مدیران امروزی یاد شعارهای انتخاباتیشان باشند، که ده‌درصد مشکلات را مرتبط با تنگناهای تحریم می‌دیدند و باقی را به سر زلف مدیریت ناکارآمد گره می‌زدند. چه شد که امروز در این وانفسای اقتصادی، نه حرف آن روزشان را پس می‌گیرند و نه ید بیضایی را در مدیریت و تدبیرشان نمایان می‌کنند!؟ اگر به زعم امروزیان، دیروزیان در چشم خلایق شعبده می‌کردند و ریسمان را به جای مار می‌فروختند، چرا امروزیان عصای موسویشان را نمی‌فکنند؟
روزنامه اطلاعات در مطلبی از دولت رئیسی انتقاد کرد.
این روزنامه نوشت: در روزگاری که نه تنها سرزلف ارزاق عمومی، بلکه خرمن گیسوی زیست اکثر مردمان به صعود و نزول ارزهای خارج مرز و طلاهای استخراج‌نشده‌ی معادن وابسته‌است، یکی از چین مثالِ درآمد سرانه‌ی یک‌دلاری می‌آورَد و دیگری همچنان نوسانات ارزی را به از ما بهتران سابق منتسب می‌کند و آن که دامنش به کلی از هر عیب و علتی پاک است، دولتمردان لاحق و لایق فعلی اند.
این‌مقدار عقل و انصاف داریم، که مسبب همه‌ی اختلالات اقتصادی و مشکلات معیشتی امروز را یکسره به پای مدیریت فعلی- با همه‌ی اما و اگرهایی که دارد- نگذاریم و فی‌الجمله، ده‌ها عامل پیدا و پنهان خارج از مرزهامان را نیز دخیل بشماریم.
انصاف آن است که در عوض، مدیران امروزی نیز یاد شعارهای انتخاباتیشان باشند، که ده‌درصد مشکلات را مرتبط با تنگناهای تحریم می‌دیدند و باقی را به سر زلف مدیریت ناکارآمد گره می‌زدند. چه شد که امروز در این وانفسای اقتصادی، نه حرف آن روزشان را پس می‌گیرند و نه ید بیضایی را در مدیریت و تدبیرشان نمایان می‌کنند!؟
اگر به زعم امروزیان، دیروزیان در چشم خلایق شعبده می‌کردند و ریسمان را به جای مار می‌فروختند، چرا امروزیان عصای موسویشان را نمی‌فکنند؟ تا هم مؤمنان را به غَنج آورند و هم ساحران را به رنج؟
