نمونه‌های باقیمانده لارک-ال اکس را می‌توان در موزه جنگ اورلون در هلند، موزه نظامی شمال فلوریدا، موزه لین موتور در نشویل، تنسی و موزه حمل و نقل ارتش آمریکا در یوستیس، ویرجینیا پیدا کرد.
لارک-ال اکس یک وسیله نقلیه باری آبی خاکی با بدنه فولادی بود. این وسیله نقلیه توانایی حمل تا ۱۰۰ تن بار یا ۲۰۰ نفر را داشت. این خودرو عجیب توسط آمریکا در فاصله سال‌های ۱۹۵۲ تا ۲۰۰۱ تولید و مورد استفاده قرار گرفت.
به گزارش عصرایران، لارک- ال اکس سابقه حضور در جنگ ویتنام را نیز در کارنامه خود دارد.
لارک-ال اکس از چهار پیشرانه دیزلی با قدرت ۲۶۵ اسب بخار نیرو می‌گرفت که در کناره‌های بدنه قرار داشتند. این پیشرانه‌ها نیروی مورد نیاز حرکت چرخ‌های این وسیله نقلیه در خشکی و همچنین دو پروانه با قطر ۱.۲ متر برای حرکت در آب را تامین می‌کردند.
بیشینه سرعت لارک- ال اکس در خشکی ۳۲ کیلومتر بر ساعت و در آب ۱۲.۱ کیلومتر بر ساعت بود. این وسیله نقلیه ۵ خدمه داشت و اپراتور در یک کابین کوچک در قسمت انتهایی آن قرار می‌گرفت.
این وسیله نقلیه آبی خاکی ۱۹.۱ متر طول، ۸.۱ متر پهنا و ۶ متر ارتفاع داشت. دامنه حرکت لارک-ال اکس در خشکی ۲۴۰ کیلومتر و در دریا ۱۲۱ کیلومتر بود.
لارک-ال اکس برای حمل و نقل وسایل نقلیه دارای چرخ‌های عادی و چرخ‌های شنی از کشتی به سمت ساحل قابل استفاده بود. همچنین، توانایی حمل کانتینر‌های باری ۱۲ متری را داشت.
نمونه‌های باقیمانده لارک-ال اکس را می‌توان در موزه جنگ اورلون در هلند، موزه نظامی شمال فلوریدا، موزه لین موتور در نشویل، تنسی و موزه حمل و نقل ارتش آمریکا در یوستیس، ویرجینیا پیدا کرد.
