زنانی که به طور ناخواسته وزن کم کردند، ۵۱ درصد کمتر احتمال داشت تا سن ۹۰ سالگی زنده بمانند. با این حال، افزایش وزن ۵ درصد یا بیشتر، در مقایسه با وزن ثابت، با طول عمر استثنایی همراه نبود.
طبق یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو، رسیدن به سن ۹۰.۹۵ یا ۱۰۰، که به عنوان طول عمر استثنایی شناخته می‌شود، برای زنانی که وزن بدن خود را پس از ۶۰ سالگی حفظ کردند، بیشتر است.
به گزارش دیلی ساینس، زنان مسنی که وزن ثابتی داشتند، ۱.۲ تا ۲ برابر بیشتر از زنانی که کاهش وزن ۵ درصدی یا بیشتر را تجربه می‌کردند، به طول عمر استثنایی می‌رسند.
زنانی که حداقل ۵ درصد وزن خود را از دست دادند، در مقایسه با زنانی که وزن ثابتی داشتند، کمتر عمر طولانی خواند داشت.
به عنوان مثال، زنانی که به طور ناخواسته وزن کم کردند، ۵۱ درصد کمتر احتمال داشت تا سن ۹۰ سالگی زنده بمانند. با این حال، افزایش وزن ۵ درصد یا بیشتر، در مقایسه با وزن ثابت، با طول عمر استثنایی همراه نبود.
علاءالدین اچ. شادیاب، نویسنده اول این مطالعه گفت: برای زنان مسن در ایالات متحده بسیار معمول است که اضافه وزن یا چاقی با محدوده شاخص توده بدنی ۲۵ تا ۳۵ را تجربه کنند. یافته‌های ما از وزن ثابت به عنوان هدفی برای طول عمر در زنان مسن حمایت می‌کند.
اگر زنان مسن در حالی که در تلاش برای کاهش وزن نیستند متوجه کاهش وزن می‌شوند، این می‌تواند یک علامت هشدار دهنده از وجود بیماری و پیش بینی کاهش طول عمر باشد. یافته‌ها نشان می‌دهد که توصیه‌های کلی برای کاهش وزن در زنان مسن‌تر ممکن است به آنها در طول عمر بیشتر کمک نکند.
با این وجود، نویسندگان مطالعه هشدار می‌دهند که اگر کاهش وزن متوسط برای بهبود سلامت یا کیفیت زندگی آنها توصیه می‌شود، باید به توصیه‌های پزشکی توجه کنند.
داده‌ها در مورد تحقیقات رو به رشدی که ارتباط بین تغییر وزن و مرگ و میر را به هم مرتبط می‌کند، گسترش می‌یابد. این اولین مطالعه بزرگی است که تغییر وزن در مراحل بعدی زندگی و ارتباط آن با طول عمر استثنایی را بررسی می‌کند.
منبع: همشهری
