قلمروی حیوانات از چنان تنوعی برخوردار است که تقریباً غیر ممکن است که بتوانیم همه‌ی گونه‌های حیوانی مختلف دنیا را بشناسیم. گاهی تفاوت‌های میان خویشاوندان نزدیک به قدری جزئی است که سخت می‌شود متوجه آنها شد.
این گربه سانان بزرگ علیرغم شباهت‌هایشان در دو قاره و اقلیم متفاوت زندگی می‌کنند: پلنگ‌ها در علفزارهای گرمسیری آفریقا زندگی می‌کنند و جگوارها در جنگل‌های استوایی آمریکای جنوبی سکونت دارد. چگوارها جثه‌ی بزرگتر و تنومندتری دارند و برخلاف پلنگ‌ها و بسیاری از دیگر گربه سانان، شیفته‌ی آب اند.
به گزارش روزیاتو، قلمروی حیوانات از چنان تنوعی برخوردار است که تقریباً غیر ممکن است که بتوانیم همه‌ی گونه‌های حیوانی مختلف دنیا را بشناسیم. گاهی تفاوت‌های میان خویشاوندان نزدیک به قدری جزئی است که سخت می‌شود متوجه آنها شد.
این گربه سانان بزرگ علیرغم شباهت‌هایشان در دو قاره و اقلیم متفاوت زندگی می‌کنند: پلنگ‌ها در علفزارهای گرمسیری آفریقا زندگی می‌کنند و جگوارها در جنگل‌های استوایی آمریکای جنوبی سکونت دارد. چگوارها جثه‌ی بزرگتر و تنومندتری دارند و برخلاف پلنگ‌ها و بسیاری از دیگر گربه سانان، شیفته‌ی آب‌اند.
تمساح و کروکودیل را می‌توانید به راحتی از روی شکل پوزه‌شان تشخیص دهید: پوزه‌ی کروکودیل‌ها بلندتر و باریک‌تر و V شکل است و پوزه‌ی تمساح‌ها کوتاه‌تر و پهن‌تر و U شکل.
علاوه بر آن، به شکل دندان‌های آنها هم باید توجه داشته باشید: دندان‌های کرکودیل‌ها از بیرون مشخص است اما در تمساح‌ها آرواره‌ی بالایی پهن‌تر از آرواره‌ی پایینی است، به همین دلیل دندان‌های آنها از بیرون چندان مشخص نیست.
هر دو حشره به طور حتم خطرناک هستند. زنبورهای سرخ بزرگ ترند و به رنگ نارنجی و سیاه‌اند و رو بدن‌شان به جای خطوط راه راه، لکه‌هایی وجود دارد. اما زنبورهای بی‌عسل رنگ تند‌تری دارند و روی بدن خود حلقه‌های زرد و سیاه دارند. از هر دوی آنها دوری کنید.
به احتمال زیاد با فوک‌ها به عنوان یک حیوان دریایی بامزه و با شیرهای دریایی در قامت آکروبات‌های سیرک‌ها آشنا شده اید. فوک‌ها پوستی پرمو با باله‌های جلویی کوچکی دارند که امکان راه رفتن را از آنها می‌گیرد و به همین دلیل خود را روی شکم به این طرف و آن طرف می‌کشند. شیرهای دریایی پوستی صاف با باله‌هایی پهن دارند که از آنها برای حرکت روی زمین استفاده می‌کنند.
هر دوی آنها در حرکت بسیار کُند هستند و ۴ دست و پا دارند. اما لاک پشت‌های آبی موجوداتی آبزی هستند و لکه‌هایی بر روی بدن خود دارند که به آنها کمک می‌کند در آب بهتر پنهان شوند. لاک پشت خاکی حیوانی خشکی‌زی است که بیشتر زمان خود را در خشکی سپری می‌کند.
اغلب کلاغ سانان بسیار شبیه به هم به نظر می‌رسند. غراب‌ها به دلیل پرهای ریش مانند زیر گلوی خود مغرورترین ظاهر را در میان اعضای این خانواده از پرندگان دارند.
کلاغ‌ها و کلاغ‌های سیاه جثه‌ی هم اندازه‌ای دارند اما کلاغ‌های سیاه منقاری خاکستری دارند و پاهای آنها با پرهایی شلوار ماننده پوشیده شده است. کلاغ‌های گردن بور به دلیل منقار بسیار کوتاه و سر گردشان ابله‌ترین چهره را در میان کلاغ سانان دارند.
الاغ‌ها خود یک گونه‌ی مستقل هستند اما قاترها ترکیبی از الاغ و اسب‌اند و سری شبیه به اسب اما گوش‌های بسیار بزرگ الاغ‌ها را دارند.
