اعتدلال و توجه دو اصلی هستند که در جلب اعتماد دیگران به شما کمک می‌کنند. معاشرت با دیگران مثل یک رقص پیچیده است. نگران نباشید اگر یکبار گند زدید. این مهارتی است که در گذر زمان به آن دست پیدا می‌کنید.
چرا آدم‌ها به شما نزدیک و با شما صمیمی نمی‌شوند؟ این مسئله ممکن است مربوط به زبان بدن‌تان باشد که حس اعتماد و اطمینان را در آنها ایجاد نمی‌کند. زبان بدن می‌تواند مانع از آن شود که آدم‌ها به شما نزدیک و شما را عمیق‌تر و بهتر بشناسند. اما نگران نباشید، خبر خوب این است که می‌توانید زبان بدن‌تان را به نفع‌تان تغییر دهید.
به گزارش راهنماتو، با ما همراه باشید تا ۱۳زبان بدن که بلافاصله در شما اعتماد ایجاد می‌کنند را بررسی کنیم:
به افرادی فکر کنید که دسترس‌پذیر هستند؛ حتما متوجه می‌شوید که این افراد بدون اینکه واژه‌ای بر زبان بیاورند دیگران را به خودشان جذب می‌کنند. یکی از عوامل اثرگذار استفاده این افراد از زبان بدن گشوده است.
آنها حتی در جای شلوغ و مهمانی‌ها و کنفرانس‌ها از حلقه‌کردن دست‌ها روی سینه یا مدفون کردن دست‌ها در جیب‌های‌شان خودداری می‌کنند و با قامتی راست و دست‌هایی که در دو طرف بدن قرار دارد، می‌ایستند.
برقراری صحیح ارتباط چشمی در جلب اعتماد طرف مقابل بسیار اهمیت دارد. اگر به هر دلیلی – شرم اجتماعی یا بلد نبودن – ارتباط چشمی برقرار نکنید، آدم‌ها تصور می‌کنند که چیزی را پنهان می‌کنید و به شما اعتماد نمی‌کنند.
درعوض اگر خیلی طولانی و شدید هم در چشم‌های کسی خیره شوید او عقب می‌کشد.
هیچ قانون سریع و مشخصی وجود ندارد. مدت زمان برقراری ارتباط چشمی در هر موقعیتی متفاوت است و این مهارت به مرور در شما رشد پیدا می‌کند.
سرتکان دادن نشانه‌ای است از اینکه شما به گفته‌های طرف مقابل توجه می‌کنید. شما با سرتکان دادن به طرف مقابل می‌گویید: «لطفا ادامه بده.»
این قانونی پذیرفته شده است که مردم دوست دارند بفهمند که کلام‌شان شنیده می‌شود. اما تصادفی این کار را انجام ندهید. رازش آن است که خوب به حرفی که طرف مقابل می‌زند گوش بدهید و درست جایی که نکته مهمی گفته می‌شود سرتان را تکان دهید.
حرکات بدن در گفت‌وگوهای زنده و آزاد نقش مهمی ایفا می‌کنند، بنابراین موقع سخنرانی از دست‌های‌تان استفاده کنید. این باعث می‌شود دیگران احساس کنند شما نسبت به چیزی که تعریف می‌کنید شور و هیجان دارید و درواقع خوب درباره این مسئله اطلاعات و دانش دارید.
ممکن است کسی خجالتی یا فروتن باشد اما وقتی درباره اشتیاق و هیجان زندگی‌اش حرف می‌زند، تکان دادن دست‌ها اجتناب‌ناپذیر است.
اگر هیچ‌کاری نکنید و دست‌های‌تان را بی‌حرکت نگه دارید، خیلی عصا قورت‌داده و دسترس‌ناپذیر جلوه می‌کنید.
اگر کسی شل و وارفته با شما دست بدهد چه حسی به شما دست می‌دهد؟ اگر خیلی قوی دستان شما بفشارد که تکان دادن دست‌های‌تان برای‌تان سخت شود چه؟
احتمالا اولی را فردی غیرمشتاق می‌دانید و دومی را سرد و حتی متخاصم می‌پندارید.
تماس فیزیکی اهمیت زیادی دارد. پس یاد بگیرید چطور به درستی دست بدهید. محکم دست بدهید اما در عین حال آنقدر محکم دست ندهید که طرف احساس کند دارید با او مچ می‌اندازید.
دست‌دادن درست و لبخندی که همراه آن می‌زنید می‌تواند در همان برخورد اول اثری مثبت روی طرف مقابل بگذارد.
افرادی که آرامش و به خودشان اعتماد دارند در مقایسه با افراد بی‌قرار و کسانی که برای تأیید شدن التماس می‌کنند، احتمال بیش‌تری دارد که اعتماد و محبت دیگران به خودشان جلب کنند.
بنابراین در مقابل وسوسه عجله مقاومت کنید. نفس عمیقی بکشید و تلاش کنید خیلی آهسته و با دقت پیش بروید. این کار را در مورد همه فعالیت‌های روزمره از نوشیدن چای، خوردن غذا و صحبت کردن تمرین کنید.
خیلی زود این عادت در تاروپود شما جان می‌گیرد و تبدیل به فردی خونسرد، مسلط بر خود و در صلح با خود تبدیل می‌شوید. این شخصیت اعتماد دیگران را جلب می‌کند.
