بهترین حالت، خوابیدن به پشت است. این حالت برای ستوان فقرات و پشت گردن مفید است، اما می‌تواند باعث خروپف و آپنه خواب (اختلال وقفه تنفسی در خواب) شود. از سویی دیگر، معایب خوابیدن به شکم بیشتر از مزایای آن است. این حالت، سر را مجبور به چرخیدن می‌کند، امری که در نهایت می‌تواند برای بالاتنه بسیار دردآور باشد.
وقتی برنامه‌ی روزانه‌ی پرشتاب و خسته کننده‌ای داریم، گاهی وسوسه می‌شویم از چیز‌هایی بزنیم که واقعاً برای سلامتی مان مفیدند، مثل داشتن یک خواب خوب شبانه. یا گاهی هر قدر هم که خسته باشیم، نمی‌توانیم صرفاً با بستن چشم هایمان به یک خواب راحت شبانه فرو برویم. دلیلش ساده است: ما اغلب عادت‌های بدی داریم که به طور مستقیم بر سلامت ما و بنابراین کیفیت خواب مان اثر می‌گذارند.
بهترین حالت، خوابیدن به پشت است. این حالت برای ستوان فقرات و پشت گردن مفید است، اما می‌تواند باعث خروپف و آپنه خواب (اختلال وقفه تنفسی در خواب) شود. از سویی دیگر، معایب خوابیدن به شکم بیشتر از مزایای آن است. این حالت، سر را مجبور به چرخیدن می‌کند، امری که در نهایت می‌تواند برای بالاتنه بسیار دردآور باشد.
خوابیدن به پهلو از فشار وارده به ستون فقرات می‌کاهد، اما لگن را تحت فشار قرار می‌دهد. در حالت جنینی، ماهیچه‌ها به طور خودکار شل می‌شوند و رفلاکس اسید معده و سوزش معده کمتر می‌شود. با این حال، این حالت می‌تواند تنفس را دشوار کند. در مجموع اینکه بهتر است حالت خوابیدن خود را هر از گاهی تغییر دهید تا خواب راحتی داشته باشید.
زمان خواب و بیداری ما را ساعت زیستی بدن مان تعیین می‌کند، چیزی که از فردی به فردی دیگر متفاوت است؛ بنابراین برای اینکه بتوانید یک خواب خوب شبانه داشته باشید و راحت و سرحال از خواب بیدار شوید، لازم است که برنامه‌ی ثابتی برای ساعت خواب و از آن مهم تر، ساعت بیداری تان، داشته باشید.
دیر بیدار شدن در زمان صبح باعث به تعویق افتادن ساعت خواب تان می‌شود و در صورت تکرار این رفتار، این امر بر روی خواب شب بعدی تان نیز تأثیر خواهد گذاشت؛ بنابراین بسیار مهم است که تا حد ممکن برنامه‌ی منظمی داشته باشید تا در زمان مشخصی احساس خستگی کنید، خستگی‌ای که به ما می‌گوید وقت خواب مان فرا رسیده است.
تخت باید جایی تنها مخصوص به خوابیدن باشد. از هر فعالیت دیگری مغایر با خواب باید خودداری شود؛ بنابراین ما نباید ساعت‌ها در تخت سریال تماشا کنیم، غذا بخوریم یا کتاب بخوانیم.
چیزی که اهمیت دارد این است که باید تنها زمانی به تخت برویم که قصد خوابیدن داریم. اگر خواب مان نبرد، بهتر است از تخت خارج شویم. ماندن در تخت ما را مضطرب می‌کند، امری که به خواب رفتن را دشوارتر خواهد ساخت. تخت اولین و بهترین جا برای آرامش گرفتن است، جایی که باید همه‌ی افکار منفی را از آن دور نگه داریم.
گاهی مشغله‌ی زیاد باعث می‌شود ورزش کردن را به شب موکول کنیم که اشتباه بزرگی است. ورزش کردن در پایان روز باعث بالا رفتن دمای بدن می‌شود و ما را از نظر فیزیکی و روانی فعال می‌کند، دو عاملی که هیچ تناسبی با یک خواب راحت شبانه ندارند.
کاری که می‌توانید آن وقت از روز انجام دهید، پیاده روی بدون فشار آوردن بیش از اندازه به خود است. به علاوه، سعی کنید از حمام آب داغ پیش از خواب و هر گونه فعالیت سنگین ذهنی در اواخر شب خودداری کنید.
برای آنکه خواب بهتری داشته باشید، بهتر است شام سبکی بخورید که زمان آن هم همیشه تقریباً سر یک ساعت ثابت باشد. پرهیز از خوردن غذای سنگین پیش از خواب ضروری است.
اما دقت کنید که منظور این نیست که اصلاً غذا نخورید، چون این کار باعث می‌شود از گرسنگی از خواب بیدار شوید و با میل شدیدی به یخچال هجوم ببرید. علاوه بر این، باید از خوردن نوشیدنی‌های انرژی زا مانند قهوه و هر نوشیدنی کافئین دار دیگری خودداری کنید. برعکس، هیچ چیز بهتر از یک دمنوش خوب پیش از خواب نیست.
وقتی فضا راحت باشد، به خواب رفتن هم ساده‌تر می‌شود. نور اندک، موسیقی ملایم و تخت راحت، ۳ عامل برخورداری از یک خواب نشاط بخش هستند. دو عامل دیگر که باید کنترل شوند، یکی سر و صدا است که باید به کلی از آن دوری شود و دیگر یدمای اتاق که نباید خیلی گرم یا خیلی سرد باشد. توصیه می‌شود دمای اتاق خواب بیشتر از ۱۸ تا ۱۹ درجه‌ی سانتیگراد نباشد. علاوه بر آن، هوای اتاق باید روزانه ۱۰ دقیقه تهویه شود.
از سویی دیگر، باید پیش از خواب، از هر گونه وسیله‌ی الکترونیک که از صفحه‌ی آن نور آبی ساطع می‌شود (از تلویزیون گرفته تا کامپیوتر و تبلت و موبایل) دوری شود. بهتر است بر اساس میل و ترجیح شخصی خودتان یک روتین آرامش بخش برای پیش از خواب خود طراحی کنید تا مسیر ورود به دنیای خواب را برایتان هموار کند.
منبع:روزیاتو