اگر یک حیوان خانگی کوچک و بغلی می‌خواهید، خرگوش بهترین گزینه برای شما است، اما خرگوش‌های صحرایی به طور حتم نه. خرگوش‌های صحرایی بزرگتر و سریع ترند و دست‌ها و گوش‌های درازتری دارند.
خرگوش‌ها اما کوچک‌تر و پشمالوترند و به طور کلی ظاهر «بامزه تر» ی دارند. حتی غذای آنها هم باهم متفاوت است: خرگوش‌ها سبزیجات (مانند هویج) و علف نرم را ترجیح می‌دهند اما خرگوش‌های صحرایی از پوست و شاخه‌ی درختان تغذیه می‌کنند.
خرگوش‌ها حیوانات اجتماعی‌تری هستند اما خرگوش‌های صحرایی تنهایی را ترجیح می‌دهند. عجیب نیست که خرگوش‌ها به راحتی اهلی می‌شوند اما خرگوش‌های صحرایی اغلب وحشی باقی می‌ماند.
شب پره‌ها بال‌هایی چادر مانند دارند اما پروانه‌ها بال‌های خود را به شکل عمودی باز می‌کنند. شب پره‌ها معمولاً معمولاً با بال باز استراحت می‌کنند اما پروانه‌ها در زمان استراحت بال‌های خود را می‌بندند. شاخک‌های آنها هم باهم متفاوت است: شاخک‌های پروانه‌ها بلند و باریک است و شاخک‌های شب پره‌ها کوتاه و پردار. پروانه‌ها روز گردند و شب پره‌ها شب زی.
دلفین‌ها و گراز ماهی‌ها از لحاظ پوزه، باله و فرم بدن با یکدیگر متفاوت اند. دلفین‌ها پوزه‌ای بلند، بدنی باریک و باله‌های عقبی خمیده‌ای دارند. گراز ماهی‌ها اما صورتی تخت تر، باله‌هایی کوچک‌تر و باله‌های عقبی مثلثی کوتاه‌تری دارند.
این دو حیوان خویشاوند نزدیک یکدیگرند. قاقم‌ها جثه‌ای بزرگ با دُمی بلند دارند که نوک آن سیاه رنگ و کرکی است. دُم راسوها اما کوتاه و همرنگ بقیه‌ی بدن‌شان است. قاقم‌ها هنگام راه رفتن جست و خیر می‌کنند و به پشت خود به شکلی خنده دار قوس می‌دهند. راسوها اما هنگام راه رفتن بدن خود را بیشتر به زمین نزدیک نگه می‌دارند. همچنین در زمستان پوست قاقم‌ها به رنگ سفید درمی آید.
عقاب‌ها پرندگانی عظیم الجثه و قدرتمندند که زندگی در فضاهای باز همچون صخره‌ها و کوهستان‌ها را ترجیح می‌دهند. قوش‌ها اندکی کوچک‌تر و در پرواز از چابکی بیشتری برخوردارند و می‌توانند در فضاهای بسته‌تر نیز پرواز کنند. شاهین‌ها کوچک‌ترین و سریع‌ترین در میان این ۳ نوع پرنده‌اند و تفاوت‌های آنها بیشتر ظاهری است: آنها چشمانی بزرگتر و منقاری کوتاه‌تر دارند.
این دو جونده‌ی مشهور را به راحتی از طریق ۳ چیز می‌توان از هم تشخیص داد: اندازه‌ی جثه، دُم و گوش ها. موش‌ها حتی در مقایسه با بچه موش‌های صحرایی هم جثه‌ی کوچکی دارند با دُمی بلند و باریک پوشیده از مو.
اما دُم موش‌های صحرایی کلفت و بی‌مو است. گوش‌های موش‌ها به نسبت بدن‌شان بزرگتر است و فرمی گرد و آویزان دارد. صورت آنها هم کوچک و سه گوش است. صورت موش‌های سحرایی هم برآمده‌تر و کمتر زاویه دار است.
مرغ‌های دریایی در نزدیکی آب زندگی می‌کنند، چه دریا باشد و چه دریاچه و هنگام شیرجه و ماهیگیری آکروبات ترند، اما برعکس آلباتروس‌ها علاقه‌ای به سفرهای طولانی ندارند.
آلباتروس‌ها پرندگانی تنومندند که دائم بر فراز دریا در پروازند. آ«ها حتی حفره‌های بینی ویژه‌ای دارند که به آنها این امکان را می‌دهد تا نمک را از آب و غذای خود جدا کنند.
