها بستگان نزدیک به پیکنوگونید‌های بازمانده هستند. دو تا از این فسیل‌ها متعلق به دو خانواده pycnogonid زنده هستند؛ Colossopantopodus boissinensis Colossendeidae و دیگری Palaeoendeis elmii یک Endeidae بود. سومین گونه، Palaeopycnogonides gracilis، به نظر می‌رسد متعلق به خانواده‌ای باشد که امروزه ناپدید شده است.

دکتر سابروکس افزود: «امروزه، با محاسبه تفاوت بین توالی‌های DNA نمونه‌ای از گونه‌ها، و با استفاده از مدل‌های تکامل DNA، می‌توانیم زمان‌بندی تکاملی را که این گونه‌ها را به هم متصل می‌کند، تخمین بزنیم».

منبع: scitechdaily