همواره پیش آمده که پس از دورهمی‌ها یا حتی وقتی کنار یکدیگر هستیم، درباره لباس دیگران نظر بدهیم و قضاوتشان کنیم. کافی است کسی جورابی پاره به پا داشته باشد یا بخشی از چرم لباسش ترک برداشته باشد، در این صورت ما فکر می‌کنیم که او چیز دیگری برای پوشیدن نداشته یا برای استایلش وقت کافی نمی‌گذارد.
هر یک از ما می‌توانیم با لباس‌هایی که می‌پوشیم، ایده‌هایی را که در ذهن داریم به دیگران نشان دهیم و درباره شخصیت خودمان با آن‌ها صحبت کنیم. این مساله کاملا مربوط به نشانه‌شناسی لباس است که بسیاری از نظریه‌پردازان بزرگ همچون رولان بارت درباره آن صحبت کرده‌اند.
به گزارش راهنماتو، این نشانه‌ها را به مرور زمان صنعت مد و جامعه در افکار ما نشانده‌اند و ما می‌توانیم آن‌ها را بپذیریم یا ردشان کنیم. در ادامه نشانه‌هایی در استایل‌های لباس را با شما در میان می‌گذاریم که افراد از آن طریق می‌توانند به شناخت درست یا نادرستی از شخصیت ما دست پیدا کنند.
کوکو شنل؛ طراح مد پیشتاز فرانسوی که به افسانه مد شهرت داشت جمله‌ای حیرت‌انگیز درباره ارتباط لباس با کیفیت با شخصیت آدم‌ها می‌گوید: لباس نامرغوب بپوشی لباس رو یادشونه می‌مونه، لباس بی‌نقص بپوشی زنی که لباس به تن داشت رو یادشون می‌مونه.
همواره پیش آمده که پس از دورهمی‌ها یا حتی وقتی کنار یکدیگر هستیم، درباره لباس دیگران نظر بدهیم و قضاوتشان کنیم. کافی است کسی جورابی پاره به پا داشته باشد یا بخشی از چرم لباسش ترک برداشته باشد، در این صورت ما فکر می‌کنیم که او چیز دیگری برای پوشیدن نداشته یا برای استایلش وقت کافی نمی‌گذارد.
برعکس این قضیه هم اتفاق می‌افتد؛ وقتی که ما لباسی کاملا مناسب فرم بدن، بدون پارگی و اتوکشیده بپوشیم همواره ما را به‌عنوان فردی خوش‌سلیقه می‌شناسند که خوب بلد است لباس‌ها را با یکدیگر ست کند. به همین خاطر است که کریستین دیور نیز می‌گوید: زیاد خرید نکنید؛ اما مطمئن شوید که چیزی که می‌خرید مرغوب باشد.
در این میان باید به یاد داشته باشیم که منظور از مرغوبیت لباس، پوشیدن لباس‌های مارک و گران نیست، تنها کافی است به سلامت ظاهری و نظافت آن توجه کنیم. بعلاوه، بهتر است به توصیه دیور توجه کرده و سالی یک یا دوبار، اما لباسی درجه یک بخریم!
ایو سن لوران؛ طراح لباس مشهور فرانسوی که همه او را به دلیل باب کردن شلوار و اسموکینگ (نوعی کت و شلوار) برای زنان می‌شناسند می‌گوید: فشن کمرنگ می‌شه، اما استایل جاودان باقی می‌مونه.
در این لحظه جا دارد که بگوییم تفاوت میان استایل و فشن در آن است که ما وقتی استایل داشته باشیم براساس سلیقه شخصی خودمان و ایده‌هایی که در سر داریم دیده و شناخته می‌شویم. در حالی که فشن یک قدرت برای هم‌شکل کردن اعضای یک جامعه از طرف طراحان و عمده‌فروشان است.
به بیانی ساده‌تر اگر ما استایل شخصی داشته باشیم، با ارده‌ای آزاد لباس‌هایمان را انتخاب می‌کنیم و هرچه بیشتر به سمت آنچه درونمان وجود دارد پیش خواهیم رفت، در حالی که فشن به صورت دوره‌ای رنگ‌ها، سبک‌ها و طرح‌ها را تا حدودی به ما تحمیل می‌کند. به همین خاطر است که جیانی ورساچه می‌گوید: خیلی اهل ترند نباشید، اجازه ندهید فشن صاحب شما شود. در عوض شما تصمیم بگیرید که چه کسی هستید و با لباس‌هایتان و طرز زندگیتان می‌خواهید چه چیز را نشان دهید.
اگر ما فهم درستی از تفاوت میان استایل و فشن داشته باشیم، بیش از پیش می‌توانیم شخصیت واقعی و والای خودمان را به اطرافیان نشان دهیم و سبک زندگی درست و ریشه‌داری پیدا کنیم.
ورا ونگ؛ طراح لباس نیویورکی است که اکثرا به دلیل لباس عروس‌های خاصی که طراحی است او را می‌شناسند.
از آن‌جایی که ورا ونگ طراح لباس عروس است، مثالمان را با لباس عروس شروع می‌کنیم. عروسی را در نظر بگیرید که در شب عروسیش به دلیل تنگ بودن و بدفرم بودن لباس، توان تکان خوردن نداشته باشد؛ ما او را عروسی خشک می‌بینیم! فراموش نکنید که استایل‌های لباس می‌توانند به ما اعتمادبه‌نفس هدیه دهند یا آن را از ما بگیرند.
وقتی که ما در لباسی احساس راحتی نداشته باشیم چطور می‌توانیم از زبان بدنمان استفاده کنیم و اعتماد به‌نفسمان را به رخ دیگران بکشیم؟ به همین دلیل است که راحت بودن لباس ارتباطی مستقیم با شخصیت ما برقرار کرده است.
