مزاحمان تلفنی که با آمدن تکنولوژی‌های جدید گمان می‌کردیم، نسل‌شان منقرض شده است، هنوز وجود و همچنان به کارشان اصرار دارند.
فوت می‌کنند، می‌خندند، سفارش خرید می‌دهند، از حال بد حیوان خانگی‌شان می‌گویند، آدرس غلط می‌دهند و بعضی‌ها هم از دادن فحش و ناسزا دریغ نمی‌کنند.
به گزارش همشهری آنلاین، مزاحمان تلفنی که با آمدن تکنولوژی‌های جدید گمان می‌کردیم، نسل‌شان منقرض شده است، هنوز وجود و همچنان به کارشان اصرار دارند، به‌ویژه کسانی که تلفن را برمی‌دارند و شماره سه‌رقمی یکی از مراکز امدادی را می‌گیرند تا چند دقیقه‌ای را به خیال خام خودشان خوش بگذرانند. اما هزینه شوخی با سازمان‌های امدادی بالاست؛ چیزی مثل از دست رفتن زمان طلایی نجات یک بیماریا سوختن و مرگ آدم‌ها در میان آتش و دود.
اورژانس یکی از مراکزی است که مزاحم تلفنی زیادی دارد؛ بنابر آمار مرکز اورژانس استان تهران، در ۸ماه نخست همین امسال، اورژانس تهران ۶۹ هزارو ۷۶۰ مورد تماس تلفنی مزاحم از ۲۱هزار خط تلفن داشته است. جالب اینکه فقط از یک خط تلفن، ۸هزار تماس مزاحم ثبت شده است.
یعنی یک نفر نه به اشتباه، که به عمد ۸ هزار بار شماره اورژانس را گرفته که مزه بریزد! واقعا این آدم کیست که اینقدر وقت اضافه دارد و کارش مزاحمت ایجاد کردن برای اورژانس است؟ کاش این وقت را می‌گذاشت و با یک پزشک درباره بیماری‌اش صحبت می‌کرد تا جان باقی افراد را که نیاز فوری به اورژانس دارند و بعضا پشت خط این قبیل مزاحم تلفنی‌ها می‌مانند به خطر نیندازد.
این نکته هم قابل توجه است که در سال‌های اخیر شماره تلفن تماس‌گیرنده در سامانه مراکز امدادی مثل اورژانس و آتش‌نشانی ثبت و نشانی محل مزاحمانی که به‌طور پیاپی با این سازمان‌ها تماس می‌گیرند شناسایی می‌شود و دستگاه‌های قضایی با آنها برخورد می‌کند، به همین دلیل آمار مزاحمت‌های تلفنی نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته است؛ با این حال همچنان مزاحمت‌های تلفنی یکی از چالش‌های اساسی نیرو‌های امدادی است و به‌نظر می‌رسد که باید قانون سفت و سخت‌تری برای این افراد اعمال شود، چرا که بیشتر قوانین، قدیمی هستند و بازدارنگی ضعیفی دارند.
ضمن اینکه کارشناسان اجتماعی معتقدند که بیشتر مزاحمان شماره‌های اضطراری، نوجوانانی هستند که به بهانه نداشتن تفریح با ایجاد مزاحمت برای این سازمان‌ها خود را سرگرم می‌کنند؛ بنابراین باید پس از اهمیت توجه به بُعدشناختی و توجیهی که نیازمند آموزش از سوی خانواده و مدرسه است، برای اوقات فراغت نوجوانان و هدایت آنها به‌سوی فعالیت‌های ورزشی و هنری و تفریحات سالم برنامه‌ریزی کرد.
