از تولد او در سال ۱۸۸۹ تا زمان مرگ اش در سال ۱۹۴۵ زندگی آدولف هیتلر همراه با حملات او به کشور‌های دیگر و مسئولیت مرگ ده‌ها میلیون نفر بود. مورخان، روانشناسان و دیگر دانشگاهیان شواهدی را در مورد زندگی آدولف هیتلر بررسی کرده اند و حقایق عجیب و جالب بسیاری را در مورد او کشف کرده اند.
فرارو- در ادامه به ۱۵ حقیقت شگفت انگیز در مورد آدولف هیتلر خواهیم پرداخت:
به گزارش فرارو به نقل از Collector، آلویس پدر هیتلر از رابطه‌ای خارج از ازدواج متولد شد و نام خانوادگی مادرش ماریا آنا شیکلگروبر به او داده شد. آلویس در ۴۰ سالگی نام ناپدری خود یوهان گئورگ هیدلر را که گمان می‌رفت پدر بیولوژیکی اوست را برایش برگزید. هنگامی که این تغییر ایجاد شد نام خانوادگی او از نظر املایی به "هیتلر" تغییر یافت. دلیل این تغییر نامشخص است ممکن است عمدی یا صرفا یک اشتباه اداری بوده باشد.
پدر هیتلر پیش از آن که کلارا پولزل را به همسری برگزیند دو بار ازدواج کرده بود. آن زوج دارای شش فرزند بودند، اما تنها دو فرزندشان به سن بزرگسالی رسیدند. یکی از آنان آدولف بد و دیگری پائولا خواهر کوچک‌تر او.
آدولف هیتلر با وجود ارتباط اش با آلمان در واقع در آلمان متولد نشده بود. او در اصل یک تبعه اتریش بود. هیتلر در برانائو ام این مستقیما در مرز باواریا متولد شده بود و از دوران جوانی در مدرسه احساسات آلمانی به او القا شد. این امر در آن زمان غیرمعمول نبود، زیرا بسیاری از اتریشی‌ها از دولت اتریش -مجارستان رنجیده خاطر بودند و خود را بیش‌تر آلمانی می‌دانستند تا اتریشی.
آلویس پدری سخت گیر بود و آدولف را به مدرسه‌ای فرستاد که پسرش کاملا از آن متنفر بود. آدولف با معلمان اش جنگید و نمرات ضعیفی را کسب کرد. او هم چنین با پدرش دعوا می‌کرد و مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت. مادرش بسیار نرم‌تر و با وجدان‌تر بود، اما نمی‌دانست چگونه می‌تواند جلوی عصبانیت همسرش را بگیرد.
پدر هیتلر یک کارمند دولتی بود و برنامه‌هایی داشت که پسرش راه او را دنبال کند. آدولف ایده‌های دیگری داشت و به سمت خلاقیت زندگی کشیده شد. آلویس در سال ۱۹۰۳ پیش از اتمام مدرسه آدولف درگذشت. کلارا به پسرش اجازه داد مدرسه اش را تغییر دهد. او این کار را در سال ۱۹۰۴ مبلادی انجام داد و عملکردش در مدرسه بهبود یافت. هیتلر علیرغم جذب شدن به سوی هنر تا سال ۱۹۰۷ میلادی تصمیم نگرفته بود که می‌خواهد به یک هنرمند تبدیل شود.
او به وین نقل مکان کرد و تلاش نمود وارد آکادمی هنر‌های زیبا وین شود. او در امتحانات ورودی سال‌های ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸ مردود شد. پس از آن به او پیشنهاد شد که توجه خود را به سمت معماری معطوف کند، اما آدولف یا پول یا شرایط لازم برای ادامه آن حرفه را نداشت.
