ناسا فنجانی طراحی کرده است که از هندسه، هوشمندانه برای شکستن کشش سطحی مایعات استفاده می‌کند. قرار دادن لب‌ها روی لبه فنجان فضایی، اتصال مویینه‌ای ایجاد می‌کند که مایع را مانند حوله کاغذی به دهان می‌کشاند.
در ویدیویی که به مناسبت روز جهانی قهوه منتشر شده، سامانتا کریستوفورتی، فضانورد آژانس فضایی اروپا، نشان داده است که چگونه در شرایط بی وزنی، قهوه صبح خود را در ایستگاه فضایی بین‌المللی آماده می‌کند. خانم کریستوفورتی با استفاده از یک فنجان فضایی مخصوص طراحی شده، توانست قهوه صبح خود را بدون مشکل بنوشد. در این ویدئو، فضانورد ایتالیایی با دقت قهوه را از یک کیسه دربسته به داخل فنجانی عجیب می‌ریزد.
به گزارش روزیاتو، برای فضانوردان، حتی داشتن یک فنجان معمولی هم چالش بزرگی است، اما این فنجان جدید با طراحی عجیب خود به ساکنان ایستگاه فضایی اجازه می‌دهد از برخی لذت‌های ساده زندگی در زمین بهره‌مند شوند.
این ویدئو سال گذشته در طول اقامت ۱۷۰ روزه خانم کریستوفورتی در مدار زمین فیلمبرداری شده است، زمانی که او به عنوان اولین فرمانده زن ایستگاه فضایی منصوب شد. خانم کریستوفورتی در ۲۷ آوریل ۲۰۲۲ به ایستگاه فضایی رسید و در ۱۴ اکتبر به زمین بازگشت.
کاربران شبکه‌های اجتماعی از طراحی این فنجان شگفت زده شدند. کاربری نوشته است: «جزئیات کوچک، تمدنی فضایی را به ارمغان می‌آورد.»
فضانوردان برای دریافت کافئین مورد نیاز خود باید به کیسه‌های آلومینیومی پر شده از قهوه، شیر و شکر خشک شده که آب داغ به آن اضافه می‌شود، بسنده کنند. در این ویدئو، خانم کریستوفورتی مشکل نوشیدن در فضا را نشان می‌دهد، به این ترتیب که قهوه ریخته شده در ظرف ساده‌ی کوچکی، تحت تاثیر کشش سطحی خود در ظرف باقی می‌ماند.
دکتر مارک ویسلوگل، دانشمند ناسا که در طراحی این فنجان جدید کمک کرده است، در وبلاگ خود توضیح داد: «کشش سطحی مایعات در یک فضاپیما دلیل آن است که فضانوردان از کیسه‌هایی با نی استفاده می‌کنند تا بتوانند کیسه را کاملا فشرده کنند و اطمینان حاصل کنند که مایعات خارج می‌شوند.»
برای غلبه بر این مشکلات، ناسا فنجانی طراحی کرده است که از هندسه، هوشمندانه برای شکستن کشش سطحی مایعات استفاده می‌کند. قرار دادن لب‌ها روی لبه فنجان فضایی، اتصال مویینه‌ای ایجاد می‌کند که مایع را مانند حوله کاغذی به دهان می‌کشاند.
اما فرستادن این فنجان‌ها به فضا فقط برای لذت‌بخش‌تر کردن صبح فضانوردان نبود، بلکه بخشی از علم بود. همان فیزیکی که به ریختن قهوه از فنجان به دهان کمک می‌کند، تمام مایعات را تحت تاثیر قرار می‌دهد، چه روی زمین و چه در فضا.
همان‌طور که دکتر ویسلوگل توضیح می‌دهد، مشاهده چگونگی کار فنجان فضایی در شرایط بی‌وزنی، به دانشمندان کمک می‌کند تا درباره همه چیز از استفاده از آخرین قطره سوخت برای موتور راکت یا تحویل دوز کامل دارو به بیمار، کمک کند.
آزمایش‌های انجام شده روی فنجان فضایی همچنین به جلوگیری از بروز مشکلات در سفر‌های بلندمدت فضایی آینده مانند سفر به مریخ کمک خواهد کرد.
این اولین بار نیست که اقداماتی برای بهبود قهوه در ایستگاه فضایی صورت می‌گیرد. در سال ۲۰۱۵، آژانس فضایی ایتالیا با همکاری شرکت مهندسی آرگوتک و شرکت قهوه لاواتزا، دستگاه ایس‌پرسو (Isspresso) را طراحی کردند: اولین دستگاه اسپرسو ساز میکروگرانش جهان.
این دستگاه ۲۰ کیلوگرمی به مدت دو سال در ایستگاه فضایی ماند و با استفاده از لوله‌های فولادی هیدرولیکی، فنجانی از اسپرسو تازه و داغ را ظرف سه دقیقه آماده می‌کرد. حتی با طراحی پیشرفته ایس‌پرسو، قهوه همچنان به داخل کیسه‌ای پمپ می‌شد، بنابراین معتادان به کافئین در فضا همچنان باید از فنجان فضایی استفاده کنند تا از عطر قهوه خود لذت ببرند.
