شهر خطی هوشمند پیشنهادی در عربستان سعودی است که به گونه‌ای طراحی شده‌است که خودرو، خیابان یا انتشار کربن نداشته باشد. این شهر بر پایه هوش مصنوعی بهینه، کاملا متکی به انرژی‌های تجدید پذیر و مدنیزه خواهد بود. گفته می‌شود این شهر دارای فضای سبز بسیاری بوده و رفاه و سلامت مردم اولویت اول این شهر خواهد بود.
محمد بن سلمان در سخنرانی که به تازگی داشته‌است، گفت: من باور دارم، خاورمیانه اروپای جدید خواهد بود. ۵ سال دیگر عربستان کشوری کاملا متفاوت می‌شود.
به گزارش خبرآنلاین، عربستان برنامه دارد که تا پایان سال ۲۰۳۰ میلادی، در استان تبوک شهری به طول حدودا صد و هفتاد کیلومتر در راستای دریای سرخ در یک خط مستقیم شهری هوشمند و بر پایه هوش مصنوعی بسازد.
شهر خطی هوشمند پیشنهادی در عربستان سعودی است که به گونه‌ای طراحی شده‌است که خودرو، خیابان یا انتشار کربن نداشته باشد. این شهر بر پایه هوش مصنوعی بهینه، کاملا متکی به انرژی‌های تجدید پذیر و مدنیزه خواهد بود. گفته می‌شود این شهر دارای فضای سبز بسیاری بوده و رفاه و سلامت مردم اولویت اول این شهر خواهد بود.
این شهر به طول ۱۷۰ کیلومتر بخشی از پروژه چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان سعودی است که به ادعای عربستان سعودی ۳۸۰۰۰۰ شغل ایجاد می‌کند و ۴۸ میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی کشور اضافه می‌کند. شهر «لاین» اولین توسعه در نئوم شهری با بودجه ۵۰۰ میلیارد دلاری خواهد بود. در برنامه‌های این شهر جمعیتی بالغ بر ۹ میلیون نفر پیش‌بینی شده‌است.
از اکتبر ۲۰۲۲، کار حفاری در طول کل پروژه آغاز شد. شرکت‌های پیشرفته مهندسی در سطح جهانی، پروژه «لاین» را اجرا خواهند کرد که تحولی جهانی است که دنیا تاکنون شاهد آن نبوده‌است.
پس از تکمیل، لاین ۱۷۰ کیلومتر طول خواهد داشت و ۹۵ درصد از طبیعت درون نئوم را حفظ خواهد کرد. برنامه‌ریزی شده‌است که این شهر نه میلیون نفر جمعیت داشته باشد که در نتیجه تراکم جمعیت ۲۶۰۰۰۰ نفر در هر کیلومتر مربع است. در مقایسه، مانیل در سال ۲۰۱۹ با تراکم ۴۴۰۰۰ در کیلومتر مربع، پرجمعیت‌ترین شهر جهان بود. «لاین» شامل دو ساختمان آینه‌ای با فضای بیرونی در بین آنها به عرض کلی ۲۰۰ متر و ارتفاع کل ۵۰۰ متر است. تمامی خدمات روزانه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با ۵ دقیقه پیاده‌روی قابل دسترسی هستند.
محمد بن سلمان و همچنین رئیس هیئت مدیره NEOM، بیانیه و ویدئوی تبلیغاتی را در ۲۵ ژوئیه ۲۰۲۲ منتشر کرد که منجر به پوشش رسانه‌ای گسترده‌تری از این پروژه شد. این پروژه همچنین سوالاتی را در مورد شایستگی‌های طراحی و مسائل زیست‌محیطی ایجاد کرد، و منتقدان نگران این بودند که این پروژه یک مرکز «دیستوپیایی» و «مصنوعی» ایجاد کند که قبلاً قبیله بومی هویتات را جابجا کرده‌است و بر مهاجرت پرندگان و حیات وحش تأثیر می‌گذارد.
