در واکنش به اظهارات رئیس‌جمهور فرانسه مبنی بر احتمال اعزام نیرو‌های ناتو به اوکراین، روزنامه واشنگتن‌پست در گزارشی به شرح این نکته پرداخت که با کمی دقت می‌توان دریافت نیرو‌های ناتو همین حالا هم در جنگ اوکراین حضور دارند.
روزنامه آمریکایی با اشاره به گزارش‌های منتشرشده مبنی بر احتمال حضور نظامیان ناتو در اوکراین، گزارش داد که این نظامیان همین حالا هم در جنگ اوکراین مداخله دارند.
به گزارش ایسنا؛ در واکنش به اظهارات رئیس‌جمهور فرانسه مبنی بر احتمال اعزام نیرو‌های ناتو به اوکراین، روزنامه واشنگتن‌پست در گزارشی به شرح این نکته پرداخت که با کمی دقت می‌توان دریافت نیرو‌های ناتو همین حالا هم در جنگ اوکراین حضور دارند.
این روزنامه نوشت: با ادامه درگیری اوکراین و روسیه، حضور نیرو‌های خارجی از جمله ناتو در خاک اوکراین به محل بحث ژئوپلتیک و ابهام استراتژیک تبدیل شده است. اگرچه کشور‌های عضو ناتو رسماً استقرار نیرو‌های رزمی در اوکراین را رد کرده‌اند، اما با انجام یک بررسی عمیق‌تر می‌توان به شبکه‌ای از مستشاران نظامی، نیرو‌های ویژه و شبکه‌های پشتیبانی پی برد که تشخیص مرز‌های مداخله مستقیم را دشوار کرده است.
اظهارات اخیر «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه در مورد امکان استقرار نیرو‌های ناتو در اوکراین، بحث‌هایی را در مورد میزان مداخله ناتو در جنگ اوکراین برانگیخته است. رویکرد «ابهام استراتژیک» ماکرون نشان از تلاش ناتو برای برقراری یک موازنه ظریف و دشوار است: حمایت از قدرت دفاعی اوکراین بدون تشدید درگیری و رویارویی مستقیم با روسیه. این موضع نماد استراتژی کلی غرب است؛ چراکه غرب در ابتدا از ارائه کمک‌های غیرمرگ‌بار به اوکراین شروع کرد و حال به درنظرگرفتن حمایت نظامی مستقیم‌تر و آشکارتر رسیده است.
ماکرون اخیرا در نشستی درباره اوکراین در پاریس به خبرنگاران گفت: «امروز هیچ اتفاق‌نظری برای اعزام نیروها، به‌شیوه‌ای رسمی، وجود ندارد. اما از نظر پویایی، ما نمی‌توانیم گزینه‌ای را حذف کنیم. ما هر کاری که لازم است انجام خواهیم داد تا از پیروزی روسیه در این جنگ جلوگیری کنیم.» این اظهارات وی واکنش‌های گسترده‌ای را به همراه داشت؛ اما روزنامه واشنگتن‌پست در گزارش خود اظهار کرد نظامیان ناتو همین حالا هم به نوعی در اوکراین حضور دارند.
بر اساس این گزارش، برخی اسناد و گزارش‌های فاش‌شده از حضور تعدادی از نیرو‌های ویژه و مستشاران نظامی آمریکا، انگلیس، فرانسه و سایر کشور‌های ناتو در اوکراین خبر می‌دهند. این نیروها عمدتاً بیشتر درگیر پشتیبانی تدارکاتی، آموزشی و اطلاعاتی هستند تا نبرد مستقیم. نقش سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در تأمین مالی و تجهیز شبکه‌ای از پایگاه‌های جاسوسی در سرتاسر اوکراین برای کمک به ردیابی تحرکات نیرو‌های روسیه و هدف قراردادن تجهیزات نظامی این کشور، ماهیت مخفیانه مداخله ناتو را بیشتر آشکار می‌کند.
علاوه بر این مداخله‌های مستقیم دولتی، جنگ اوکراین شاهد پیوستن هزاران داوطلب خارجی از جمله از کشور‌های ناتو به نیرو‌های مسلح اوکراین بوده است. این داوطلبان پیشینه‌های مختلفی دارند؛ از جمله کهنه‌سربازان سابق ارتش که با انگیزه تعهدات ایدئولوژیک یا اعتقادات شخصی به ارتش اوکراین پیوسته‌اند.
«ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین دستور داده تا به اتباع خارجی اجازه پیوستن به گارد ملی این کشور داده شود و همچنین روند شهروندی برای کسانی که از اوکراین دفاع می‌کنند تسهیل گردد. این طرح‌های کی‌یف موجب هجوم جنگجویان خارجی به ارتش اوکراین شده و اتکای اوکراین به حمایت‌های بین‌المللی را نشان می‌دهد.
به گزارش این روزنامه آمریکایی، حضور سربازان و مستشاران خارجی از کشور‌های ناتو در اوکراین، هرچند در نقش‌های غیرجنگی، نشان می‌دهد غرب سعی دارد بین ارائه حمایت لازم از اوکراین و اجتناب از اقداماتی که منجر به تشدید تنش با روسیه شود، توازن برقرار کند. کرملین نیز با اشاره به نشانه‌های حضور نظامیان خارجی در اوکراین، استدلال می‌کند که این درگیری یک نبرد نیابتی با غرب است؛ امری که حمایت مردم روسیه را از ادامه‌یافتن جنگ اوکراین افزایش داده است.
دخالت نیروها و مستشاران ناتو در اوکراین، چه از طریق مجاری رسمی و چه از طریق مشارکت داوطلبانه فردی، بر سهم جامعه بین‌المللی در جنگ اوکراین تاکید دارد. کشور‌های ناتو همچنان درگیری مستقیم جنگی را امری خارج از گزینه‌های موجود می‌دانند، اما واشنگتن‌پست اذعان می‌کند که حمایت ارائه‌شده از طریق آموزش، اطلاعات و کمک‌های تدارکاتی غرب، نقش مهمی در قدرت نظامی اوکراین ایفا می‌کند.
به گزارش واشنگتن‌پست، این حضور غیابی ناتو در اوکراین گواهی است بر ابعاد بین‌المللی این جنگ. بر اساس این گزارش، ابهام استراتژیک اتخاذشده توسط کشور‌های ناتو علاوه بر فراهم‌ساختن ارائه حمایت‌های حیاتی به اوکراین، سؤالاتی را در مورد آینده مداخله نظامی بین‌المللی و قوانین حاکم بر جنگ در قرن بیست و یکم ایجاد می‌کند.
