سزارین می‌تواند باعث کُند شدن عملکرد روده‌هایتان شود.
سزارین که شامل جراحی شکم برای زایمان از طریق یک برش در رحم شماست بسیار رایج است. اما باوجود رواجی که دارد، یک عمل جراحی بزرگ است و مانند هر جراحی جدی دیگری روند بهبودی آن می‌تواند بر بدنتان تاثیر بگذارد.
به گزارش روزیاتو؛ چه سزارین برنامه‌ریزی‌شده باشد و چه به علت عوارض پیش‌بینی‌نشده انجام شود ممکن است با علائم زیر همراه شود.
اگرچه تجربه هر فرد پس از جراحی متفاوت است، در اینجا برخی از رایج‌ترین علائمی که ممکن است بعد از سزارین با آنها روبرو شوید و روش‌هایی برای حل آنها آورده شده است.
سزارین می‌تواند باعث کُند شدن عملکرد روده‌هایتان شود. سه دلیل برای این اتفاق وجود دارد.
اول اینکه در طول جراحی روده‌های شما به صورت دستی دستکاری و جابه‌جا می‌شوند تا پزشکان به رحم برسند.
دلیل دوم مصرف برخی از داروهاست که حرکات روده را کند می‌کنند؛ ازجمله داروی بیهوشی قبل از سزارین یا دارو‌های ضددرد که ممکن است بعد از جراحی مصرف کنید؛ و درنهایت غذا نخوردن قبل و بعد از سزارین نیز می‌تواند حرکات روده را کاهش دهد. شیردهی نیز می‌تواند یبوست را تشدید کند، زیرا مقدار زیادی از آبی که می‌نوشید برای تولید شیر مصرف می‌شود.
چه می‌توان کرد؟
برای حل این مشکل بهتر است تا حد امکان آب بنوشید و هرچه زودتر شروع به غذا خوردن و راه رفتن کنید. غذا‌های غنی از فیبر بخورید و در صورت امکان مصرف دارو‌های ضددرد را زودتر متوقف کنید.
توصیه کلی این است که در شش تا هشت هفته اول پس از زایمان از بلند کردن هرچیزی سنگین‌تر از نوزادتان خودداری کنید. بلند کردن اجسام سنگین می‌تواند روند بهبودی را مختل کند.
در طول سزارین، پزشک مجبور است بسیاری از لایه‌های بافتی شکم شما را برش دهد تا به رحم برسد. فشار بیش از حد بر روی این لایه‌ها قبل از بهبودی کامل می‌تواند منجر به باز شدن مجدد آنها شده و باعث درد و آسیب شود.
چه می‌توان کرد؟
کلید حل این مشکل «صبوری» است. به خودتان زمان بدهید تا بدنتان بهبود یابد. همیشه قبل از افزایش فعالیت بدنی با پزشک یا ماما مشورت کنید.
اکثر افراد بعد از سزارین در محل برش احساس درد می‌کنند. به یاد داشته باشید که شما به تازگی تحت یک عمل جراحی بزرگ قرار گرفته‌اید که شامل بریدن لایه‌های زیادی از بافت است؛ بنابراین احساس درد طبیعی است.
محل برش شما احتمالاً برای سه هفته یا بیشتر حساس خواهد بود، اما خوشبختانه هرگونه درد شدید باید پس از حدود سه روز پس از جراحی از بین برود. با این حال حساسیت و درد جای زخم برای بعضی افراد ممکن است سال‌ها باقی بماند.
چه می‌توان کرد؟
تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه برش و پیروی از توصیه‌های پزشک در مورد مدیریت درد می‌تواند کمک‌کننده باشد.
یکی از ترفند‌های عالی برای کاهش درد در مواقعی که می‌خواهید عطسه یا سرفه کنید یا حتی بخندید این است که یک بالش را بغل کنید.
پوشیدن لباس‌های گشاد و جلوگیری از ساییده شدن آن به محل برش نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد.
به طور کلی، بارداری شما را در معرض خطر بیشتری برای لخته‌شدن خون قرار می‌دهد. این به دلیل تغییراتی است که در فاکتور‌های انعقادی شما در دوران قبل و بعد از زایمان رخ می‌دهد.
اما سزارین به‌طور خاص خطر لخته شدن خون در پاها، اندام‌های لگنی یا ریه‌ها را دو برابر می‌کند. این تا حدی به این دلیل است که شما معمولاً در زمان استراحت و بهبودی آن‌قدر‌ها فعال نیستید. وقتی زیاد حرکت نمی‌کنید، جریان خون شما کند می‌شود و باعث می‌شود خون در مکان‌های خاصی جمع شود و احتمالاً لخته‌ها تشکیل شوند.
چه می‌توان کرد؟
پس از سزارین، پزشک ممکن است دستگاه‌های فشرده‌سازی روی پاهایتان بگذارد تا خون در این نقطه جمع نشود. فشرده‌سازی ملایم به بهبود گردش خون کمک می‌کند و خطر لخته شدن خون را کاهش می‌دهد.
