هر جای دیگری به جز اسرائیل بود آمریکا و متحدان اروپایی‌اش گوش دنیا را نسبت به غیرقانونی بودن این مواضع و ضرورت برخورد با آن کر کرده بودند، اما نه تنها واکنشی به این موضع ندارند، بلکه همچنان به حمایت‌شان از این رژیم و عدم تلاش برای آتش بس ادامه می‌دهند.
رژیم صهیونیستی در یک ماه گذشته بدون هیچ مانع سیاسی و بین‌المللی به کشتار غیرنظامیان در غزه پرداخته، اما به نظر این میزان کشتار از نظر آن‌ها کافی نبوده و در اتاق‌های فکرشان موضوع بمباران اتمی غزه نیز روی میز قرار گرفته است.
به گزارش ایسنا، وزیر میراث فرهنگی رژیم اسرائیل در اظهاراتی گفت که «انداختن بمب اتم روی غزه یکی از گزینه‌های کابینه جنگ اسرائیل است.»
هر چند اظهارات این مقام رژیم صهیونیستی که به نظر در یک ناهماهنگی با رئیس کابینه بیان شده، خشم نتانیاهو را نیز برانگیخت و او این سخنان را رد کرد، اما این برای اولین بار نیست که مقامات فعلی و پیشین اسرائیلی اظهاراتی از این دست بیان می‌کنند و البته دنیا در برابر آن سکوت می‌کند.
سیاسی کاری برخی کشور‌ها و حمایت بی، چون و چرای آن‌ها از رژیم اسرائیل به حدی رسیده است که در برابر زیر سوال بردن قوانین بین‌المللی از سوی این رژیم کاملا ساکت هستند حتی وقتی صحبت از استفاده از بمب اتم در میان باشد!
هر جای دیگری به جز اسرائیل بود آمریکا و متحدان اروپایی‌اش گوش دنیا را نسبت به غیرقانونی بودن این مواضع و ضرورت برخورد با آن کر کرده بودند، اما نه تنها واکنشی به این موضع ندارند، بلکه همچنان به حمایت‌شان از این رژیم و عدم تلاش برای آتش بس ادامه می‌دهند.
اظهارات «آمیخای الیاهو» پیش از آن که با واکنش‌های جدی از سوی افکار عمومی جهانی و کشور‌های مختلف رو به رو شود، با واکنش سریع و فوری نخست‌وزیر رژیم اسرائیل مواجه شد.
نتانیاهو ضمن رد آنچه وزیر کابینه‌اش مدعی شده است اعلام کرد که ارتش اسرائیل مطابق با استاندارد‌های حقوق بین‌الملل عمل می‌کند!
همچنین بنا بر اعلام رسانه‌های اسرائیلی، بنیامین نتانیاهو، عضویت آمیخای الیاهو، وزیر میراث فرهنگی این رژیم در کابینه خود را تعلیق کرده است.
نتانیاهو در حالی مدعی شده که ارتش تحت دستوراتش مطابق استاندارد‌های حقوق بین‌الملل عمل می‌کند که اقدامات ضد بشری و حقوق بین‌الملل این رژیم در سی روز گذشته صدای تمامی رهبران و مقامات کشور‌های مختلف را درآورده است. علاوه بر این ملت‌ها در پنج قاره مختلف تظاهراتی سراسری را در این مدت علیه اقدامات رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه انجام دادند که در نوع خود بی‌سابقه بوده است.
وزیر میراث رژیم صهیونیستی علاوه بر درخواست بمباران غزه، مخالفت خود را با اجازه ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه نیز بیان کرده و گفته بود «ما به نازی‌ها کمک‌های بشردوستانه نمی‌دهیم». او مدعی شد «چیزی به نام غیرنظامی بی‌نقش در غزه وجود ندارد».
قبل از این هم برخی از مقامات صهیونیستی اظهاراتی از این دست مطرح کرده بودند.
اسحاق کروزر، عضو پارلمان رژیم اسرائیل (کنست) گفته بود که نوار غزه باید از روی نقشه کاملا محو شود تا پیام تل‌آویو به سایر دشمنان اسرائیل برسد.
موشه ویگلین، عضو پیشین پارلمان خواستار استفاده از بمب اتم علیه غزه شده بود. او با عنوان کردن «انتقام خشن» در توییتی نوشته بود: موشک اریحا! موشک اریحا. هشدار راهبردی. قبل از فکر کردن به وارد کردن نیرو‌های زمینی به غزه. سلاح روز قیامت. این نظر من است.
موشک اریحا، موشکی قاره پیماست که قابلیت حمل کلاهک اتمی دارد و برد آن حدود ۶۵۰۰ کیلومتر است.
