محمدحسن معجونی، متولد ۲۸ دی ۱۳۴۷ در زنجان، بازیگر و کارگردان است. او دارای مدرک کارشناسی در رشته ادبیات نمایشی (تئاتر) بوده و بنیان‌گذار گروه تئاتری لیو است. حسن معجونی با سریال «مسافران» به شهرت رسید و هم‌اکنون علاوه بر بازیگری، به کارگردانی و تدریس نیز مشغول است.
حسن معجونی، بازیگر و کارگردان برجسته تئاتر و سینمای ایران، یکی از چهره‌های شناخته‌شده در عرصه هنر است. او با اجرای نقش‌های متفاوت و کارگردانی آثار برجسته‌ای در تئاتر، توانسته جایگاه خاصی در هنرهای نمایشی به دست آورد. بازی در فیلم‌هایی مانند خوک و جاده خاکی و همچنین سریال شمعدونی از جمله فعالیت‌های سینمایی و تلویزیونی اوست. معجونی با سبک خاص خود در اجرا و کارگردانی، توانسته توجه بسیاری از علاقه‌مندان به هنر را جلب کند.
محمدحسن معجونی، متولد ۲۸ دی ۱۳۴۷ در زنجان، بازیگر و کارگردان است. او دارای مدرک کارشناسی در رشته ادبیات نمایشی (تئاتر) بوده و بنیان‌گذار گروه تئاتری لیو است. حسن معجونی با سریال «مسافران» به شهرت رسید و هم‌اکنون علاوه بر بازیگری، به کارگردانی و تدریس نیز مشغول است.
حسن معجونی کار خود را از تئاتر دانشجویی آغاز کرد و در سال ۱۳۷۴، وقتی ۲۷ساله بود، با نمایش تلویزیونی «پرده عجایب» به کارگردانی داریوش مودبیان، به تلویزیون راه یافت. او در این مجموعه فقط در یک اپیزود در کنار چهره‌هایی، چون علی نصیریان و رضا ژیان حضور داشت.
از سال ۱۳۷۵، حسن معجونی به‌طور حرفه‌ای با نمایش «یادگار سال‌های شن» به نویسندگی و کارگردانی علی رفیعی به صحنه رفت.
او سپس در سال ۱۳۷۶ گروه تئاتر لیو را با هدف آموزشی تأسیس کرد و از سال ۱۳۸۰، اجراهای این گروه آغاز شد. اکنون، گروه لیو به‌عنوان یکی از باسابقه‌ترین گروه‌های نمایشی کشور شناخته می‌شود.
حسن معجونی در سال ۱۳۷۹ با سریال «خسیس» به‌طور حرفه‌ای وارد تلویزیون شد و سپس در سال ۱۳۸۶ با فیلم «همیشه پای یک زن در میان است» به سینما راه یافت.
او در نهایت در سال ۱۳۸۸ با سریال «مسافران» به کارگردانی رامبد جوان در نقش آدم فضایی به شدت مورد توجه قرار گرفت و در سریال «شمعدونی» در سال ۹۴ نیز درخشش قابل‌توجهی داشت.
حسن معجونی درباره بازیگری‌اش می‌گوید: «بازیگر بودن من در تئاتر و سینما یک سوء تفاهم است و اصلا آن را دوست ندارم، تازه دارم متوجه می‌شوم که حتی باید تدریس را هم کنار بگذارم. لذتی که شبانه روز مدام در کارگردانی درگیر می‌کند، اصلا قابل مقایسه با بازی و تدریس نیست».
همسر حسن معجونی، هدیه حسینی‌نژاد نام دارد. این زوج فرزندی ندارند.
معجونی به تازگی در گفت‌وگو با علی ضیا به ماجرای ازدواج با همسرش هدیه حسینی‌نژاد که ۲۵ سال از او کوچک‌تر است و شاگردش بوده اشاره کرد و موضعی گرفت که در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت.
معجونی درباره رابطه‌اش با همسرش گفت: «فاصله سنی در زندگی‌مان حس نمی‌شود، تا به حال همه چیز خیلی خوب بوده و من همیشه به همسرم حق می‌دهم. او حق دارد هر زمانی از من خسته بشود و من نمی‌توانم کسی را مجبور به ماندن کنم.» حسن معجونی همچنین درباره تصمیمش برای داشتن فرزند گفت: «الان نمی‌توانم بچه‌دار شوم و دوست ندارم این همه فاصله سنی با بچه‌ام داشته باشم.»
او در سال ۹۵ زندگی‌اش را به رشت منتقل کرد. به گفته خودش هر بار که جایی برای اجراهای تئاتر کم می‌آورد، به تهران می‌رود و برمی‌گردد. او از تهران و حال و هوای این روزهایش فرار کرده و در آنجا زندگی سبک‌تر و راحت‌تری دارد و همچنین به فعالیت در زمینه تئاتر نیز ادامه می‌دهد.
او از زمان حضور در این شهر اجراهایی را به صحنه برده است.
حسن معجونی در حین فیلمبرداری فیلم سینمایی «استاد» دچار علائم بیماری شد. مشکل بینایی یکی از چشمان او به‌طور نگران‌کننده‌ای نمایان شد و پس از انجام بررسی‌های پزشکی، وجود تومور مغزی در او تأیید گردید.