شکست هیتلر در زمینه رشته و حرفه انتخابی خود تاثیر قابل توجهی بر روی وضعیت مالی اش گذاشت. او در جایی که می‌توانست به عنوان کارگر مشغول به کار می‌شد و سپس سعی می‌کرد نقاشی هایش را بفروشد، اما نتوانست پول کافی برای تامین هزینه‌هایش به دست آورد. در دسامبر ۱۹۰۹ پیش از آن که پول کافی برای نقل مکان به یک خوابگاه مردانه پیدا کند برای مدت زمان کوتاهی در یک پناهگاه بی خانمان‌ها زندگی کرد. وضعیت هیتلر در سال ۱۹۱۳ با ارثی که به او رسید به شکل چشمگیری بهبود یافت و با آن پول به مونیخ رفت و در آنجا به دنبال کسب ثروت بیش‌تر بود.
هنگامی که جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ آغاز شد هیتلر بلافاصله به ارتش آلمان پیوست و برای جنگ به جبهه غرب اعزام شد. در آن سال او صلیب آهنین درجه دوم را دریافت کرد و در سال ۱۹۱۸ صلیب آهنین درجه یک را دریافت کرد. او یک دونده اعزامی شد و در کلاس افسران شناخته شده و مورد علاقه بود. او هم چنین در نبرد سَم* در سال ۱۹۱۶ از ناحیه پا مجروح شد و در سال ۱۹۱۸ بر اثر مواجهه با گاز خردل از ناحیه چشم دچار مشکل شد. جنگ در حالی که او در بیمارستان رو به بهبود بود به پایان رسید.
هیتلر تا زمان جنگ جهانی اول و در میانه آن سبیل بزرگی داشت. با این وجود، به او دستور داده شد که کناره‌های آن را کوتاه کند تا بتواند ماسک ضد گاز را به راحتی بر روی صورت اش قرار دهد. نتیجه آن دستور سبیل مسواکی هیتلر بود که او آن را تا آخر عمر حفظ کرد.
رهبر آلمان علیرغم شهرت غیر انسانی خود در واقع با حیوانات مهربان بود. با ابتکار عمل هیتلر نازی‌ها قوانینی را برای رفاه و آسایش حیوانات تنظیم و کردند و برخلاف قوانین انسان محور در سایر نقاط جهان در آن زمان قوانین آلمان بر اساس احترام به حیوانات به خاطر خود حیوانات و نه به خاطر منافع انسان‌ها بود. بسیاری از مقام‌های ارشد نازی حافظان محیط زیست و محیط بانان بودند از جمله "هرمان گورینگ" فرمانده نیروی هوایی آلمان که او نیز اظهار داشت که دوستدار حیوانات است و افرادی را که قوانین حفاظت را زیر پا گذاشته بودند به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاد.
هیتلر به دلیل نفرت از امپراتوری اتریش - مجارستان تابعیت اتریشی خود را رها کرد. اگرچه او در جنگ جهانی اول برای آلمان جنگیده بود و متعاقبا وارد سیاست آلمان شد، اما تابعیت آلمانی نداشت. این امر او را از نامزدی منع کرد و او را در معرض خطر اخراج از آلمان قرار داد. این وضعیت در سال ۱۹۳۲ میلادی زمانی که وزیر کشور وقت هیتلر را به عنوان شهروند آلمانی پذیرفت و به او به سمتی اداری بخشید تغییر کرد.
به گفته "جوزف گوبلز" وزیر تبلیغات آلمان نازی گیاهخواری هیتلر مبنایی اخلاقی داشت. هیتلر قصد داشت بعد از جنگ کشتارگاه‌ها را در سراسر رایش ممنوع کند. آلبرت اشپر دوست هیتلر نقل کرده بود که خیتلر چگونه بر سر میز شام داستان‌های وحشتناکی از سلاخی حیوانات تعریف می‌کرد تا مهمانان اش را از خوردن گوشت منصرف سازد. هیتلر در سال ۱۹۳۸ زمانی که پزشکان او را تحت رژیم غذایی بدون گوشت قرار دادند گیاهخوار شد. هیتلر به جای پنهان کردن این واقعیت به گیاهخواری ادامه داد و به انتخاب سبک زندگی خود بسیار افتخار می‌کرد.
