برخلاف قطرات باران، دانه‌های برف دارای فضای باز در ساختار کریستالی شش وجهی خود هستند. این فضای باز به عنوان یک بافر صدا عمل کرده و به کاهش سر و صدا کمک می‌کند.
چیزی که حین یا پس از بارش برف تازه ممکن است توجه شما را به خود جلب کند، آرامش و سکوتی است که محیط را در بر می‌گیرد. اما چرا این اتفاق رخ می‌دهد؟ این با ویژگی‌های فیزیکی دانه‌های برف مرتبط است.
برخلاف قطرات باران، دانه‌های برف دارای فضای باز در ساختار کریستالی شش وجهی خود هستند. این فضای باز به عنوان یک بافر صدا عمل کرده و به کاهش سر و صدا کمک می‌کند.
صدا به صورت امواج حرکت می‌کند و برای انتقال باید مولکول‌های موجود در جامدات، مایعات یا گاز‌ها را به ارتعاش درآورد. صدا‌ها همچنین در شرایط گرم‌تر سریع‌تر حرکت می‌کنند، از این رو، دمای هوا به کاهش یا افزایش سرعت حرکت امواج کمک کرده و چیزی که شنیده می‌شود را تغییر می‌دهد.
اگر موانعی در مسیر وجود داشته باشند، به عنوان صداگیر عمل کرده و آنچه شنیده می‌شود را کاهش می‌دهند. دانه‌های برف تازه نیز همین کار را انجام می‌دهند.
همانطور که برف ذوب شده و تغییر شکل می‌دهد، صدا‌ها دوباره تغییر می‌کنند. هنگامی که برف ذوب می‌شود، فضای بین هر کریستال و همچنین ویژگی بافری آن کاهش می‌یابد و سکوت برف تازه از بین می‌رود. در واقع، اگر برف به یخ تبدیل شود، این می‌تواند صدا‌ها را بلندتر کند، زیرا به جای جذب امواج صوتی آنها را بازتاب خواهد داد. در این شرایط صدا‌ها واضح‌تر شنیده شده و می‌توانند مسافت بیشتری را طی کنند.
