قلعهنویی بعد از سالهای زیادی که هدایت تیم ملی بر عهده مربیان خارجی بود، بهعنوان یک مربی ایرانی به رأس امور گماشته شده و حالا باید پرچمدار این عده از مربیانی باشد که اعتقاد دارند در فضای فوتبال ملی زیاد به آنها اعتماد نمیشود.
فهرست تیم ملی برای حضور در جام ملتهای آسیا که قرار است از چند هفته دیگر شروع شود، اعلام شده و تیم ملی برخلاف انتظارات اولیه با میانگین سنی بالایی پا به این تورنمنت میگذارد. ایران چندین دهه است که در آسیا توفیقی کسب نکرده و این دوره با توجه به تعدد ستارگان تیم ملی و صدالبته پختگی بیشتر آنها، انتظار میرود دستاورد بهتری رقم بخورد. با این حال و با وجود درنظرگرفتن این موضوع که بسیاری از ستارههای کنونی فوتبال ایران ۳۰ سال را را رد کردهاند، از امیر قلعهنویی چنین توقعی شکل گرفته بود که او در کنار این بازیکنان پخته، تعدادی بازیکن جوان را هم کمکم به تیم ملی تزریق کند تا آنها پس از این تورنمنت، به کالبد اصلی تیم ملی تزریق شوند؛ ولی برخلاف وعدههای اولیه، قلعهنویی ریسک چنین موردی را به جان نخرید تا دوباره با فهرستی تقریبا تکراری پا به یک جام مهم بگذارد.
او در روزهای گذشته چندین بار مورد انتقاد قرار گرفته که شهامت جوانکردن تیم را ندارد و حتی نمیخواهد از بازیکنان جوان استفاده کند؛ موضوعی که باعث شد سرمربی تیم ملی، ظهر روز گذشته در حاشیه برگزاری اردوی تیم ملی، پاسخ منتقدانش را بدهد. او درباره سنوسال بالای بازیکنان دعوتشده به تیم ملی گفت: «اجازه دهید در یک برنامه مفصل صحبت کنیم. با توجه به اینکه زمان کمی برای جام ملتهای آسیا داشتیم، پلن ما این بود که برای جام جهانی با شیب ملایم به سمت جوانگرایی برویم، با بازیکنانی که شایسته حضور در اردو بودند؛ ولی به قول شما هر فهرستی بدهید، حرفوحدیث ایجاد میشود. با توجه به محدودیت نفرات و انتخاب ۲۶ بازیکن، خیلی جلسات برگزار شد و فهرست را بالا و پایین کردیم».
تا به اینجا، نکتهای که درباره صحبتهای امیر قلعهنویی بازتاب داده شده، این است که او از فهرست اعلامیاش دفاع کرده؛ ولی موضوعی که کمتر مورد توجه قرار گرفته، پلن دوم امیر قلعهنویی است که برای جام جهانی در نظر گرفته است. این یکی از آن مباحثی است که تا به الان دربارهاش اظهارنظر شفافی نشده است. پیشتر عنوان شده قرارداد قلعهنویی تا پایان جام ملتها خواهد بود و در صورت قهرمانی، این قرارداد تا جام جهانی تمدید میشود. بعدها عنوان شد که این شرط مورد پذیرش قلعهنویی قرار نگرفته و نهایتا توافق حاصله مبنی بر این شده که اگر ایران در جام ملتهای پیش رو به جمع چهار تیم پایانی هم اضافه شود، قرارداد قلعهنویی تا پایان جام جهانی بعدی تمدید شود.
با این حال، صحبتهای جدید قلعهنویی نشان از یک احتمال دیگر هم دارد؛ اینکه اصولا هیچ شرط و شروطی در کار نیست و قراردادش تا جام جهانی بعدی معتبر است. البته دراینمیان نیمه پر لیوانی هم وجود دارد؛ اینکه قلعهنویی آنقدر به تواناییهای خود و بازیکنانش اعتماد دارد که از همین حالا ایران را در جمع چهار تیم پایانی میبیند؛ فرضیهای که اگر درست باشد، تحسینبرانگیز است. قلعهنویی بعد از سالهای زیادی که هدایت تیم ملی بر عهده مربیان خارجی بود، بهعنوان یک مربی ایرانی به رأس امور گماشته شده و حالا باید پرچمدار این عده از مربیانی باشد که اعتقاد دارند در فضای فوتبال ملی زیاد به آنها اعتماد نمیشود.
ضمن اینکه این سکه روی دیگری هم دارد که به نظر میرسد باید آن را در تفکرات مسئولان فدراسیون فوتبال جست. درست است که قلعهنویی از همین حالا پلن دومش را برای جام جهانی و اعمال تغییرات نرم برای آن تورنمنت حساس چیده؛ ولی بعید است که مسئولان کنونی که ید طولایی در بستن قراردادهای پرحرفوحدیث دارند، بدون اعمال بندهای مشروط، همه چیز را تا جام جهانی طراحی کرده باشند.
به هر روی قلعهنویی در آزمون دشواری قرار گرفته و امیدوار است از آن سربلند خارج شود. او اردوی تیم ملی برای موفقیت در جام ملتهای قطر را از روز گذشته شروع کرده و در اولین گام قرار است روز جمعه به دیدار بورکینافاسو، در دیداری دوستانه، در جزیره کیش برود؛ تیمی که البته همین حالا صدای منتقدان را درآورده که مطابق با دیدارهای تدارکاتی قبلی، نمیتواند عیار تیم ملی را آنطورکه باید، بسنجد؛ موضوعی که البته با مخالفت دوباره سرمربی تیم ملی همراه شده است. «بورکینافاسو تیم خیلی خوبی است؛ ولی دیدم برخی دوستان انتقادهایی کردهاند. این بازی میتواند محک خوبی برای ما باشد. دو برنامه و تاکتیک را میتوانیم آزمایش کنیم و محکی سخت و جدی هم بخوریم».
قلعهنویی در پایان هم یک درخواست ویژه دارد: «از همه خواهش میکنم حب و بغضها را کنار بگذارند و از تیم ملی حمایت کنند. تیم ملی برای مردم است و امیر قلعهنویی اینجا میهمان است. یک روز قلعهنویی است، یک روز کیروش و یک روز هم افشین قطبی. مهم این است که با همدلی به تیم ملی کمک شود. ما هم هر آنچه در توان داریم، به کار میبریم».