اگر یک خانۀ حقیقتا «جنگلی» خانه‌ای باشد که قدم زدن در آن احساس قدم زدن در دل جنگل و زیر سایۀ درختان را به آدم بدهد، این دقیقا همان چیزی است که گروه معماری فرانکی پاپاس، با عنوان «خانه طاق بزرگ» در حفاظتگاه طبیعی بوشوِلد در شمال آفریقای جنوبی ساخته است.
اگر یک خانۀ حقیقتا «جنگلی» خانه‌ای باشد که قدم زدن در آن احساس قدم زدن در دل جنگل و زیر سایۀ درختان را به آدم بدهد، این دقیقا همان چیزی است که گروه معماری فرانکی پاپاس، با عنوان «خانه طاق بزرگ» در حفاظتگاه طبیعی بوشوِلد در شمال آفریقای جنوبی ساخته است.
شکل غیرعادی این خانه‌ی باریک، نتیجه‌ی مستقیم موقعیت منحصر به فرد آن در یک حفاظتگاه طبیعی است که جنگل آن را احاطه کرده و کنار صخره‌های ماسه‌سنگی است.
به گزارش فرادید؛ فرانکی پاپاس می‌گوید: «این خانه برای بخش بسیار خاصی از یک درۀ بسیار خاص در یک حفاظتگاه طبیعی بسیار خاص در بخش بسیار خاصی از آفریقای جنوبی طراحی شده است!»
این گروه به وبسایت دِزین (Dezeen) گفته است: «ساختمان با محیط اطرافش شکل گرفته و هیچ کجای دنیا نظیر آن نمی‌تواند وجود داشته باشد. این سازه تجلی مستقیم محیط پیرامون خود است.»
فرانکی پاپاس این خانه را طوری طراحی کرده که جنگل اطرافش آن را احاطه کند و خانه به طور کامل در زیر سایبان درختان قرار گیرد.
شکل بلند و باریک خانه نشات‌گرفته از محل قرارگیری درختان پیرامونش است طوری که حتی یک درخت هم در فرایند ساخت آن قطع نشده است. درختان موجود در محیط به طور کامل فرم خانه را تعیین کرده‌اند. فضای مرکزی با عرض ۳.۳ متر با تمام امکانات موردنیاز تا حد امکان باریک ساخته شده است.
تمام فضا‌های اصلی زندگی به صورت خطی در یک بخش ۳.۳ متری که متشکل از دو پل چوبی است، چیده شده‌اند. این پل‌ها روی پایه‌هایی از جنس آجر خشن شبیه صخره‌های ماسه‌سنگ اطراف، پشتیبانی می‌شوند.
بخش‌های پل خانه از چوب ساخته شده‌اند و بین سازه‌های آجری یکپارچه قرار دارند. پل‌های چوبی اجازه می‌دهند ردپایمان را در جنگل به حداقل برسانیم و به جانوران و گیاهان اجازه‌ی رشد در این فضا‌ها را بدهیم.
یک ناحیه‌ی استراحت در نخستین تکیه‌گاه آجری و یک ناحیه‌ی ناهارخوری روی پل اول که به آشپزخانه در عنصر آجری دوم متصل می‌شود، قرار دارد.
پل چوبی دوم به یک پاسیو در فضای باز منتهی می‌شود که در آن یک اجاق گاز و یک استخر کوچک قرار دارد که روی یک طاق آجری تکیه داده شدند که نام خانه (خانه طاق بزرگ) از آن گرفته شده است. یک تاب نیز زیر طاق آویزان است.
فرانکی پاپاس می‌گوید: «شومینه‌ی انتهای ساختمان، نقطه‌ی اوج توالی فضایی خانه است و حدود چهار متر بالاتر از کف جنگل قرار دارد. برای ایجاد فضایی به این بلندی از سطح طبیعی زمین با استفاده از آجر، فرم طبیعی مورد استفاده «قوس» است؛ فرمی که به نظر می‌رسد معماران معاصر بنا به دلایلی از آن وحشت دارند.»
راه دسترسی به سطح اصلی خانه، پله‌ی طویلی به شکل آجر مستطیلی و بلند است که با زاویه ۳۵ درجه از خانه بیرون زده است. این پله به فضای مطالعه‌ای نیز منتهی می‌شود که در یکی از پایه‌های آجری زیر فضای اصلی قرار دارد.
از آنجا که خانه در فاصله‌ی یک ساعت و نیم رانندگی تا نزدیک‌ترین شهر قرار داشته، این گروه معماری تصمیم می‌گیرد آن را به خانه‌ای خارج از شبکه تبدیل کند، بدون اتصال به شبکه‌های آب یا برق. آب روی پشت‌بام جمع‌آوری و فیلتر می‌شود در حالی که پنل‌های خورشیدی برق خانه را تامین می‌کنند.
به طور کلی، فرانکی پاپاس معتقد است طراحی این خانه به محیط منحصربه‌فردی که در آن ساخته شده احترام می‌گذارد.
به گفتۀ طراح ساختمان: «مفهوم کلیدی خانه‌ی طاق بزرگ (House of the Big Arch) احترام به مکانی است که ساختمان در آن ساخته می‌شود».
