بهتر است درباره خودکشی حرف نزنیم یا صحبت کردن راجع به خودکشی راه رهایی است؟
برخی معتقدند نباید درباره خودکشی صحبت کرد و برخی دیگر صحبت درباره آن را راه رهایی می‌دانند. به گفته محققان و پژوهشگران بهتر است درباره خودکشی با احتیاط صحبت کرد، اما چرا؟
ننگ پیرامون خودکشی سکوت ایجاد میکند و سکوت می‌کشد. در واقع افراد احساس می‌کنند اگر بگویند افکار خودکشی دارند این یه ننگ است پس در سکوت اینکار را می‌کنند. اما هیچ کس نباید به تنهایی با افکار خودکشی مبارزه کند، باید صحبت کرد تا این سکوت شکسته شود.
سؤالات واضح جواب واضح دارند، مانند «آیا در مورد خودکشی فکر میکنید؟» این نوع سوال عدم قطعیت را کاهش می‌دهد و شما را به عنوان یک فرد امن و حمایت کننده نشان می‌دهد.
صحبت از خودکشی ایجاد ایمنی میکند، اما روش به تصویر کشیدن یا به اشتراک گذاری محتوای گرافیکی می‌تواند خطرناک و غیر مفید باشد. اگر کسی برنامه‌اش برای خودکشی را با شما اشتراک بگذارد، داستانش متفاوت است. در این صورت، مهم است که درباره آن بپرسید و برای جلوگیری از خودکشی به آنها کمک کنید.
گوش دادن بسیار قدرتمند است. زمان آن است که این افراد احساس کنند شنیده می‌شوند. سعی نکنید چیزی را رفع کنید، فقط حضور داشته باشید و نشان دهید آنها تنها نیستند.
شجاعت به تشویق نیاز دارد
صحبت کردن در مورد خودکشی می‌تواند ترسناک باشد، اما سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. کسی که به خودکشی فکر میکند و از آن حرف می‌زند، اغلب نیاز به اطمینان خاطر و تشویق به صحبت کردن دارد.
خودکشی بزرگترین قاتل جوانان بریتانیاست، از هر ۴ نفر یک نفر در مقطعی از زندگی به خودکشی فکر میکند، بنابراین این افراد تنها نیستند، به آنها توضیح دهید که با کمک و پشتیبانی، همه چیز می‌تواند بهتر شود.
این یک افسانه است که صحبت در مورد خودکشی این فکر را در طرف مقابل به وجود می‌آورد، صحبت درباره آن هیچ ریسکی را افزایش نمی‌دهد. پس راحت و با اعتماد به نفس با طرف مقابل درباره آن صحبت کنید.
آخرین چیزی که کسی به آن نیاز دارد احساس قضاوت شدن است، جملاتی مثل مگه تو فکر نمیکنی؟ یا این چه فکر احمقانه‌ایه، نباید استفاده شود.
هرکس می‌تواند افکار خودکشی را تجربه کند و هر کسی ممکن است در معرض خطر افکار خودکشی باشد. مهم نیست که این افراد چه کسانی و در چه سن و جنسیتی هستند، آنها نیاز دارند جدی گرفته شوند.
تلاش برای همدلی همیشه هم آسان نیست و این صحبت‌ها می‌تواند سخت باشند، اما بسیار مهم هستند. همینقدر که نشان دهید اهمیت می‌دهید و سعی میکنید بفهمید کافیست. انتظاری نیست که شما مشکل را حل کنید، اما میتوانید آنها را در مسیر کسی قرار بدهید که می‌تواند کمک کند. مثلا ترغیبشان کنید و با آنها به دکتر بروید.
ممکن است در شرایطی که دارند سخت باشد، اما به آنها بگویید که تغییر کردن ممکن و شدنی‌ست، به آنها بگویید ارزش دارند و راه‌های کمک هم وجود دارد.
منبع: تبیان
