کره زمین گنجینهای از شگفتی ها، چه بزرگ و چه کوچک است که هر کسی را مبهوت خود میسازند. از رشته کوههای سر به فلک کشیده گرفته تا موجودات زندهی میکروسکوپیای که به دور از چشم ما زندگی میکنند، سیارهی ما بوم نقاشیای است که با شگفتیهای بی شمارش رنگ آمیزی شده است.
۱- کره زمین در ابتدا رنگ کاملاً متفاوتی داشت
به گزارش روزیاتو، دانشمندان معتقدند در گذشتههای بسیار دور، در زمان اولین دوره از حیات بر روی کره زمین، سیارهی ما به جای رنگ سبز حالایش، به رنگ بنفش بوده است.
آن موجودات زندهی ریز احتمالاً از به جای کلروفیل، از مولکولهای برای دریافت نور خورشید استفاده میکردند. این مولکول خاص آنها را به رنگ بنفش درمی آورد.
امروزه گیاهان از کلروفیل برای دریافت نور خورشید استفاده میکنند. این ماده بخشهای آبی و قرمز نور خورشید را جذب میکند و بخش سبز رنگ آن را پس میدهد، به همین دلیل گیاهان سبز رنگ هستند. این امر برای بعضی دانشمندان گیج کننده است، چرا که بیشتر انرژی خورشید در بخش سبزرنگ که برای ما قابل مشاهده است، وجود دارد.
در سال ۱۸۲۶، مردی به نام نیسفور نیپس دست به کار جالبی زد. او بعد از عکس گرفتن با یک دوربین متوجه شد که چطور میتوان تصویری بی حرکت ثبت کرد. اما مشکل اینجا بود که دست کم ۸ ساعت یا حتی روزها طول میکشید تا عکس ظاهر شود و وقتی هم که بالاخره این اتفاق رخی داد، وضح چندانی نداشت.
بعد از آن دوست نیپس، لویی داگر روند کار را بهتر کرد. او به ایدهی فرآیند داگرئوتایپ رسیده که اولین شیوهی عکسبرداری بود که مردم میتوانستند واقعاً از آن استفاده کنند. با این روش جدید، مجبور بودید صرفاً چند دقیقه تا ظاهر شدن عکس صبر کنید و تصاویر هم از وضوح بیشتری برخوردار بودند. در سال ۱۸۳۹ بود که همه از این شیوه باخبر شدند و همین زمان هم هست که به طور کلی از آن به عنوان آغاز دوران عکاسی کاربردی یاد میشود.
بدن ما مقادیری نور از خود ساطع میکند که میزان آن طی روز کم و زیاد میشود. محققان ژاپنی میخواستند دربارهی این نور اندک مرئیای بدن مان از خود منتشر میکند، بیشتر بدانند. آنها از دوربینهای فوق حساسی استفاده کردند که میتواند حتی ذرات ریز نور را تشخیص دهند. دانشمندان از ۵ فرد ۲۰ و چند ساله دارای سلامت جسمی خواستند به مدت ۳ ساعت هر ۲۰ دقیقه یک بار با بالا تنهی برهنه در یک اتاق کاملاً تاریک بمانند.
نتیجهی این آزمایش این بود که محققان پی بردند بدن مان درخشش اندکی دارد که میزان آن طی روز دستخوش تغییر میشود. این درخشش در حوالی ساعت ۱۰ صبح کمترین مقدار را دارد، در ساعت ۴ بعد از ظهر به اوج میرسد و پس از این ساعت رفته رفته محو میشود. درخشش بدن ما با ساعت درونی آن مرتبط است که احتمالاً دلیل آن تغییر میزان انرژی بدن مان طی روز است؛ و جالبتر اینکه درخشش صورت ما از بقیهی نقاط بدن مان بیشتر است. شاید به این خاطر که صورت ما نور خورشید بیشتری دریافت میکند.
در برخی کشورها برچسبهای روی میوهها و سبزیجات قابل خوردن اند. برای مثال، سازمان غذا و داروی آمریکا، قبل از عرضهی میوهها و سبزیجات در بازار، برچسبهای آنها را کنترل میکند تا مطمئن شود این برچسبها در صورت تماس با مواد غذایی هیچ ضرری به آنها وارد نخواهند کرد.
البته آنها میدانند که برچسبهای روی میوهها و سبزیجات خورده شوند، اما این برچسبها از موادی درست شده اند که اگر برحسب تصادف خورده شدند، مشکل جدیای ایجاد نکنند.
شاید شنیده باشید که گوشها و بینی تنها نقاطی از بدن هستند که رشد آنها هرگز متوقف نمیشود. با بالا رفتن سن تان ممکن است احساس کنید گوشها یا بینی تان بزرگتر شده اند؛ بنابراین آیا این نقاط از بدن واقعاً تا ابد به رشد خود ادامه میدهند؟
حقیقت این است که گوشها و بینی با بالا رفتن سن تغییر میکنند، اما احتمالاً نه اینگونه که بزرگتر شوند. چیزی که تجربه خواهید کرد در حقیقت ناشی از بروز تغییر در پوست و نیروی جاذبه است. دیگر بخشهای بدن هم تغییر میکنند، اما تغییر گوشها و بینی اندکی واضحتر است.