خباز در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس جزو کسانی بود که با ردصلاحیت هیات‌های اجرایی و شورای نگهبان روبرو شده بود.
محمدرضا خباز که روز گذشته درگذشت در این دوره از انتخابات مجلس از سوی هیات‌های اجرایی و نظارتی ردصلاحیت شده بود. گفتگوی او با خبرگزاری خبرآنلاین بعد از ردصلاحیت از سوی هیات‌های اجرایی در ادامه بازنشر شده است.
به گزارش خبرآنلاین، محمدرضا خباز، چهره سیاسی اصلاح‌طلبان و عضو حزب اعتماد ملی شب گذشته بر اثر سکته قبلی دار فانی را وداع گفت.
او نماینده چند دوره مجلس بود و البته در دولت سابق استاندار خراسان شمالی و استانداری سمنان را نیز عهده دار بود.
خباز در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس جزو کسانی بود که با ردصلاحیت هیات‌های اجرایی و شورای نگهبان روبرو شده بود.
در ادامه گفتگویی از او را می‌خوانید:
آقای خباز! اسم شما نیز در لیست ردصلاحیت‌ها آمده است، علت رد صلاحیت شما چه بود؟
رد صلاحیت من به استناد بند ۲ ماده ۳۱ بود، عدم التزام عملی به نظام جمهوری اسلامی ایران.
رد صلاحیتتان در این مرحله برای خودتان قابل پیش‌بینی بود یا ...؟
دفعه اولی نبود که من کاندیدا می‌شدم. تا به امروز ۷بار کاندیدا شده‌ام و هر ۷ بار هم در حوزه انتخابیه؛ یعنی در هیئت اجرایی و هم در شورای نگهبان که دقیق‌تر عمل می‌کند تایید شده‌ام. دور اولی که کاندیدا شدم کسی را نمی‌شناختم، ولی با این‌حال هیئت اجرایی شهرستان و استان مرا تایید کردند، اما این‌بار هیئت اجرایی مرا رد کرده است. یعنی جایی‌که انتظار می‌رفت دقت و اطلاعات بیشتر و وسیع‌تری داشته باشند و در گذشته مرا تایید کرده بودند.
آقای خباز، نوع چینش اعضای هیات اجرایی تا چه میزان در این موضوع تاثیرگذار بود؟
این موضوع از قبل قابل پیش‌بینی بود. وقتی دولت تصمیم می‌گیرد که نظامی‌ها را سرکار بیاورد، انتظار هم می‌رود که آنها بر مبنای نگاه خودشان تایید و رد صلاحیت‌ها را انجام دهند. یکی از بحث‌های همیشگی ما این است که: «هرکسی را بهر کاری ساختند.»
اگر نظامیان در جایگاه سیاست‌مداران قرار گیرند نتیجه‌اش می‌شود این‌که نگاهشان به زیرمجموعه، ملت و کشور نگاه پادگانی است. نگاه آنها جوری است که فکر می‌کنند افراد باید کاملا مطیع باشند.
من به‌عنوان فردی که قبل از انقلاب، در حین انقلاب، جنگ و بعد از جنگ در خدمت نظام بودم هرگاه انتقادی از دولت‌مردان داشتم صریحا بیان می‌کردم و هیچ ابایی از آن نداشتم حتی در دولت مورد علاقه خودم که بیشترین نزدیکی را به آن داشتم؛ یعنی دولت خاتمی، هم از سه وزیر ایشان سوال کردم و آنها را به صحن مجلس بردم. به‌عنوان مثال علیه موسوی لاری، خرم، جهانگیری، شریعتمداری و وزیر نیرو و چند وزیر دیگر در زمان تایید صلاحیت در حضور خاتمی صحبت کردم.
ما نماینده مردم هستیم و عادت نداریم پای دفاع از حقوق مردم که پیش می‌آید دوست‌بازی و رفیق‌بازی را بر خواسته و نظر مردم ترجیح دهیم. ما چنین روحیه‌ای داریم و گویا آقایان هم از این روحیه ما بدشان می‌آید و نمایندگانی می‌خواهند که کاملا مطیع باشند و از بالا به پایین اداره شوند.
وقتی کسی نماینده مردم می‌شود طبق قانون اساسی اختیاراتی دارد و باید از آن اختیارات استفاده کند و اگر چنین نکند به ملت و کشور لطمه وارد می‌شود و، چون این آقایان چنین احتمالاتی می‌دادند پس طبق آن عمل هم کردند.
یعنی فکر می‌کنید که برنامه‌ای از پیش تعیین شده برای رد صلاحیت منتقدان وجود داشت؟
یقینا این‌طور است. از ابتدا آوردن این مجموعه از سوی دولت در همه استان‌ها و شهرستان‌ها نشان‌دهنده این بود که قصد دارند با نگاه ضربتی، مسئله سیاسی را اداره کنند در صورتی‌که چنین کاری اشتباه بزرگی است.
این نوع نگاه برای مسائل سیاسی و اداره کشور مفید نیست و بی دلیل نبود که امام در وصیت‌نامه سیاسی و الهی خود کشور را از بعضی چیز‌ها بر حذر می‌داشت، خصوصا از دخالت نظامیان در مسائل سیاسی که در این باره هشدار می‌دادند که اتفاق نیفتد، چون اگر اتفاق بیفتد و نظامی‌ها در مسائل سیاسی تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر باشند حتما آثار منفی بار خواهد آورد. به نظر من تصمیمات امروز از همان آثار منفی است.
