تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که نوشیدن سه فنجان چای در روز ممکن است به تاخیر در روند پیری بیولوژیکی کمک کند.
دانشمندان چینی به این احتمال اشاره می‌کنند که دم‌نوش‌های سنتی، غنی از برخی ترکیبات تقویت‌کننده سلامتی هستند که ممکن است در افزایش طول عمر نقش داشته باشد.
به گزارش همشهری آنلاین، از لحاظ تاریخی، چای سیاه به دلیل فواید بالقوه آن برای سلامتی، به ویژه در بهبود سلامت قلب، روده و مغز شناخته شده است.
علاوه بر این، مطالعات حیوانی نشان داده است که فلاونوئید‌ها که به وفور در چای یافت می‌شوند، به طور بالقوه می‌توانند طول عمر موجودات مختلف از کرم و مگس گرفته تا موش را افزایش دهند.
یک مطالعه جامع توسط کارشناسان دانشگاه سیچوان در چنگدو، چین، شامل تجزیه و تحلیل داده‌های دو گروه بود: ۵۹۹۸ فرد بریتانیایی بین ۳۷ تا ۷۳ سال و ۷۹۳۱ شرکت‌کننده چینی ۳۰ تا ۷۹ ساله.
شرکت کنندگان اطلاعات دقیقی در مورد عادات مصرف چای خود، از جمله نوع چایی که ترجیح می‌دادند (سبز، سیاه، زرد یا اولانگ) و میانگین تعداد فنجان‌هایی که در روز مصرف می‌کردند، ارائه کردند.
سپس محققان نشانگر‌های مختلف پیری مانند فشار خون، کلسترول و درصد چربی بدن را برای تعیین سن بیولوژیکی شرکت کنندگان ارزیابی کردند.
این یافته‌ها که در مجله The Lancet Regional Health - Western Pacific منتشر شد، نشان داد که افرادی که چای می‌نوشند علائم پیری بیولوژیکی کندتر را نشان می‌دهند.
نویسندگان نوشتند: رابطه مواجهه و پاسخ نشان داد که مصرف حدود سه فنجان چای یا شش تا هشت گرم برگ چای در روز ممکن است مشهودترین فواید ضد پیری را داشته باشد.
جالب توجه است، افرادی که نوشیدن چای را کنار گذاشته بودند، افزایش بیشتری در تسریع پیری بیولوژیکی نشان دادند.
محققان این فواید ضد پیری را به پلی فنول ها، مواد فعال زیستی اولیه در چای، نسبت دادند که اعتقاد بر این است که به طور قابل توجهی بر میکروبیوت روده تأثیر می‌گذارد.
این به نوبه خود بر تغییرات مرتبط با سن در ایمنی، متابولیسم و عملکرد شناختی تأثیر می‌گذارد.
در حالی که این مطالعه به انواع خاصی از چای پرداخته است، اما هیچ تفاوت اساسی بین مصرف کنندگان چای سیاه در بریتانیا و علاقه‌مندان به چای سبز چینی مشاهده نشد.
علاوه بر این، به نظر می‌رسد دمایی که چای در آن مصرف می‌شود تاثیری بر نتایج نداشته باشد.
با این حال، محققان محدودیت‌هایی را در مطالعه خود تأیید کردند، از جمله عدم توجه به اندازه فنجان‌های چای مورد استفاده شرکت‌کنندگان.
از آنجایی که این مطالعه مشاهده‌ای بود، نمی‌توان به طور قطعی نتیجه‌گیری کرد که نوشیدن چای مستقیماً مسئول کند کردن پیری بیولوژیکی است.
در بریتانیا، جایی که مصرف چای به حدود ۱۰۰ میلیون فنجان در روز می‌رسد، کاهش قابل توجهی در تقاضای چای، به ویژه در میان افراد جوان، در مواجهه با محبوبیت روزافزون قهوه مشاهده شده است.
چای سبز، چای سیاه، چای سفید و چای اولانگ همگی از گیاه کاملیا سیننسیس به دست می‌آیند، اما ویژگی‌های منحصر به فرد آنها نتیجه روش‌های مختلف فرآوری است.
همانطور که قبلاً گفته شد، این چای‌ها سرشار از آنتی اکسیدان‌ها هستند که نقش مهمی در محافظت از بدن در برابر رادیکال‌های آزاد، مولکول‌هایی که می‌توانند به سلول‌ها آسیب برسانند و به پیری و بیماری‌هایی مانند سرطان کمک کنند، ایفا می‌کنند.
چای سبز، به ویژه، به دلیل غلظت بالای کاتچین، نوعی آنتی اکسیدان، مشهور است.
مطالعات مصرف منظم چای سبز را با کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط دانسته‌اند، زیرا ممکن است به کاهش سطح کلسترول LDL و بهبود عملکرد شریان‌ها کمک کند.
چای سیاه، پرمصرف‌ترین نوع در جهان، دارای مجموعه‌ای از فواید سلامتی خاص خود است. سرشار از ترکیباتی به نام فلاونوئید است که می‌تواند سلامت قلب را بهبود بخشد.
نوشیدن چای سیاه با کاهش خطر سکته مغزی، کاهش فشار خون و کاهش کلسترول LDL مرتبط است.
چای سفید کمتر از بقیه فرآوری شده است و بنابراین مقدار زیادی آنتی اکسیدان را حفظ می‌کند. اعتقاد بر این است که چای سفید ممکن است قوی‌ترین خواص ضد سرطانی را در مقایسه با چای‌های فرآوری شده بیشتر داشته باشد.
چای اولانگ که تا حدی تخمیر شده است، ترکیبی از کیفیت چای سیاه و سبز است. به ویژه به دلیل توانایی آن در فعال کردن آنزیم‌هایی که تری گلیسیرید، نوعی چربی موجود در خون را کاهش می‌دهند، مورد توجه قرار گرفته است.
علاوه بر این، چای به دلیل فواید هوشیاری ذهنی که عمدتاً به محتوای کافئین آن نسبت داده می‌شود، شناخته شده است.
با این حال، L-theanine موجود در چای می‌تواند اثرات کافئین مانند اضطراب و عصبانیت را تعدیل کند و تصور می‌شود که عملکرد مغز را بهبود می‌بخشد.
نوشیدن منظم چای نیز تأثیر مثبتی بر سلامت دندان دارد، زیرا حاوی فلوراید و تانن است که ممکن است تجمع پلاک و پوسیدگی دندان را کاهش دهد. به علاوه، آبرسان است و اثر آرام بخش دارد.
