تویوتا تلاش‌های اولیه‌ای برای آوردن این فلز به خودروهایش، با کانسپت آزمایشی که در نمایشگاه خودروی توکیو ۱۹۷۷ معرفی کرد، انجام داد.
امروزه خودرو‌ها به طور فزاینده‌ای از پنل‌های آلومینیومی بدنه برای کاهش وزن و بهبود کارایی استفاده می‌کنند. استفاده از این مواد سبک وزن در خودرو‌های دهه ۱۹۷۰ بسیار کمتر رایج بود. تویوتا تلاش‌های اولیه‌ای برای آوردن این فلز به خودروهایش، با کانسپت آزمایشی که در نمایشگاه خودروی توکیو ۱۹۷۷ معرفی کرد، انجام داد.
به گزارش خبرآنلاین، این تویوتای خاص که ABEV نام دارد، طراحی بیرونی عجیبی دارد. شاید انتظار داشته باشید که کاپوت بلند آن یک موتور بزرگ را پنهان کند، اما اینطور نیست. نیروگاه این کانسپت تنها ۵۴۷ سانتی متر مکعب جا می‌گیرد.
قسمت جلویی بزرگ به یک محفظه سرنشین جادار منتهی می‌شود. متأسفانه، عکسی از کابین این خودرو در اینترنت وجود ندارد، اما در‌های آن برای باز شدن به سمت عقب حرکت می‌کنند، مانند در‌های عقبی که در یک مینی ون پیدا می‌کنید.
در بیانیه مطبوعاتی تویوتا در سال ۱۹۷۷ در مورد ABEV، این کانسپت در پاسخ به درخواست‌های اجتماعی برای حفظ انرژی و منابع طبیعی معرفی شده است. به گفته این شرکت، توسعه آن بر اساس اصل حداقل مصرف برای حداکثر کار در نظر گرفته شده بود.
طول این کانسپت ۳۵۶۰ میلی متر، عرض آن ۱۴۹۲ میلی متر و ارتفاع آن ۱۱۵۶ میلی متر بود. برای مقایسه، تویوتا کرولا هاچ بک که در حال حاضر در ایالات متحده موجود است، ۴۳۶۸ میلی متر طول و ۱۷۹۰ میلی متر عرض دارد، به این معنی که ABEV یک ماشین کاملا جمع و جور بوده است.
بدنه آلومینیومی، وزن این کانسپت را تنها به ۴۵۰ کیلوگرم کاهش داد! تویوتا‌های مدرن به طور گسترده‌ای از آلومینیوم استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، آخرین مدل یعنی تاکوما از فلز در قسمت بالایی بدنه و درب عقب خود برای کاهش وزن استفاده می‌کند؛ بنابراین به جرات می‌توان گفت که ABEV تاثیر زیادی بر تلاش‌های آینده تویوتا داشته است.
