فابیو پیم، بازیکن سابق اسپورتینگ در مصاحبه با سان درباره دوران حرفه‌ای خود صحبت کرد.
به گزارش خبرآنلاین، او تنها بازیکنی است که کریستیانو رونالدو علناً اعلام کرده از خودش بهتر است. استعدادی که وقتی تنها ۱۳ سال داشت، ۳۲۷۰۰۰ پوند درآمد کسب کرد، زیرا هواداران و بازیکنان برای تماشای او در سراسر پرتغال سفر می‌کردند.
صحبت از فابیو پیم، دوست دوران کودکی کریستیانو رونالدو است. کسی که دوران حرفه‌ایش به دلیل شهرت، پول، سبک زندگی نادرست و حضور در مهمانی‌های مختلف از بین رفت و سپس زمانی که یک سال را در زندان بدنام کاکسیاس گذراند و به معنای واقعی کلمه تمرین رونالدو با پرتغال را از پنجره تماشا کرد، از عرش به فرش رسید.
این وینگر با استعداد در سن هشت سالگی جذب آکادمی اسپورتینگ شد و خانه را به مقصد لیسبون ترک کرد. در آن زمان به نظر می‌رسید پیم با استعداد فوق‌العاده‌ای که دارد یک فوتبالیست بزرگ شود و از رونالدو جلو بیفتد. به طوری که وقتی رونالدو در سال ۲۰۰۳ با منچستریونایتد قرارداد امضا کرد، گفت: «اگر فکر می‌کنید من خوب هستم، صبر کنید تا فابیو پیم را ببینید.»
پیم که در آلگاروه زندگی می‌کند، در مصاحبه با سان گفت: «من واقعاً خاص بودم. من باید متواضع باشم، اما این حقیقت است. متاسفانه در آن زمان اینستاگرام یا فیس‌بوک وجود نداشت و هیچ چیز مانند امروز ضبط نشده، اما من صادقانه معتقدم که تا به امروز هیچ بازیکن دیگری با کیفیتی در حد من وجود نداشته است.
کریستیانو با تلاش و سختکوشی خود به سطحی رسید که لیاقتش را داشت، اما زمانی که بازی می‌کردم، اگر همین تلاش و تعهد را داشتم، بهتر از او بودم. اگر در مورد تکنیک صحبت کنم، بهتر بودم. من یک رونالدینیو کوچک بودم. اما همانطور که می‌بینیم، این تکنیک نیست که ما را هدایت می‌کند. بله در آن زمان من بهتر از کریستیانو بودم. من معتقدم او باید یکی از توپ طلاهایش را به من بدهد!»
پیم در پاسخ به این سوال که آیا از نظر فنی بهترین بازیکن جهان می‌شد و توپ طلا را می‌برد، پاسخ داد: «بله، بدون شک.»
رونالدو جام‌های بی شماری از جمله قهرمانی پرتغال در یورو ۲۰۱۶ را به دست آورد، اما پیم به رویای خود برای حضور در تیم اصلی اسپورتینگ جامه عمل پوشاند. ملی پوش جوان پرتغالی در سال ۲۰۰۸ به صورت قرضی به چلسی پیوست.
در آن زمان هموطنان او مثل دکو و ریکاردو کاروالیو ستاره‌های تیم اول چلسی بودند، این بازیکن ۲۰ ساله تنها زندگی می‌کرد و علی‌رغم دریافت نزدیک به ۵۰۰۰۰ پوند در ماه به اضافه ۱۳۰۰۰۰ پوند پاداش سالانه اسپورتینگ از شرایطی که در لندن داشت راضی نبود.
پیم اعتراف کرد که غرق در پول و شهرت شده بود و ثروت باورنکردنی خود را روی ماشین‌ها و مهمانی‌ها هزینه می‌کرد، زیرا هرگز به او یاد ندادند که چگونه از پول نقد خود عاقلانه استفاده کند. او در ۲۲ سالگی تقریبا بازنشسته شد، اما به دوران حرفه‌ای خود در چین، آنگولا، لیتوانی، قطر، مالت و برزیل ادامه داد تا صرفا بتواند هزینه‌های زندگی مجلل خود را تامین کند.
پیم که مادرش کارگر خانه بود، توضیح داد: «از آنجایی که پول زیادی به دست می‌آوردم، به این توهم رسیدم که نیازی به تلاش ندارم. غیرممکن است که شخصی مانند من میلیونر باشد. من از بعضی از انتخاب‌هایم پشیمان هستم. اکنون من در سن متفاوتی قرار دارم بنابراین می‌توانم شرایط را متفاوت ببینم. استعداد وجود داشت، اما ذهنیت من درست نبود. تمرکزم روی تفریح مهمانی بود، روی همه چیز به غیر از فوتبال تمرکز داشتم! من چند بازی انجام دادم، اما بدنم در بهترین حالت خود نبود و به آنچه مردم از من می‌خواستند پاسخ نمی‌داد.
اما در سال ۲۰۱۹، زمانی که پیم به دلیل داشتن ۵ گرم کوکائین دستگیر شد و زندگی او به بدترین حالت ممکن رسید. او به مدت یک سال به اتهام قاچاق مواد مخدر در یک سلول قرار داشت و در نهایت تبرئه شد. این زندان قلعه‌ای است که بیش از ۱۵۰ سال قدمت دارد و سلول‌های آن بسیار تاریک، مرطوب و بدون هوا هستند.
با این حال، این یک زمان دگرگون‌کننده برای پدر دو فرزند بود، که متوجه آسیب‌های اشتباهاتش بر خانواده‌اش شد و از نزدیک دید که زندگی‌اش چقدر می‌توانست متفاوت باشد. با این حال، این یک زمان دگرگون‌کننده برای او بود که پدر دو فرزند است. در این زمان متوجه آسیب‌های اشتباهات خود بر خانواده‌اش شد و از نزدیک دید که زندگی‌اش چقدر می‌توانست متفاوت باشد.
پیم که آخرین باشگاهش در اواخر سال ۲۰۲۰ تیمی در دسته سوم لهستان به نام LZS Starowice بود، گفت: «زندانی که در آن بودم در کنار زمینی است که تیم ملی پرتغال در آن تمرین می‌کند و می‌توانستم هر روز تمرین آن‌ها را برای مسابقات مقدماتی یورو ۲۰۲۰ تماشا کنم. من به دلیلی آنجا بودم و هرگز فکر نکردم، آه، کریستیانو آنجاست. من هم باید آنجا باشم.»
پیم احساساتی اشک هایش را پاک کرد و افزود: «زندان برای من و خانواده ام واقعا سخت و سخت بود. اما برای من خوب بود. من آموختم آنچه آسان است برای شما خوب نیست؛ و من دیگر نمی‌توانستم آن سبک زندگی را داشته باشم، بنابراین باید کار کنم و عزت داشته باشم. زندگی من اکنون آرام‌تر است. مطمئنم اشتباهات بیشتری هم خواهم کرد، چون انسان هستم. زندان جای پسری مثل من نبود.»