بلوندی که توسط "مارتین بورمان" منشی ویژه هیتلر در سال ۱۹۴۱ میلادی به او هدیه داده شد یک سگ از نژاد ژرمن شپرد بود که هرگز شخص هیتلر را ترک نکرد. هیتلر به بلوندی به شدت وابسته شد و در طول جلسات و نشست‌ها برای بازی با بلوندی و آموزش ترفند‌ها به آن استراحت می‌کرد. بلوندی در سال ۱۹۴۵ میلادی در کنار هیتلر چان اش را از دست داد. هیتلر پیش از شلیک به سوی خود به بلوندی کپسول سیانور خورانده بود تا زودتر بمیرد. البته بلوندی تنها سگی نبود که هیتلر صاحب آن بود. هیتلر در طول جنگ جهانی اول با یک سگ ولگرد از نژاد فاکس تریر آشنا شد که او را دنبال می‌کرد. هیتلر نام فوکسل را برای آن سگ انتخاب کرد و گفته می‌شود زمانی که در سال ۱۹۱۷ میلاید آن را از دست داد دچار اضطراب شده بود. هیتلر پیش از بلوندی صاحب یک سگ از نژاد ژرمن شپرد بود نژادی که او علاقه زیادی به آن داشت. هیتلر در سال ۱۹۴۲ میلادی یک سگ ژرمن شپرد دیگر را برای آن که جفت بلوندی باشد به خانه آورد و نام بلا را برای او انتخاب کرد.
اوا براون معشوقه هیتلر دو سگ اسکاتلندی از نژاد تریر به نام‌های نگوس و استاسی داشت که آنها را از بلوندی دور نگه می‌داشت.
هیتلر پس از آن که به مقام صدراعظمی رسید برنامه‌های خود برای رونق اتوماسیون به مردم آلمان معرفی کرد. او برای طراحی "خودروی ملت" با فردیناند پورشه قرارداد بست و گفته می‌شود زمانی که طرح اصلی پورشه را مشاهده کرد دفترچه یادداشت و مداد را در دست گرفت و به طرح اصلی ویژگی‌های گردتری بخشید. این که آیا این داستان درست است یا خیر شاید هرگز مشخص نشود، اما آن چه واقعیت دارد آن است که هیتلر مقدمات ساخت انبوه آن خودرو را فراهم ساخت و فولکس واگن بیتل را به آلمان معرفی کرد.
هیتلر عاشق موسقی بود و ریچارد واگنر آهنگساز مورد علاقه او بود. با این وجود، وقتی سوت می‌زد متوجه شد که تمایل خاصی به دو آهنگ دارد نخستین آهنگ " چه کسی از گرگ بد بزرگ می‌ترسد" بود شاید بدین خاطر که هیتلر را به مثابه یک گرگ قلمداد می‌کرد و دیگری "وقتی آرزوی یک ستاره را داری بود" که زمانی که حال اش مساعد بود در حضور دوستان و مهمانان آن را اجرا می‌کرد.
زود بیدار شدن از خواب موضوعی است که بسیاری از افراد از آن لذت نمی‌برند، اما هیتلر به طور کلی از آن حتی در طول جنگ خودداری ورزید. او معمولا حوالی ساعت ۱۰ صبح از خواب بیدار می‌شد. در روز ۶ ژوئن زمانی که نیرو‌های متفقین در روز معروف به "دی" در سواحل نرماندی فرود آمدند هیتلر تا ساعت ۱۱ صبح خوابیده بود. حتی پس از اطلاع از حمله متفقین نیز او اعزام نیرو برای تقویت مواضع آلمان در نرماندی را به تعویق انداخت، زیرا متقاعد شده بود که تهاجم تنها یک تاکتیک انحرافی است.
* حمله سم نبردی در جنگ جهانی اول بین نیرو‌های امپراتوری بریتانیا و فرانسه در یک طرف و امپراتوری آلمان در طرف دیگر رخ داد. آن نبرد از روز ۱ ژوئیه تا ۱۸ نوامبر سال ۱۹۱۶ در هر دو سوی رودخانه سم در فرانسه رخ داد که در پایان فرانسه و بریتانیا تنها نوانستند ۱۶ کیلومتر پیشروی کنند و پس از ۵ ماه این نبرد خونین بی نتیجه پایان یافت.