هم آهسته حرکت کنید و هم در مورد حرکات‌تان محتاط باشید. در هنگام سخنرانی دست‌های‌تان را تکان دهید اما آنها را در هر جهت و سمتی پرتاب نکنید انگار که می‌خواهید مگسی را در هوا شکار کنید.
از همه مهم‌تر سرجای‌تان مستقر و ثابت بمانید و از حرکت دادن بی‌مورد انگشتان دست‌تان خودداری کنید. وول نخورید و روی میز و زمین ضرب نگیرید. این کار باعث می‌شود دیگران فکر کنند از دیدن‌شان خوشحال نیستید و به شما اعتماد نمی‌کنند.
اگر خیلی به دیگران نزدیک شوید ممکن است معذب شوند. آنها فکر می‌کنند می‌خواهید بترسانیدشان یا خودتان را به فضای شخصی‌شان تحمیل کنید.
اگر خیلی دور بایستید هم ممکن است فکر کنند دارید کناره‌گیری می‌کنید و حتی رفتارتان خصمانه است.
تقریبا بین ۶۰ تا۷۰سانتی‌متر فاصله را از دیگران حفظ کنید. در این فاصله بدون اینکه واژه‌ای بر زبان آورده باشید به آنها می‌گویید: «من به تو اعتماد دارم و به تو نزدیک می‌شوم اما آنقدری نزدیک نمی‌شوم که تو معذب شوی!»
این کار این سیگنال را ارسال می‌کند که شما به سطح راحتی آنها اهمیت می‌دهید و همین باعث می‌شود که به شما جذب شوند.
وقتی به دیگران نزدیک می‌شوید باید نسبت به پوشش‌تان آگاه باشید زیرا لباس مناسب موقعیت درواقع شخصیت شما را منعکس می‌کند.
اگر عروسی یا مراسم ختم می‌روید بهتر است که لباس رسمی بپوشید و خیلی لباس‌های غیررسمی، معمولی یا پرزرق و برق نپوشید.
اگر سر کار می‌روید لباس مناسب محل کار بپوشید. اگر قرار است در مقابل تعداد زیادی سخنرانی کنید پوششی مناسب این کار تهیه کنید. با پوشیدن لباس مناسب موقعیت به دیگران می‌فهمانید که به حضور آنها احترام گذاشته‌اید و این کار برای جلب اعتماد و اطمینان آنها مهم است.
اگر بخواهید خودتان را دسترس‌ناپذیر و بی‌علاقه نشان دهید، وانمود می‌کنید که سرتان شلوغ است. بنابراین اگر بخواهید دلمشغول و گشاده به نظر برسید، حتما با تمام وجود حاضر هستید.
علاوه‌برآن انجام کارهای تصادفی در حضور دیگران کار شایسته‌ای نیست. مثلا خوب نیست در جمع کتاب بخوانید، گوشی‌تان را چک کنید یا در تخیلات خودتان غرق شوید.
بنابراین اگر واقعا مسئله مهمی توی گوشی ندارید، آن را کنار بگذارید و به آدم‌های اطراف‌تان توجه کنید.
اگر کسی غمگین و افسرده به نظر می‌رسد، طوری نگاهش نکنید که گویی به وضعیت او بی‌توجه هستید.
اگر شخصی به وضوح خوشحال است و شادی‌اش را با شما به اشتراک می‌گذارد، طوری نگاهش نکنید که انگار خوشحالی‌اش پشیزِی برای‌تان ارزش ندارد.
البته این رفتارها را می‌توان به صورت مصنوعی نشان داد اما جایی اثرگذار است که طبیعی باشد. مهم است که به لحاظ احساسی و عاطفی حاضر باشید. اگر واقعا و صمیمانه حضور داشته باشید لازم نیست خیلی کنترلی روی زبان بدن‌تان داشته باشید، زبان بدن به صورت طبیعی با احساسات دیگران منطبق می‌شود.
اگر اجازه نگرفته‌اید دیگران را لمس نکنید. اگر تصادفی کسی را لمس کردید و حس کردید طرف معذب شد عذرخواهی کنید. به غیر از اینکه حواس‌تان به لمس فیزیکی است، حواس‌تان به فاصله فیزیکی هم باشد. اگر می‌بینید دیگران نسبت به فاصله‌ای که از آنها دارید معذب شده‌اند، خودتان را عقب بکشید. با این کار نشان می‌دهید که مرزهای آنها را به رسمیت می‌شناسید.
نحوه خداحافظی شما می‌تواند اثری عمیق روی طرف مقابل داشته باشد. مهم نیست که زیاد صحبت نکرده باشید. مهم آن است که وقت خداحافظی اثری ماندگار روی او بگذارید.
پس موقع خداحافظی لبخندی گرم بزنید و به آنها – صادقانه و از صمیم قلب بگویید – چقدر از هم‌صحبتی با آنها لذت بردید.
نزاکت را نیز رعایت کنید زیرا گاهی به نظرتان می‌رسد که در آغوش گرفتن طرف می‌تواند احساس خوبی ایجاد کند و وقت‌هایی نیز هست که این کار یک ممنوعیت جدی است.
اعتدلال و توجه دو اصلی هستند که در جلب اعتماد دیگران به شما کمک می‌کنند. معاشرت با دیگران مثل یک رقص پیچیده است. نگران نباشید اگر یکبار گند زدید. این مهارتی است که در گذر زمان به آن دست پیدا می‌کنید.
