ویلای «نامرئی» که در شمال تهران قرار دارد نامزد دریافت جایزۀ جهانی شد.
ویلای زیرزمینی روستای امامه میتواند الگویی برای ساخت و سازهای ییلاقی باشد؛ این ویلا با وجود زیربنای نسبتا گسترده، به دلیل نوع طراحیاش کمترین تاثیر را بر روی چشمانداز سرسبز اطرافش گذاشته است. وقتی از محوطۀ بیرونی به این ویلا نگاه میکنید تقریبا چیزی جز شیب تپه نمیبینید.
به گزارش فرادید، یک استودیوی معماری ایرانی اخیرا پروژۀ ساخت یک ویلای زیرزمینی را در روستای امامه در شهرستان شمیران استان تهران به پایان برده است. ویژگی خاص این ویلا پنهان بودن نسبی آن در زیر سطح زمین است، به طوری که بام ویلا تقریبا با محوطۀ باغ یکی است و اگر از بیرون به سمت کناری ویلا نگاه کنید به سختی میتوانید وجود آن را تشخیص بدهید.
به گفتۀ طراحان ویلا، این طراحی واکنشی در برابر رشد سریع ساخت و ساز در این منطقۀ ییلاقی است که به صورتی روزافزون در حال از بین بردن فضاهای سبز و جایگزین کردن آنها با ساختمانهای جور و واجور است.
این ویلا در شیب طبیعی تپه طوری ساخته شده که تقریبا هیچ تاثیر منفیای در چشمانداز نمیگذارد و با این حال طراحی آن به شکلی است که بتواند درست مثل یک ویلای عادی از نور خورشید و فضای باز نیز بهرهمند باشد. این کار با ایجاد یک حیاط مرکزی در وسط سازۀ ویلا میسر شده است.
در توضیحات استودیوی معماری آمده است: «این روستا به خاطر باغهای گستردهاش معروف بوده است، اما در سالهای اخیر دلالان ملک به آنجا هجوم برده و با استفاده از خلاءهای قانونی به سرعت در حال تبدیل باغها به قطعات کوچک قابل فروش و ساخت ویلا هستند».
اما ویلای زیزمینی با فرو رفتن در عمق زمین و حفظ فضای سبز و چشمانداز، مانند یک پیشنهاد یا راه حل برای سازگار کردن ساختمان و طبیعت عمل میکند.
فضای ویلای زیرزمینی با حالتی پنج ضلعی و یک حیاط مرکزی به بخشهای گوناگونی تقسیم شده که یکی از آنها مخصوص اتاقهای نشیمن و پذیرایی، یکی مخصوص اتاقهای خواب و دیگری مختص فضاهای کاربردی و استخر است.
حیاط مرکزی ویلا که با درهای شیشههای قابل دسترسی است، چشمانداز زیبایی را برای فضاهای داخلی مثل آشپزخانه و استخر ایجاد میکند.
بر خلاف اتاقهای نشیمن و آشپزخانه، اتاقهای خواب نور بسیار کمتری دریافت میکنند تا فضایی کاملا خصوصی و محل مناسبی برای استراحت باشند. به علاوه تراس غربی ویلا چشماندازی گسترده و باز رو به باغ و محیط روستا دارد.
این ویلا اخیرا در بخش «خانههای روستایی» در فهرست نامزدهای دریافت جایزۀ بینالمللی دِزین در سال ۲۰۲۳ قرار گرفته است.