مونگی باوندی آمریکایی با اینکه در تمام دوران دبیرستان در دروس علمی موفق بوده و نمرات درخشانی را کسب کرده است، اما در اولین سال ورود خود به دانشگاه هاروارد (سال ۱۹۷۰) به عنوان دانشجوی کارشناسی چندان موفق عمل نکرد. او اکنون مردی ۶۲ ساله است و اصالت تونسی-فرانسوی دارد.
دانشمند برنده جایزه نوبل شیمی امسال، در خاطرات خود از مردود شدن در امتحان شیمی دانشگاه در دوره کارشناسی می‌گوید.
«مونگی باوندی» پروفسور دانشگاه فناوری ماساچوست (MIT)، یکی از برندگان جایزه نوبل شیمی امسال است که نقش مهمی در توسعه فناوری «نقطه کوانتومی» داشته است. با این‌حال، او در اولین امتحان شیمی خود در دانشگاه مردود شده بود.
جایزه نوبل شیمی امسال که در این مقاله به بررسی آن پرداختیم، به توسعه‌دهندگان فناوری نقطه کوانتومی رسید - نانوذراتی که اکنون در صفحات تلویزیون‌های نسل جدید وجود دارند و در پیشرفت علم پزشکی نیز می‌توان از آن‌ها کمک گرفت.
مونگی باوندی آمریکایی با اینکه در تمام دوران دبیرستان در دروس علمی موفق بوده و نمرات درخشانی را کسب کرده است، اما در اولین سال ورود خود به دانشگاه هاروارد (سال ۱۹۷۰) به عنوان دانشجوی کارشناسی چندان موفق عمل نکرد. او اکنون مردی ۶۲ ساله است و اصالت تونسی-فرانسوی دارد.
او در مصاحبه‌ای که اخیرا داشته است، به خبرنگاران گفت: «در دبیرستان عادت کرده بودم که برای امتحانات درس نخوانم. هنگامی که برای امتحان شیمی دوره کارشناسی در دانشگاه حاضر شدم، به سوال اول نگاه کردم و متوجه شدم که نمی‌توانم آن را حل کنم. سوال دوم را به‌طور کل نمیدانستم و این مسیٔله برای تمام سوالات تکرار شد.»
باوندی در نهایت از این امتحان نمره ۲۰ از ۱۰۰ گرفت که پایین‌ترین نمره کلاس بود و سبب مردودی او در درس شیمی شد.
باوندی در ادامه می‌گوید: «با خودم گفتم خدایا این پایان راه است. همه چیز تمام شد. کار من تمام شده است.»
اگرچه باوندی شیمی را دوست داشت، اما متوجه شد که نحوه درس خواندن برای امتحان و آزمون دادن را یاد نگرفته است. پس برای رفع ضعف‌های خود تلاش بیشتری کرد.
او گفت: «پس از آن فهمیدم که چطور باید مطالعه کنم و چطور باید خودم را برای هر امتحان آماده کنم.»
او در جواب خبرنگار به این سوال که برای جوانان چه پیغامی دارید، گفت: «مقاومت کنید و اجازه ندهید که فشار‌های درسی سبب ویران شدن یا عقب‌نشینی شما شود.»
او افزود: «این مسیٔله به راحتی می‌توانست من را نابود کند و کاری کند که از دانشگاه انصراف بدهم. اما من مقاومت کردم.»
اگرچه باوندی درحقیقت کاشف نقاط کوانتومی نیست، اما تکنیک ساخت و استفاده از آن‌ها را متحول کرده و راه برای استفاده از آن‌ها در زندگی روزمره را باز کرده است.