به همین ترتیب شروع به فعالیت هرچه سریع‌تر نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. قدم‌زدن آهسته یا حتی حرکت دادن دست و پاها در حالت نشسته می‌تواند مفید باشد.
اگر زایمان واژینال نداشته‌اید ممکن است از خونریزی واژینال بعد از سزارین تعجب کنید. این ترشحات خونی که لوشیا نامیده می‌شود، شامل مخاط دهانه رحم و مقداری پوشش داخلی رحم نیز هست و بخشی طبیعی از روند بهبودی بدن شما پس از زایمان است.
لوشیا در ابتدا قرمز تیره یا روشن است، سپس به رنگ قهوه‌ای مایل به صورتی درمی‌آید و به‌تدریج به رنگ سفید مایل به زرد تبدیل می‌شود.
چه می‌توان کرد؟
خونریزی پس از زایمان واژینال و سزارین می‌تواند تا هشت هفته پس از زایمان ادامه داشته باشد. در این بین تنها کاری که می‌توانید بکنید این است که از نوار بهداشتی استفاده کنید. بهتر است از تامپون استفاده نکنید، زیرا ممکن است با این کار باکتری‌ها وارد رحمتان شوند.
اگر ترشحات واژن بعد از زایمان بوی بود مانند ماهی گندیده می‌دهد فوراً پزشکتان را در جریان قرار دهید، زیرا می‌تواند نشانه عفونت باشد.
بسیاری از زنان پس از سزارین دچار مشکلات کف لگن مانند درد حین رابطه جنسی، بی اختیاری ادرار، درد یا افتادگی لگن شوند. اما این ربطی به سزارین ندارد و درواقع مشکلات کف لگن قبل از جراحی و در زمان بارداری اتفاق می‌افتد. زیرا عضلاتی که در پایین لگن قرار دارند حین تحمل وزن نوزاد در دوران بارداری متحمل فشار زیادی می‌شوند.
همچنین ماهیچه‌های شکمی که برای تنظیم فشار در شکم بسیار نزدیک با عضلات کف لگن کار می‌کنند هم پس از سزارین ضعیف می‌شوند که این هم تاثیرگذار است.
چه می‌توان کرد؟
اگر بعد از سزارین دچار مشکلات کف لگن شدید بهتر است به فیزیوتراپیست‌های متخصص کف لگن مراجعه کنید.
پس از سزارین، به‌ویژه اگر برنامه‌ریزی نشده باشد یا به دلیل شرایط اضطراری باشد، ممکن است لازم باشد روی استراحت و بهبودی تمرکز کنید و بلافاصله شیردهی را شروع نکنید. این تاخیر می‌تواند بر تولید شیر کافی تاثیر بگذارد.
درد شکم ناشی از برش نیز می‌تواند باعث ایجاد مشکل در شیر دادن راحت به نوزادتان شود. از طرفی تزریق اپیدورال نیز می‌تواند بر این موضوع تاثیر بگذارد که خوشبختانه موقتی است.
چه می‌توان کرد؟
در صورت امکان، سعی کنید در یک ساعت اول تولد، و سپس حدود ۸ تا ۱۲ بار در روز برای دو هفته اول، برای کمک به ایجاد شیر سالم، شیردهی کنید.
همچنین می‌توانید به کمک دست شیر را از سینه پمپاژ کنید.
بسته به دلیل سزارین، ممکن است در بارداری‌های بعدی در معرض خطر بیشتری برای نیاز به سزارین باشید.
به عنوان مثال اگر قبلاً سزارین کرده‌اید (معمولاً دوبار) پزشک عموماً به دلایل ایمنی توصیه می‌کند باز هم همان مسیر را بروید. به این دلیل که زایمان طبیعی پس از سزارین می‌تواند خطر جدی پارگی رحم را به دنبال داشته باشد.
اگر قصد دارید دوباره باردار شوید، در اسرع وقت گزینه‌های زایمان خود را با پزشک خود بررسی کنید. در حالی که سزارین همیشه قابل پیشگیری نیست، می‌توانید عوامل خطر و نگرانی‌های خود را مطرح کرده و به‌درستی تصمیم بگیرید.
بی‌حسی، گزگز یا تغییر احساس در اطراف محل ناحیه جراحی از علائم شایع آسیب عصبی پس از سزارین است.
این اتفاق می‌تواند به دلایل مختلف ازجمله آسیب مستقیم یا غیرمستقیم به اعصاب، فشردگی یا کشش روی اعصاب، روی دهد.
چه می‌توان کرد؟
در حالی که انواع خاصی از آسیب عصبی ممکن است دائمی باشند، سایر آسیب‌های عصبی می‌توانند با استراتژی‌های ریکاوری مناسب بهبود یابند. در بیشتر موارد، این مسائل را می‌توان با راهنمایی فیزیوتراپیست کف لگن برطرف کرد.
