نیشیمورا یک دنباله‌دار با دوره طولانی است که توسط هیدئو نیشیمورا در ۱۲ اوت ۲۰۲۳ کشف شد. با قوس مشاهده هفت‌ماهه، دوره مداری این دنباله‌دار ۴۳۴ سال تخمین زده می‌شود.
دنباله‌دار نیشیمورا (C/۲۰۲۳ P ۱) دارای دمی بسیار بلند است، که در سحرگاه روز شنبه، ۹ سپتامبر از کوه‌های Sierra de Enguera تصویربرداری شده است.
به گزارش خبرآنلاین، عکاس گزارش می‌دهد: «اگرچه با چشم غیرمسلح و تنها روشن‌ترین قسمت آن با دوربین قابل مشاهده‌است، اما این عکس موفق به ثبت دم یونی باریک و خمیده شده‌است و جزئیات رشته‌مانندی را نشان می‌دهد که به سمت چپ جریان اصلی جریان دارند.»
نیشیمورا یک دنباله‌دار با دوره طولانی است که توسط هیدئو نیشیمورا در ۱۲ اوت ۲۰۲۳ کشف شد. با قوس مشاهده هفت‌ماهه، دوره مداری این دنباله‌دار ۴۳۴ سال تخمین زده می‌شود. خروج از مرکز ۰٫۹۹۶ به این دنباله‌دار یک محور نیمه اصلی (متوسط فاصله از خورشید) در حدود ۵۷ AU می‌دهد، که با میانگین فاصله اریس در ۶۸ واحد نجومی قابل مقایسه است. این دنباله‌دار منظومه شمسی را ترک نخواهد کرد و در سال ۲۲۲۷ به آفلیون (دورترین فاصله از خورشید) خواهد رسید.
اخترشناس آماتور ژاپنی هیدئو نیشیمورا این دنباله‌دار را در بررسی تصویر‌هایی که او با استفاده از لنز تله فوتو ۲۰۰ میلی‌متری f/۳ که روی دوربین Canon EOS ۶ D نصب شده بود، در ۱۲ اوت ۲۰۲۳، زمانی که این دنباله‌دار ۱٫۰ واحد نجومی از خورشید داشت، کشف کرد. او همچنین آن را در تصویر‌هایی که شب قبل از کشف در میدان دید او قرار داشته بودند، یافت. تصویر‌های پیش از کشف در ۱۹، ۲۴ و ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳ از PanSTARRS توسط رابرت وریک شناسایی شد و قوس رصدی این دنباله‌دار را تا هفت ماه افزایش داد.
