از آنجایی که بدن انسان ید تولید نمی‌کند، آن را به عنوان یک ماده معدنی ضروری در نظر می‌گیرند و بر همین اساس رژیم غذایی نقش اصلی را در تأمین مقادیر کافی از این ماده معدنی ایفا می‌کند.
میزان ید مورد نیاز بدن به این که در چه مرحله‌ای از زندگی خود قرار دارید، بستگی دارد. به گفته موسسه ملی سلامت آمریکا، بزرگسالان به ۱۵۰ میکروگرم ید در روز نیاز دارند. طی دوران بارداری، میزان نیاز زنان به این ماده معدنی به ۲۲۰ میکروگرم در روز می‌رسد و زنانی که به فرزند خود شیر می‌دهند به مصرف روزانه ۲۹۰ میکروگرم ید نیاز دارند.
به گزارش بهداشت نیوز، در شرایطی که نمک‌های یددار از شناخته‌شده‌ترین منابع برای دریافت یُد هستند، اما منابع دیگری نیز برای تأمین این ماده معدنی مهم وجود دارند که از آن جمله می‌توان به ماهی، شیر، پنیر، تخم مرغ، و سبزیجاتی که در خاک غنی از ید رشد کرده‌اند، اشاره کرد. کارشناسان مصرف حداقل یک وعده غذای دریایی در هفته را برای بزرگسالان و ۸ تا ۱۲ اونس (۲۲۶ تا ۳۴۰ گرم) غذای دریایی در هفته برای زنان باردار و مادرانی که به فرزند خود شیر می‌دهند را توصیه کرده‌اند. جلبک دریایی و سبزیجات دریایی نیز منبع خوبی برای ید هستند.
با معرفی نمک‌های یددار، کمبود ید از شیوع بسیار کمتری نسبت به گذشته برخوردار شده است، اما همچنان احتمال مواجهه با این شرایط وجود دارد و حدود ۳۰ درصد از جمعیت جهان در معرض خطر کمبود ید قرار دارند. در ادامه با برخی از شایع‌ترین نشانه‌های کمبود ید بیشتر آشنا می‌شویم.
ید، یک ریزمغذی ضروری است که در هر بافت بدن یافت می‌شود. عملکرد شناخته شده ید ایفای نقش در تولید هورمون‌های تیروئید، یعنی تیروکسین و تری‌یودوتیرونین است. در بیماری کم‌کاری تیروئید، بدن نمی‌تواند به میزان کافی هورمون‌های تیروئید تولید کند تا عملکرد عادی و بهینه خود را ادامه دهد. از علائم کم کاری تیروئید می‌توان به خستگی، یبوست، افزایش وزن و افسردگی اشاره کرد.
از دیگر نشانه‌های کم‌کاری تیروئید می‌توان به خشکی پوست، حساسیت به سرما و ضعف عضلانی اشاره کرد. خطر ابتلا به کم کاری تیروئید در زنان نسبت به مردان هشت برابر بیشتر است و بر همین اساس، عمدتاً یک نگرانی سلامت برای زنان محسوب می‌شود. اگرچه زنان ممکن است در هر سنی به کم کاری تیروئید مبتلا شوند، احتمال مواجهه با این شرایط با افزایش سن، به ویژه با آغاز دوران یائسگی، بیشتر می‌شود.
در بزرگسالان، کمبود خفیف تا متوسط یُد می‌تواند در عملکرد روانی و بهره‌وری کاری اختلال ایجاد کند. این‌ها علائمی برای کم کاری تیروئید محسوب می‌شوند. به طور معمول، کمبود ید به عنوان مشکلی در کشور‌های در حال توسعه در نظر گرفته می‌شود؛ اما افراد بسیاری، به ویژه زنان باردار و آن‌هایی که به فرزند خود شیر می‌دهند، در کشور‌های توسعه یافته نیز ممکن است با کمبود ید مواجه شوند، زیرا به طور منظم غذا‌های سرشار از این ماده معدنی را مصرف نمی‌کنند.
در بزرگسالان، کمبود خفیف تا متوسط یُد می‌تواند در عملکرد روانی و بهره‌وری کاری اختلال ایجاد کند. این‌ها علائمی برای کم کاری تیروئید محسوب می‌شوند
گواتر به تورم گردن به واسطه بزرگ شدن غده تیروئید گفته می‌شود و یکی از نشانه‌های قابل مشاهده کمبود ید است. تورم در قسمت جلو گردن رخ می‌دهد. گواتر به طور معمول از نخستین نشانه‌های کمبود ید است. نمکی که به غذا‌های فرآوری شده تجاری اضافه می‌شود معمولاً فاقد ید است و از آنجایی که امروزه افراد بسیاری به غذا‌های فرآوری شده وابسته هستند، ممکن است به میزان کافی ید دریافت نکنند.
یک گواتر بزرگ ممکن است تنفس و بلع را دشوار سازد. به گفته انجمن تیروئید آمریکا، زمانی که در این شرایط دراز می‌کشید، ممکن است با احساس خفگی مواجه شوید.
آیا درباره سطوح ید بدن خود کنجکاو هستید؟ پزشک شما برای تعیین سطوح ید بدنتان احتمالاً یک آزمایش ادرار را تجویز خواهد کرد تا میزان غلظت ید در ادرار را بررسی کند. ید از طریق ادرار از بدن دفع می‌شود و آزمایش ادرار می‌تواند به تعیین سطوح این ماده معدنی در بدن کمک کند. نتایج آزمایش مشخص خواهد کرد که با کمبود ید مواجه هستید یا خیر.
طی دوران بارداری، بدن به هورمون‌های تیروئید نیاز دارد که تولید آنها نیازمند دریافت ید کافی است. هورمون‌های تیروئید غلاف میلین را تولید می‌کنند که اطراف سلول‌های عصبی را فرا گرفته و از آنها محافظت می‌کند که به برقراری ارتباط درست به آنها کمک می‌کند. مادرانی که با کمبود شدید ید مواجه هستند در معرض خطر بیشتر برای سقط جنین یا به دنیا آوردن نوزاد مرده قرار دارند.
کمبود ید عوارض جانبی منفی بسیاری بر رشد و نمو جنین دارد. در همین راستا، کمبود ید در دوران بارداری رشد عصبی در جنین را مختل می‌کند. کمبود ید در زنان باردار می‌تواند به آسیب مغزی غیر قابل بازگشت، از جمله عقب‌ماندگی ذهنی برای کودک منجر شود. در واقع، کمبود ید از دلایل اصلی عقب‌ماندگی ذهنی قابل پیشگیری در جهان است. افزون بر این، مصرف ناکافی ید در کودکان رشد و توسعه مغز را محدود کرده و ممکن است بر هوش آنها تأثیرگذار باشد.
کمبود ید طی دوران بارداری ممکن است عاملی تأثیرگذار بر مختل شدن رشد و بروز مشکلات دیگر در کودکان باشد. کمبود ید طی دوران بارداری با ابتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی در کودکان پیوند خورده است. کارشناسان به زنان باردار یا مادرانی که به فرزند خود شیر می‌دهند و زنانی که ممکن است باردار شوند، مصرف روزانه ۱۵۰ میکروگرم پتاسیم یدید به عنوان یک مکمل را توصیه می‌کنند. بدن این ترکیب را بهتر جذب می‌کند و اغلب در مولتی‌ویتامین‌ها یافت می‌شود.
