تهران از گذشته تا امروز با فرهنگ وقف درآمیخته است و واقفان بزرگ پایتخت دارایی‌های خود را با نیت‌های مختلفی، چون درمانی، آموزشی، فرهنگی و... وقف عام کرده‌اند. این میان، اما برخی موقوفه‌ها و واقفان تهران داستان‌های جالبی دارند.
مرحوم حاج محمدعلی محمدی کنی یکی از واقفان بزرگ محله کن بود. پل آجری‌ای که او وقف کرد تنها پل آجری باقی‌مانده تهران است.
به گزارش خبرآنلاین، با ساخت این پل راه دسترسی روستا‌های بالادست به محله کن و درنهایت تهران کوتاه و تسهیل شد. او با نگاهی خیرخواهانه این پل آجری را ساخت و، چون نگهداری از پل هزینه داشت، زمین‌های اطراف آن را وقف کرد.
مرحوم حاج محمدعلی محمدی کنی همچنین حسینیه محله اسماعیلیون کن را با کمک اهالی و صرف هزینه‌ای قابل‌توجه ساخت و وقف عزاداران امام حسین (ع) کرد. محمدی کنی در کنار این حسینیه آب‌انبار بزرگی ساخت و وقف کرد تا آب مورد نیاز مردم هم تأمین شود.
زنی که به وقف مدرسه شهره بود
زهراسلطان عزت‌السلطنه زنی که موقوفات بسیاری در تهران برجای گذاشته است. زهرا نظام‌مافی، دختر رضاقلی‌خان نظام‌السلطنه، شیفته کار‌های خیرخواهانه بود و از این‌رو به ساخت و وقف مسجد، کتابخانه و مدارس مختلف شهره بود. تأسیس مؤسسه‌ای تعلیماتی در سال ۱۳۳۸ در قریه مهرآباد تهران و احداث و وقف هنرستان فنی زهرا نظام‌مافی از جمله موقوفاتی است که از او به یادگار مانده است.
ایجاد و وقف مرکز بهداشتی و درمانی، وقف آموزشگاه حرفه‌ای مخصوص ناشنوایان و لال‌ها، تأسیس و وقف ورزشگاه ویژه معلولان و بانوان در شهر تهران در کارنامه امور وقفی و خیریه او به چشم می‌خورد.
نخستین وقف مجازی دنیا در تهران
اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۲ یکی از متفاوت‌ترین وقف‌های کشور ثبت شد. سید مرتضی میرسراجی، مدیر وب‌سایت معنوی‌ـ فرهنگی الخیرات، تصمیم می‌گیرد با تنظیم وقف‌نامه‌ای وب‌سایت خود را وقف عام کند. این وقف‌نامه به شماره سریال ۱۰۳۷۹ در اداره کل اوقاف و امور خیریه استان تهران ثبت شد. وقف سایبری که از آن به وقف نوین تعبیر می‌شود.
شامل موقوفه‌هایی است که با کامپیوتر و اینترنت پیوستگی دارند و وقف نرم‌افزار، وب‌سایت و پرتال از این نمونه است. این موقوفه‌ها از عنصر ناکارآمدی که به‌مرورزمان دامن برخی از موقوفه‌های قدیمی را می‌گیرد دور است.
زنانه‌ترین وقف، موقوفات گرانبهای سوگلی
فاطمه، ملقب به انیس‌الدوله، همسر رسمی و سوگلی ناصرالدین‌شاه قاجار، جواهرات بی‌شماری را وقف ائمه اطهار (ع) و نیازمندان کرد. او که روستازاده‌ای در حوالی تجریش بود جایگاه ویژه‌ای نزد شاه داشت.
بااین‌حال زندگی درباری او را از خیراندیشی و خیرخواهی دور نکرد. از انیس‌الدوله موقوفات بسیاری برجای‌مانده که بیشتر جواهرات گرانبهایی بود که وقف شدند: اهدای «جلیقه الماس» به بارگاه امام علی (ع)، اهدای «پرده مرواریددوزی‌شده» به آستان امام حسین (ع) و اهدای «نیم‌تاج طلا» به حرم امام رضا (ع). همچنین روستای کاشانک و بنای پلی در ناصرآباد از توابع لواسان نیز از موقوفات اوست.
