هر کسی نمی‌تواند این کار را با انگشت شست خود انجام دهد. این ویژگی که به آن «انگشت شست هیچهایکار» (Hitchhiker’s Thumb) گفته می‌شود، فرد را قادر می‌سازد انگشتان شست خود را به میزان زیادی خم کند، به طوری که ممکن است انگشت زاویه‌ای ۹۰ درجه پیدا کند. دلیل این امر مفصل‌های بند انگشتان است.
ما بدن پر رمز و رازی داریم. کار‌های زیادی هست که ما توانایی انجام شان را داریم و از بعضی از این توانایی‌ها هم به کلی بی‌خبریم.
به گزارش روزیاتو، تنها ۶ درصد از جمعیت کره زمین قادر به حل مکعب روبیک اند. برخی آن را یک استعداد می‌دانند و برخی هم می‌گویند که ممکن است با دانش نحوه‌ی استفاده از انگشتان مان به این شکل متولد شده ایم. چیزی که روشن است این است که برای حل چنین معمای دشواری، هم به استعداد نیاز دارید و هم کنترل فراوان بر روی انگشتان خود.
حل مکعب روبیک به دلیل ماهیت پیچیده اش حتی به یک ورزش تبدیل شده است. انجام سریع آن به مراتب دشوارتر است و به طور حتم به تمرین زیاد و داشتن شناخت زیاد نسبت به بدن خود نیازمند است.
تنها ۳۰ درصد از مردم دنیا می‌توانند پره‌های بینی خود را به راحتی گشاد کنند. این به معنای حرکت دادن خیلی سریع پره‌های بینی است.
ماهیچه‌ای که انجام این حرکت را امکان پذیر می‌سازد، «ماهیچه بینی» (Nasalis Muscle) نام دارد. این ماهیچه لبه‌های بینی را فشرده می‌کند. این حرکت اغلب هنگام کشیدن یک نفس عمیق یا در موقعیت‌های احساسی قابل مشاهده است.
سعی کنید گوش هایتان را با سرعت زیادی تکان دهید. اگر می‌توانید این کار را انجام دهید، خبر جالبی برایتان داریم. شما جزء تنها ۱۰ تا ۲۰ درصد از جمعیت دنیا هستید که از این توانایی برخوردارند.
این توانایی در واقع نوعی «صفت بازمانده‌ی ژنتیکی» (Vestigial Feature) است و ماهیچه‌ی گوش را درگیر می‌کند، ماهیچه‌هایی که به آنها «ماهیچه لاله گوشی» (Auricular Muscle) گفته می‌شود. این حرکت در میان حیوانات بسیار رایج است، اما حتی انسان‌ها هم توانایی اش را دارند.
هر کسی نمی‌تواند این کار را با انگشت شست خود انجام دهد. این ویژگی که به آن «انگشت شست هیچهایکار» (Hitchhiker’s Thumb) گفته می‌شود، فرد را قادر می‌سازد انگشتان شست خود را به میزان زیادی خم کند، به طوری که ممکن است انگشت زاویه‌ای ۹۰ درجه پیدا کند. دلیل این امر مفصل‌های بند انگشتان است.
این حرکت دردناک و دشوار نیست و هیچ خطری برای سلامتی ایجاد نمی‌کند و صرفاً از قدرت حرکت پذیری بالای انگشت شست ناشی می‌شود.
تنها از هر ۱۳ نفر یکی پا‌های شامپانزه‌ای دارد. این بدان معنی است که پا‌های آنها برای بالا رفتن از درخت بسیار مناسب است. دلیل این امر انعطاف پذیری بعضی از رباط‌ها است، امری که به بعضی از ما این امکان را می‌دهد تا پا‌های خود را طوری خم کنیم که شاید بقیه قادر به انجامش نباشند.
کسانی که پا‌های شامپانزه‌ای دارند رباط‌های بسیار نرم تری نسبت به بقیه دارند. همین ویژگی است که به آنها این امکان را می‌دهد که بتوانند پا‌های خود را تا این حد خم کنند.
