با پرهیز از بیان این عبارات و در عوض ارائه حمایت و دلسوزی واقعی می‌توانید به افرادی که غمگین هستند آرامش بدهید.
فرارو- از دست دادن یکی از عزیزان بدون شک یکی از چالش برانگیزترین تجربیاتی است که هر کسی می‌تواند با آن روبرو شود. در چنین زمان حساسی ارائه آرامش و حمایت از خانواده‌های داغدار ضروری است. با این وجود، گاهی اوقات افراد خوش نیت ممکن است ناخواسته جملات و عباراتی را بیان کنند که ممکن است آزار دهنده یا بدون توجه به حساسیت‌های خانواده داغدار باشند. برای کمک به شما در گذر از این موقعیت حساس با شفقت و همدلی در اینجا هشت نکته وجود دارد که هرگز نباید به یک خانواده داغدار بگویید:
به گزارش فرارو به نقل از پالس لایو، در حالی که ممکن است خودتان از دست دادن عزیزی را تجربه کرده باشید غم و اندوه هر فردی منحصر به فرد است. از تصور این که درد آنان را به طور کامل درک می‌کنید اجتناب ورزید.
در حالی که این عبارت برای ایجاد اطمینان در نظر گرفته شده، اما می‌تواند درد خانواده داغدار را نادیده بگیرد. در عوض، از دست دادن آن عزیز را تصدیق کنید و بدون تلاش برای توجیه آن رخداد به خانواده او تسلیت بگویید.
غم و اندوه هیچ جدول زمانی ندارد و هرکسی از دست دادن یک عیزیز را با سرعت خاص خود پردازش می‌کند. از انتظار برای حرکت کردن فرد داغدار یا انتظار غلبه او بر از دست دادن عزیز از دست رفته خودداری کنید. در عوض، حمایت و درک مداوم خود را ارائه دهید.
صرفنظر از سن متوفی فقدان او هنوز برای عزیزان اش امری قابل توجه است. از مقایسه آن موضوع با طول عمر متوفی با هدف به زعم خود به حداقل رساندن اندوه خودداری کنید.
علیرغم آن که بیان این موضوع می‌تواند نشانه‌ای از تعریف و تمجید به نظر می‌رسد، اما در واقع می‌تواند افراد داغدار را تحت فشار قرار دهد تا احساسات خود را سرکوب کنند تا در مقابل سایرین قوی به نظر برسند. در عوض، احساسات آنان را تأیید کنید و بدون قضاوت گوش شنوایی ارائه دهید.
در حالی که زمان ممکن است شدت غم و اندوه را کاهش دهد درد از دست دادن یک عزیز می‌تواند تا سال‌ها ادامه یابد. از اشاره به این که فرد سوگوار باید انتظار داشته باشد که غم فقدان با گذشت زمان برطرف خواهد شد خودداری نمایید.
این پیشنهاد مبهم حمایت اگرچه با نیت خوب مطرح می‌شود احتمال دارد برای خانواده‌های عزادار که ممکن است ندانند به چه چیزی نیاز دارند یا در طرح درخواست کمک تردید دارند مفید نباشد. در عوض، راه‌های خاصی را پیشنهاد دهید که می‌توانید به آنان کمک کنید مانند آوردن وعده‌های غذایی، انجام وظایف یا ارائه حمایت عاطفی از طریق گوش دادن.