آغوش باز: بهروز شعیبی، ۱۴۰۲
استاد: سیدعماد حسینی، ۱۴۰۱
شب طلایی: یوسف حاتمی‌کیا، ۱۴۰۰
جاده خاکی: پناه پناهی، ۱۳۹۹
گورکن: کاظم ملایی، ۱۳۹۸
آبادان یازده ۶۰: مهرداد خوشبخت، ۱۳۹۸
لتیان: علی تیموری، ۱۳۹۸
بی‌حسی موضعی: حسین مهکام، ۱۳۹۷
تپلی و من: حسین قناعت، ۱۳۹۷
ما همه با هم هستیم: کمال تبریزی، ۱۳۹۷
خوک: مانی حقیقی، ۱۳۹۶
بی‌نامی: علیرضا صمدی، ۱۳۹۵
اشباح: داریوش مهرجویی، ۱۳۹۲
تتل و راز صندوقچه: وحید گلستان، ۱۳۹۲
از تهران تا بهشت: ابوالفضل صفاری، ۱۳۹۱
برف روی کاج‌ها: پیمان معادی، ۱۳۹۰
قصه‌ها: رخشان بنی اعتماد، ۱۳۹۰
لب دریا: حمید نعمت‌الله، ۱۳۹۰
خیابان‌های آرام: کمال تبریزی، ۱۳۸۹
از رئیس‌جمهور پاداش نگیرید: کمال تبریزی، ۱۳۸۷
ای دوست مرا به خاطر آور: حمید نعمت‌الله، ۱۳۸۷
کنعان: مانی حقیقی، ۱۳۸۶
همیشه پای یک زن در میان است: کمال تبریزی، ۱۳۸۶
شمعدونی: سروش صحت، ۱۳۹۴
مسافران: رامبد جوان، ۱۳۸۸
خنداننده شو در خندوانه (به‌عنوان داور و مربی)
گردن‌زنی: سامان سالور، ۱۴۰۳
دفتر یادداشت: کیارش اسدی‌زاده، ۱۴۰۲
نیوکمپ: منوچهر هادی، ۱۴۰۲
رهایم کن: شهرام شاه حسینی، ۱۴۰۱
راز بقا: سعید آقاخانی، ۱۴۰۱
آهوی من مارال: مهرداد غفارزاده، ۱۴۰۰
یادگار سال‌های شن کارگردان: علی رفیعی – تالار وحدت، ۱۳۷۵
عروسی خون – کارگردان: علی رفیعی – تالار وحدت، ۱۳۷۷
مکبث – کارگردان: فرهاد مهندس‌پور – سالن سایه، تئاترشهر، ۱۳۷۹
رومئو و ژولیت – کارگردان: علی رفیعی – تالار وحدت – ۱۳۷۹
روز رستاخیز – کارگردان: فرهاد مهندس‌پور – سالن سایه – تئاترشهر – ۱۳۸۰
دیر راهبان – کارگردان: فرهاد مهندس‌پور – سالن سایه، تئاترشهر، ۱۳۸۰
در مصر برف نمی‌بارد – کارگردان: علی رفیعی – سالن اصلی، تئاترشهر، ۱۳۸۲
کالیگولا – کارگردان: آتیلا پسیانی – سالن شماره ۲، تئاترشهر، ۱۳۸۲
بحرالغرایب – کارگردان: آتیلا پسیانی – سالن شماره ۲، تئاترشهر، ۱۳۸۲
خرس و خواستگاری – کارگردان: محمد حسن معجونی – تالار سایه، ۱۳۸۴ – سمت: کارگردان – (بازیگر در اجرای جشنواره چخوف تهران)، جشنواره تئاتر کلاسیک مسکو ۱۳۸۳
در میان ابرها – کارگردان: امیر رضا کوهستانی – سالن قشقائی، تئاترشهر، ۱۳۸۴
اسبهای آسمان خاکستر می‌بارد – کارگردان: علی راضی – سالن قشقائی، تئاترشهر، ۱۳۸۴ – اودی توریم سن ژرمن، پاریس، ۱۳۸۶
سمفونی درد – کارگردان: حسین پاکدل – سالن سایه، تئاترشهر، ۱۳۸۵- مولهایم (آلمان)، ۱۳۸۶- سنژرمن، پاریس، ۱۳۸۶
مونولوگ کوارتت – کارگردان: امیر رضا کوهستانی – تالار مولوی، ۱۳۸۶
مده‌ی سن مدار – کارگردان: رضا بهبودی – ششمین جشنواره بانوان، اداره تئاتر، ۱۳۸۶
مونولوگ نگاه خیره خداوند -کارگردان: ساسان پیروز – کارگاه نمایش، تئاتر شهر، دی ۱۳۸۸
مونولوگ جهان چرا از اینکه هست دورتر نمی‌رود – کارگردان: نغمه ثمینی – فستیوال مونولیو، مرداد ۱۳۸۹
منهای دو – کارگردان: داوود رشیدی – سالن اصلی، تئاتر شهر، ۱۳۸۹
مترسگ – کارگردان: حسن معجونی – سالن سینما و تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (وزرا) – تابستان ۱۳۹۲
فلیک – کارگردان: حسن معجونی – پردیس شهرزاد – تابستان ۱۳۹۷
اختراع والس – کارگردان: سارا افشار – پردیس تئاتر شهرزاد، ۱۳۹۸
دریافت اسپک تاکل «در میان ابرها» اجرا شده در جشنواره تئاتر زوریخ؛ ۲۰۰۶
برنده جایزه ماریا برای بهترین بازیگر مرد فیلم خوک
نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد از بیستمین دوره جشن سینمای ایران برای فیلم خوک
منبع:روزیاتو
