استقامت مفهومی است که بچه‌ها هم در زیست شخصی و هم در زندگی اجتماعی‌شان به آن احتیاج دارند. شاید به نظر این مفهوم سنگین به نظر برسد و بچه‌ها درکی از آن نداشته باشند؛ اما با یک سری مفهوم دیگر مثل امید، تاب آوری و صبوری، حرکت، خستگی ناپذیری، تشخیص حق و حرکت رو به جلو می‌توان استقامت را توضیح داد یا درواقع استقامت مجموعه‌ای از همه این‌هاست.
بچه‌ها اول از همه باید بتوانند خوب و بد را تشخیص بدهند. تشخیص خوب از بد اولین گام است. باید به این تشخیص برسند که چه چیزی خوب است و چه چیزی بد و اصلا چه چیزی ارزش استقامت دارد؟ بچه‌ها ذاتا طرفدار خوبی و مخالف بدی هستند؛ اما اینکه چطور مصداق خوبی و بدی را ببینند، کاملا به شما پدر و مادر عزیز، مربوط است. بچه‌ها تصمیم درست را از رفتار شما یاد می‌گیرند؛ مثلا اگر والدینی مسخره کردن را کاری خنده‌دار و لایی کشیدن در خیابان را زرنگی بدانند و غیره، احتمالا فرزندشان هم خوب و بد را همین شکلی یاد می‌گیرد.
به گزارش تبیان، بچه‌ها به آینده انتخابشان باید امید داشته باشند. امید، روح استقامت است. آدم‌ها تا امید نداشته باشند، نمی‌توانند سفت و سخت برای چیزی استقامت کنند؛ اما این امید از کجا می‌آید؟ آن منبع امیدی که هیچ وقت تمام نمی‌شود، کجاست؟ اگر بچه‌ها از انتخاب‌هایشان مطمئن باشند و بدانند کارشان درست است، شکست‌های پی‌درپی هم نمی‌تواند امیدشان را کم کند. ایمان به خدا و راهی که به رضایت خدا بند باشد، مهم‌ترین منبع امید است.
ما در زندگی مدام تصمیم‌های کوچک و بزرگ می‌گیریم. گاهی باید برای تصمیماتمان هزینه بدهیم. گاهی باید صبر کنیم و در سختی‌ها کم نیاوریم. آدم‌هایی که تاب‌آوری پایینی دارند، استقامت برایشان سخت است؛ پس بچه‌ها باید این تاب‌آوری را تمرین کنند. طبق نظر روانشناسان، بعد از دو سالگی بچه‌ها می‌توانند صبر را تمرین کنند و نیازهایشان را با تاخیر برطرف کنند.
در بعضی مواقع، تصمیمات درست هستند، امید و صبر هم وجود دارد؛ اما حرکت و فعالیت سخت است. بچه‌ها باید یاد بگیرند اگر قرار است سر موضوعی استقامت کنند، باید برای آن تلاش کنند. منفعل بودن و درجا زدن، آن‌ها را از هدفشان دور می‌کند. بچه‌ها باید یاد بگیرند که در مسیر بودن و حرکت در مسیر هدف، مهم است. همیشه باید اوضاع را از نقطه الف به نقطه ب بهتر کنند.
در این مسیرِ یاد گرفتن مفهوم استقامت و مفاهیم فرعی آن، می‌توانید از رسانه و کارتون‌ها کمک بگیرید. یکی از انیمیشن‌های خوب در حوزه مفهوم استقامت، انیمیشن جغد‌های گاهول است. این پویانمایی، داستان یک جغد شجاع است که بین خیر و شر، خیر را انتخاب می‌کند و با همراه کردن بقیه جغد‌ها با خودش، به نبرد با جغد شروری می‌رود که قصد حکم‌فرمایی بر بقیه را دارد و در آخر هم این جغد که اسمش سورناست، می‌تواند جغد شرور را شکست بدهد. نکته جالب این انیمیشن، این است که قهرمان قصه نه‌تن‌ها خودش استقامت کرد که بقیه جغد‌ها را هم با خودش همراه کرد. رهبران در مقاومت نه‌تن‌ها خود که بقیه را هم باید در مقاومت با خودشان همراه کنند. کاری که از خود استقامت دشوارتر است. از حُسن هم‌نامی این جغد با قهرمان ایرانی می‌توانید استفاده کنید و داستان سپهبد سورنا را برای بچه‌ها تعریف کنید.
کارتون فصل موج‌سواری ۱، انیمیشن بعدی است که با تماشای آن می‌توانید مفهوم شکست و ادامه دادن با وجود شکست را به بچه‌ها یاد بدهید. این پویانمایی هم داستان کودکی یک پنگوئن است که در مسابقات موج‌سواری شرکت می‌کند و با وجود باخت، باز دست از تلاش برنمی‌دارد. نما‌هایی از امید و حرکت و تلاش در این کارتون دیده می‌شود که می‌تواند به بچه‌ها استقامت را یاد بدهد. کودی از استادش یاد می‌گیرد که چطور با موج‌های کوچیک و بزرگ همراه شود و این تمثیل خوبی است برای بچه‌ها که چطور با مشکلات کوچیک و بزرگ همراه شوند و تعادلشان و درواقع مقاومتشان شکسته نشود.
انیمیشن‌هایی با محتوای زیر بار ظلم نرفتن و امید می‌توانند برای آموزش استقامت مفید باشد؛ مثلا انیمیشن موزلی و ماجراجویی زیکو در نپذیرفتن ظلم یا مثلا انیمیشن فضای ذهن، پیام‌های خوبی درباره منفعل نبودن و راکد نبودن دارند.
در نشان دادن همه این پویانمایی‌ها به رده سنی فرزندتان توجه کنید و خودتان هم حتما درباره مفهوم استقامت و ایستادگی با فرزندتان صحبت کنید. ایمان به خدا و کسب رضایت خدا، مفهومی است که کمتر در انیمیشن‌های غربی پیدا می‌شود و خودتان باید در حد فهم کودکان برایشان توضیح بدهید؛ البته تماشای انیمیشن فقط یک ابزار کمک‌آموزشی است و برای اینکه بچه‌های مقاوم‌تری داشته باشید، لازم است حتما در شیوه تربیت خودتان، این استقامت پررنگ باشد.