بیش از سی روز از جنگ میان مقاومت فلسطین علیه اسرائیل و بمباران وحشیانه غزه توسط رژیم اشغالگر قدس گذشته است. جنگی که بی‌سابقه‌ترین ضربه امنیتی، اطلاعاتی و حتی نظامی را از سوی مقاومت فلسطین به اسرائیل وارد کرده و رژیم اشغالگر قدس برای سرپوش نهادن بر شکست خود، در حال ارتکاب جنایات تمام عیاری علیه مردم غزه است.
طبق برآورد‌های غیررسمی رژیم اسرائیل تا کنون معادل دو بمب اتمی بر سر مردم غیرنظامی غزه طی یک ماه اخیر ریخته است و این منطقه را ویران کرده است.
بر اساس گزارش رسانه‌های خبری، نزدیک به ۱۰ هزار نفر کشته و بیش از ۳۰ هزار نفر زخمی شده‌اند که اغلب آن‌ها زنان و کودکان و افراد غیرنظامی هستند.
اظهارات غیرانسانی وزیر میراث کابینه نتانیاهو حتی واکنش مقامات داخلی اسرائیل را دربرداشت.
یائیر لاپید، رئیس اپوزیسیون رژیم اسرائیل در واکنش به گفته‌های وزیر میراث فرهنگی این رژیم، این اظهارات را تکان دهنده و دیوانه‌کننده خواند و گفت که این سخنان خانواده‌های اسرا را آزرده خاطر می‌کند.
لاپید گفت: «او به خانواده‌های (۲۴۱ گروگان در غزه) توهین کرد، جامعه اسرائیل را آزرده کرد و به جایگاه بین‌المللی ما آسیب رساند.
رهبر اپوزیسیون اسرائیل در ادامه گفت: «حضور تندرو‌ها در دولت ما موفقیت اهداف جنگ که شکست حماس و بازگرداندن گروگان‌ها است را به خطر می‌اندازد.» او در این سخنان خواستار اخراج وزیر میراث از کابینه شده بود.
با وجود اینکه مقامات رژیم صهیونیستی سعی کردند از اظهارات وزیر کابینه خود تبری جویند، اما این واکنش‌ها مانع از برخورد تند و شدید کشور‌ها و مجامع بین‌المللی به آن نمی‌شود.
جنبش مقاومت اسلامی حماس نیز در واکنش به این اظهارات تاکید کرد که اظهارات وزیر به اصطلاح میراث رژیم صهیونیستی در رابطه با انداختن بمب اتمی به غزه، بیانگر وحشی‌گری و نسل‌کشی این رژیم در غزه در پی شکست نظامی در برابر مقاومت است. این جنبش در بیانیه‌ای تاکید کرد که این اظهارات بدون دلیل و زمینه مطرح نشده، بلکه تعبیری از اوج انحطاط و وحشی‌گری این رژیم و تفکرات مبتنی بر قتل و کشتار سران آن و تعامل با دیگران به عنوان حیوانات انسان‌نما است، همانگونه که در روز‌های نخست نبرد طوفان الاقصی هم وزیر جنگ این رژیم بیان کرده بود.
حماس تاکید کرد که از جامعه بین‌الملل و دادگاه‌های ذی‌ربط بین‌المللی می‌خواهیم اظهارات این جنایتکار اسرائیلی و دیگر مقامات این رژیم را جدی گرفته و تدابیر لازم را جهت توقف جنایات و نسل‌کشی آن‌ها در غزه و بازخواست و محاکمه سران آن به خاطر ارتکاب جنایات وحشیانه علیه مردم غزه اتخاذ کنند. حماس هشدار داد که سکوت و ناتوانی جامعه جهانی در واقع چراغ سبزی به اسرائیلی‌های تروریست جهت ادامه نسل‌کشی و کشتار ملت فلسطین خواهد بود و کل منطقه و جهان را به سمت آتشی بزرگ پیش خواهد برد.
حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه کشورمان روز دوشنبه ۱۵ آبان در حساب کاربری خود در شبکه مجازی «ایکس» نوشت: «شورای امنیت سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باید برای خلع سلاح اتمی این رژیم وحشی و آپارتاید فوری و بدون وقفه اقدام کند.»
او همچنین کاخ سفید را مسئول کامل «نسل‌کشی در غزه» دانست.
وزیر خارجه ایران همچنین در اشاره به اقدامات گروه‌های مسلح فلسطینی، تهدید وزیر اسرائیلی به استفاده از بمب اتمی در غزه را «نشان دهنده شکست واقعی رژیم اسرائیل در برابر مقاومت» دانست.
ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه کشورمان نیز روز دوشنبه در نشست خبری با خبرنگاران از جامعه جهانی خواست تا «تهدید هسته‌ای» اسرائیل را در نظر بگیرند.
همچنین وزارت خارجه عربستان سعودی ضمن محکوم کردن اظهارات این وزیر صهیونیستی، تأکید کرد که عدم برکناری این وزیر و اکتفا کردن به تعلیق عضویت وی بیانگر بی‌توجهی کابینه رژیم صهیونیستی به معیار‌ها و ارزش‌های انسانی است.
وزارت خارجه اردن نیز به شدت اظهارات یکی از وزرای کابینه رژیم صهیونیستی درباره بمباران اتمی نوار غزه را محکوم کرد.
در بیانیه وزارت امور خارجه اردن آمده است: «اظهارات یک مقام اسرائیلی درباره انداختن بمب هسته‌ای علیه غزه را محکوم کرده و این اظهارات را دعوت برای کشتار جمعی می‌دانیم».
اظهارات یک وزیر کابینه رژیم صهیونیستی درباره استفاده از بمب اتم علیه مردم غزه در حالی مطرح می‌شود که مقامات اسرائیلی هرگز به داشتن تسلیحات هسته‌ای اعتراف نکرده‌اند؛ ولی برآورد می‌شود که این کشور حدود ۸۰ تا ۲۰۰ بمب اتم در اختیار داشته باشد. همچنین اسرائیل با وجود فشار‌های بین‌المللی، معاهده ان‌پی‌تی را امضا نکرده و آن را برخلاف منافع ملی‌اش دانسته است.
پس از تاسیس رژیم اسرائیل در سال ۱۹۴۸، این رژیم به کسب جنگ افزار اتمی به عنوان یک عامل بازدارنده نهایی علاقه‌مندی نشان داد. در سال ۱۹۵۲ کمیسیون انرژی اتمی اسرائیل تشکیل شد و بلافاصله همکاری نزدیک خود را با ارتش اسرائیل آغاز کرد. در سال ۱۹۵۳ روند استخراج اورانیوم از صحرای نقب تکمیل شد و شیوه تازه‌ای برای استحصال آب سنگین ابداع شد. به این ترتیب اسرائیل توانست تعدادی از مواد مهم هسته‌ای را خود تولید کند. در زمینه طراحی و ساخت رآکتور، اسرائیل از کمک‌های فرانسه برخوردار شد و در نهایت ساخت تاسیسات دیمونا در دهه ۱۹۵۰ آغاز شد.
اسرائیلی‌ها این مجموعه را در موقعیت‌های مختلف تحت عنوان کارخانه نساجی، ایستگاه کشاورزی و تاسیسات پژوهشی در زمینه ذوب فلزات معرفی می‌کردند، اما سرانجام در سال ۱۹۶۰ داوید بن گوریون نخست‌وزیر وقت اسرائیل گفت که این مجموعه یک مرکز تحقیقات هسته‌ای است که با هدف‌های صلح آمیز فعالیت می‌کند.
ایالات متحده آمریکا که از آغاز به جاه‌طلبی هسته‌ای اسرائیل ظنین بود در سال ۱۹۵۸ با استفاده از هواپیما‌های جاسوسی "یو۲ " از ساخته شدن دیمونا با خبر شد و نگرانی خود را ابراز کرد. طی دهه ۱۹۶۰ بازرسان آمریکایی چندین بار از تاسیسات دیمونا بازدید کردند، اما نتوانستند دقیقا متوجه آنچه در آن محل می‌گذشت شوند.
سایت اینترنتی "امنیت جهانی" ادعا می‌کند که اسرائیلی‌ها تا آنجا پیش رفتند که برای گمراه کردن آمریکایی‌ها اتاق‌های کنترل ساختگی ترتیب دادند و با ایجاد دیوار‌هایی دسترسی به بخش‌هایی از این تاسیسات را محدود کردند. با این حال، بازرسان اعلام کردند که در آن محل نه تحقیقات علمی انجام می‌شود و نه فعالیت هسته‌ای غیر نظامی در کار است که بتواند وجود چنان رآکتور هسته‌ای عظیمی را توجیه کند. بنا بر این، آن‌ها گفتند که شواهدی در دست هست که که اسرائیل یک برنامه ساخت بمب را دنبال می‌کند، اما آن‌ها نتوانسته‌اند هیچ‌گونه مدرکی دال بر وجود فعالیت‌های مربوط به تولید جنگ افزار در آن محل پیدا کنند.
