امیرحسین جعفری در گفت و گو با خبرنگاران، هوش مصنوعی در سالهای اخیر مانند هر فناوری نوظهور و در حال پیشرفتی، با ابهامات و نگرانیهایی همراه بوده است؛ از جمله اینکه بارها اخباری در مورد احتمال از بین رفتن برخی مشاغل با گسترش آن منتشر شده است.
به گزارش تجارت نیوز، هر چند پژوهشهای جدید نشان میدهد که اگر برخی شاغلان مهارتهای بهروز را بیاموزند و خود را برای کار در دنیای آمیخته با هوش مصنوعی آماده کنند، احتمال اینکه شغل خود را از دست بدهند، کاهش مییابد. ضمن اینکه این فناوریی توانسته است به برخی کسب و کارها و مشاغل کمکهایی نیز برساند و کار فعالان را در آن حوزهها تسهیل کند.
با وجود این، همچنان نگرانیهایی در مورد برخی مسائل از جمله انتشار اطلاعات نادرست با استفاده از هوش مصنوعی وجود دارد.
در چنین شرایطی، در سالهای اخیر تجربیاتی از نوشتن مقالات با بهرهگیری از این فناوری وجود داشته است. اخیرا نیز رسانهای بریتانیایی، اعلام کرده که روش جدید و پیشرفتهای را برای کمک به خبرنگاران یافته است؛ روشی که به آنها کمک میکند در محل کار حاضر نشوند و آن هم استفاده از هوش مصنوعی است (فارس).
تجربه روزنامههای مختلف در سالهای اخیر نشان داده است که هوش مصنوعی خبرنگار را کنار نمیزند؛ این فناوری میتواند در کنار یک خبرنگار با کیفیت، به عنوان عاملی کمکی حضور داشته باشد؛ عاملی که قدرت جستجوی قابل قبولی دارد و میتواند در میان همه موتورهای جستجو، مطالب، تصاویر و محتواهای صوتی و تصویری را به سرعت و دقت مییابد.
البته هوش مصنوعی در برخی از روزنامهها به عنوان تولیدکننده محتوا و گزارش نیز جای خود را بازکرده است. شاید این مسئله در ظاهر برای خبرنگاران و روزنامه نگاران نگرانیهای را ایجاد میکند. اما در بطن این ماجرا، هوش مصنوعی احتمالا تا آیندهای نامعلومی نیازمند تحلیل و بررسی فردی است.
هوش مصنوعی گزارشگر صحنهای و احساسی نیست، زیرا مسئله اخلاق و احساس در آن تعبیه نشده است. این موضوع باعث میشود گزارشهای هوش مصنوعی، مطالب دادهمحوری باشند که بر اساس اطلاعات موجود در موتورهای جستجوگر نوشته میشوند. با این وجود هوش مصنوعی نمیتواند یک صحنه قتل، آزادی، نبرد یا هر صحنهای که توصیف آن به احساس نویسنده ارتباط را دارد، توصیف کند.
احسان شاه قاسمی، استاد دانشگاه تهران، درباره ورود هوش مصنوعی به تولید محتوا پیشتر به سایت انتخاب گفته بود: «هنوز تغییرات جدی که همه ترسیدهاند، شکل نگرفته است که مثلا یک خبرنگار-ربات داشته باشیم؛ ما هنوز در این موقعیت قرار نگرفتهایم، آدمها دو ویژگی دارند که این سیتسمها ندارند، هرچند برخی میگویند کامپیوترها به زودی به این وضعیت میرسند، نخست خود پیشبری است مثلا ما وقتی مریض میشویم به دکتر میرویم، اما وقتی یک سیستم ویروسی میشود نمیتواند به تعمیرگاه برود. دوم خود افزونگری است که مثلا دو لپ تاپ کنار هم باشند ۹ ماه بعد سه تا شوند! آنچه هم که شما در هوش مصنوعی میبینید در زبان انگلیسی است و به زبان فارسی هم به زودی اتفاق نخواهد افتاد. اتفاق عجیبی هم نیست و دیتا خاصی در آن پیدا نمیشود. شما میتوانید از آن استفاده کنید، اما باید کیفیت آن را بررسی شود. ما هنوز خبرنگار انسانی نیاز داریم و در چند سال آینده نیز خبرنگاران انسانی به همین شکل به کار خود ادامه میدهند. آن خبرنگار انسانی یک هویت دارد که هنوز کامپیوترها هنوز نتوانسته اند داشته باشند. در پشت چشمهای ما یک هویتی وجود دارد که از این نقطه جهان را تحلیل میکند، این هنوز در سیستمها وجود ندارد.»
هوش مصنوعی در عین حال میتواند یک ویراستار خوب هم باشد. ویراستاری که میتواند با سرعت و دقت، اشکالات هر متن را در هر میزانی که باشد، ویرایش کرده و به سرعت کار تولیدکنندگان محتوا کمک کند.
روزنامهنگاران، ناشران، فیلمنامهنویسان و دانشجویان، میتوانند از این امکان هوش مصنوعی استفادههای زیادی ببرند و در آینده نیز ابعاد آن گستردهتر میشود.
از بعد دیگر، هوش مصنوعی عاملی برای راستیآزمایی دادهمحور مطالب و حتی بررسی تکراری بودن مطالب است. این مسئله باعث ایجاد خلاقیت بیشتر در جامعه و جلوگیری از روند کپیکاری میشود. شاید هوش مصنوعی در این زمانه به داد کپی رایت در کشورهای جهان سوم برسد. این موضوع، به ویژه در مورد بررسی مقالات علمی و جلوگیری از سرقت علمی اهمیت دارد.
تمام آنچه در دنیای هنر نیازمند یک محتوای متنی و تصویری است، با در اختیار گرفتن هوش مصنوعی میتواند نتایج بهتری بگیرد.
فیلمنامهنویسان یکی از مهمترین مواردی هستند که از هوش مصنوعی در روند کاری خود بهره میبرند. بهرهگیری سناریونویسی هنری از هوش مصنوعی میتواند ضمن حفظ خلاقیت فردی هنرمند، سرعت کار را افزایش دهد و دادههای موردنیاز را فراهم کند. سرعت بالای ورودی اطلاعات به هنرمندان و تیمهای هنری میتواند انگیزه و خلاقیت کاری را افزایش دهد.