سردرد چیز بسیار رایجی است. در حقیقت، تنها گروه اندکی از مردم دنیا هرگز سردرد را تجربه نکرده اند. یا شاید اینگونه فکر می‌کنند.
نزدیک به ۹۶ درصد از جمعیت دنیا سردرد یا حتی میگرن را در مقطعی از زندگی شان تجربه کرده اند. ۴ درصد باقیمانده شاید ندانند که این درد چگوه است. دلیل این امر ممکن است آستانه‌ی درد بالای این افراد باشد، امری که سبب می‌شد سردرد‌های آنها بسیار خفیف یا حتی غیر قابل تشخیص باشد.
بیشتر افراد دست راست یا چپ شان برای اجام کار‌های هر روزه‌ی خود استفاده می‌کنند. با این حال، کسانی هم هستند که می‌توانند از هر دو دست خود با تسلط یکسانی استفاده کنند. به این افراد «دو دست» گفته می‌شود. نزدیک به یک درصد از جمعیت دنیا دو دست هستند، یعنی تنها یک دست مسلط ندارند.
تحقیقات درباره‌ی دو دست‌ها هنوز ادامه دارد و دانشمندان تاکنون به این نکته پی برده اند که دو دوست بودن ربطی به ژنتیک ندارد. این توانایی بیشتر به نیمکره‌های مغز مربوط است که کنترل حرکات دست را برعهده دارند.
اگر بتوانید با شنیدن یک موسیقی تمام نت‌های آن را به درستی تشخیص دهید و آن موسیقی را بدون دیدن نت هایش، عیناً بنوازید، یعنی از قدرت «پرفکت پیچ» (Perfect Pitch) برخوردارید.
این مبحث بسیار گسترده است و تحقیقات زیادی بر روی آن انجام شده است. اما آنچه مشخص است این است که این توانایی بسیار نادر است. از هر ۱۰ هزار نفر، تنها یک تا ۵ نفر از توانایی پرفکت پیچ برخوردارند.
جالب آنکه صحبت کردن به زبان چینی ماندارین می‌تواند در این زمینه کمک کننده باشد. تحقیقی نشان داد تا حدود ۶۰ درصد از دانش آموزانی که به زبان چینی ماندارین صحبت می‌کردند، از قدرت پرفکت پیچ برخوردار بودند.
چشمان ماه توانایی‌های ویژه‌ای دارند. مشکلات ژنتیکی مرتبط با چشم‌ها می‌توانند گاهی تصاویر ویژه‌ای از محیط پیرامون بسازند. یکی از این مشکلات، «آفاکیا» (Aphakia) است، حالتی که در آن چشم‌ها فاقد عدسی هستند.
این عدسی‌ها از چشم‌ها در برابر رنگ‌های فرابنفش محافظت می‌کنند و بدون وجود آنها ممکن است این رنگ‌ها را ببینید، امری که به آن «دید فرانبنفش» گفته می‌شود. به عبارت دیگر، این مشکل باعث می‌شود فرد بتواند آن سوی محدودیت‌های انسانی را ببیند.
ویژگی‌های ژنتیکی، پرز‌های چشایی ما را هم تحت تأثیر قرار می‌دهند. فرد برحسب تعداد پرز‌های چشایی روی زبانش ممکن است بیشتر یا حتی کمتر از میزان متوسط پرز چشایی داشته باشد. به آن‌هایی که بیشتر از میزان عادی پرز چشایی دارند «سوپر تیستر» (Supertaster) گفته می‌شود.
نزدیک به ۲۵ درصد از جمعیت دنیا این ویژگی را دارند. وقتی تعداد پرز‌های چشایی زبان زیاد باشد، مزه‌ها با شدت بیشتری احساس می‌شوند و حتی ممکن است فرد بدغذا شود.