در سال ۱۹۶۸ سرانجام یک گزارش سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا تایید کرد که اسرائیل شروع به تولید جنگ افزار‌های هسته‌ای کرده است. از این زمان به بعد، سال‌های گمانه‌زنی درباره اندازه زرادخانه هسته‌ای اسرائیل آغاز شد. در سال ۱۹۸۶ مردخای وانونو، تکنیسین سابق مجموعه دیمونا اطلاعات مشروحی را درباره برنامه‌های هسته‌ای اسرائیل در اختیار روزنامه ساندی تایمز لندن قرار داد. با این اطلاعات، ناظران اسرائیل را به عنوان ششمین قدرت هسته‌ای جهان شناختند.
کشور‌های منطقه همواره نگرانی عمیق خود را در مورد وجود یک برنامه توسعه‌طلبانه جنگ‌افزار‌های هسته‌ای در اسرائیل به شیوه‌های مختلف و در مجامع بین‌المللی اعلام کرده‌اند. آن‌ها آمریکا را به داشتن یک برخورد دوگانه در منطقه متهم می‌کنند. برخوردی که برنامه‌های تسلیحاتی اسرائیل را نادیده می‌گیرد و در عین حال، ایران، سوریه و عراق را مصرانه متهم می‌کند که سلاح‌های کشتار جمعی در اختیار دارند و تهدیدی علیه صلح به شمار می‌آیند.
رئیسان مختلف آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در هر دوره از اسرائیل خواسته‌اند تا پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را امضا کند و به منظور پیشبرد صلح در خاورمیانه، سلاح‌های هسته‌ای خود را تسلیم کند، اما این رژیم همیشه از این درخواست سر باز زده و به سیاست «ابهام» در رابطه با موضوع هسته‌ای اش ادامه داده است.
محمد البرادعی، مدیرکل وقت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مقطعی به روزنامه اسرائیلی هاآرتص گفته بود که آژانس فرض را بر این می‌گذارد که اسرائیل جنگ افزار هسته‌ای دارد، هرچند که هرگز به طور رسمی چنین موضوعی را تایید نکرده است.
اساسا تهدید به زور در روابط بین‌الملل ممنوع است. بر اساس بند ۳ ماده ۲ منشور ملل متحد دولت‌ها موظف هستند در روابط بین المللی خود از تهدید به زور یا استفاده از آن علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری یا از هر روش دیگری که با مقاصد سازمان ملل متحد متعارض است خودداری کنند و از طرفی دیگر یکی از اصول مهم و اساسی حقوق بین‌الملل معاصر عدم توسل به زور در روابط بین الملل است.
کنوانسیون ژنو و پروتکل‌های چهارگانه آن به‌کارگیری هرگونه سلاحی که تفاوتی میان شهروندان عادی و نظامیان آنجا قائل نشود را ممنوع کرده است حتی اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی یک از جرایم بین‌المللی را تخریب محیط زیست در سطح وسیع محسوب کرده است؛ از این رو به‌کارگیری سلاح‌های هسته‌ای می‌تواند یک جنایت بین‌المللی قلمداد شود و این جرم‌انگاری در حقوق کیفری بین‌الملل نشان دهنده حرکت حقوق بین‌الملل معاصر به سمت و سوی ممنوعیت جامع کاربرد سلاح‌های هسته‌ای در جهان است.
تهدید مقامات اسرائیلی علیه مردم غزه که در میان آن‌ها غیرنظامیان بسیار بیشتر از نظامیان هستند، ناقض حقوق بین‌الملل عرفی و قراردادی است. اصول حاکم بر منشور سازمان ملل متحد بر حقوق مخاصمات بین‌المللی و حقوق بشردوستانه بین‌المللی دلالت بر ممنوعیت تهدید و به‌کارگیری سلاح‌های هسته‌ای دارد.
جامعه بین‌الملل باید در برابر مقاصد مقامات رژیم صهیونیستی و اظهارات و مواضعی که در رابطه با استفاده از بمب هسته‌ای در غزه بیان کردند واکنش جدی و قاطع نشان دهد و دست از استفاده از استاندارد‌های دوگانه در این رابطه بردارد. امروز شاهد هستیم که اسرائیل بدون آنکه به قوانین و معاهدات بین‌المللی در رابطه با برنامه هسته‌ای‌اش پایبند باشد بی پروا و گستاخانه و بدون توجه به قواعد بین‌المللی مردم بی‌گناه غزه را به استفاده از سلاح هسته‌ای تهدید می‌کند. سوال اینجاست که اگر ایران یا کشوری دیگر چنین تهدیدی را به زبان می‌آورد آیا باز هم جامعه بین‌المللی از این موضوع در سکوت عبور می‌کرد؟
