خوابیدن برای تمام والدین یک چالش است؛ در حالی که باید ۲۴ ساعت شبانه روز مراقب نوزاد خود باشند، در عین حال باید خواب کافی نیز داشته باشند. این فرایند برای گونه خاصی از جانوران به معنای هزاران چرت در روز است!
پنگوئن‌های ریش‌خطی در قطب جنوب باید به طور شبانه روزی از تخم‌ها و جوجه‌های خود در کلنی‌های شلوغ و پر سر و صدا محافظت کنند؛ بنابراین آنها هزاران بار در روز، اما فقط برای چهار ثانیه، چرت می‌زنند. به نظر می‌رسد این خواب‌های کوچک که در مجموع حدود ۱۱ ساعت در روز است، برای سرپا نگه داشتن والدین کافی است.
به گزارش خبرآنلاین، نیلز راتنبورگ، محقق خواب در موسسه ماکس پلانک برای هوش بیولوژیکی در آلمان، گفت: «این پنگوئن‌ها مانند راننده‌های خواب‌آلود به نظر می‌رسند.»
او گفت: «آنچه شگفت‌انگیز است این است که آنها می‌توانند عملکرد خوبی داشته باشند و با موفقیت نوزادان خود را بزرگ کنند.»
پنگوئن‌های ریش‌خطی، که به خاطر خط نازک پر‌های سیاه صورتشان، اینگونه نامگذاری شده‌اند، معمولاً در ماه نوامبر تخم‌های خود را در لانه‌های می‌گذارند. مانند بسیاری از انواع پنگوئن‌های دیگر، جفت‌ها در وظایف والدین مشترک هستند. یکی از والدین به تنهایی از تخم‌ها و جوجه‌ها مراقبت می‌کند و دیگری برای تامین غذای خانوادگی ماهیگیری می‌کند.
در حالی که بزرگسالان در فصل تولید مثل با شکارچیان طبیعی زیادی مواجه نمی‌شوند، پرندگان بزرگی به نام اسکوا‌های قهوه‌ای تخم‌ها و جوجه‌های خاکستری کوچک را شکار می‌کنند؛ بنابراین والدین فداکار باید همیشه مراقب باشند.
برای اولین بار، دانشمندان رفتار خواب پنگوئن‌های ریش‌خطی را در یک کلنی پرورش دهنده قطب جنوب با اتصال حسگر‌هایی که امواج مغزی را اندازه گیری می‌کنند، ردیابی کردند. آنها اطلاعات ۱۴ بزرگسال را در مدت ۱۱ روز در جزیره کینگ جورج در سواحل قطب جنوب جمع آوری کردند.
ایده این مطالعه زمانی مطرح شد که وون یانگ لی، زیست شناس در موسسه تحقیقات قطبی کره، متوجه پرورش پنگوئن‌هایی شد که در طول روز‌های طولانی مشاهدات میدانی خود به طور مکرر چشمک می‌زنند و ظاهراً سرشان را می‌دهند. اما تیم برای تایید خواب بودن آنها نیاز به ضبط امواج مغزی داشت.
او گفت: «برای این پنگوئن‌ها، ریزخواب‌ها برخی عملکرد‌های ترمیم‌کننده دارند، اگر نداشتند، نمی‌توانستند این وضعیت را تحمل کنند».
