اولین قسمت سریال «اوکازیون» به کارگردانی مسعود اطیابی در دومین روز از فروردین ۱۴۰۳ منتشر شد؛ سریالی که در حال‌وهوای اوایل دهه هفتاد پیش می‌رود و موقعیت‌های کمدی آن در ارتباط با سه شخصیت اصلی با بازی غلامرضا نیکخواه، ایمان صفا و هادی کاظمی است. اطیابی با محدودیت‌های دهه هفتاد شوخی کرده و مبنای سریالش را روی اختلاف‌های میان اعضای یک خانواده گذاشته است. سریالی که در گام اول بالاتر از حد انتظار ظاهر شد.
مسعود اطیابی پس از فیلم‌های پرفروش «دینامیت»، «بخارست»، «انفرادی» و «هتل» و سریال‌های «جادوگر» و «نیسان آبی ۲» حالا سراغ ساخت یک سریال برای شبکه نمایش خانگی رفته است؛ سریالی که ارتباط چندانی با فضای آثار قبلی ندارد.
به گزارش فیلم نیوز، موقعیت‌های کمدی | «اوکازیون» با تمرکز روی فضای نوستالژیک دهه هفتاد بنا شده و جنس شوخی‌ها متناسب با محدودیت‌ها و سبک زندگی این دهه است. اطیابی اینبار موقعیت‌های کمدی سریالش را در ارتباط با سه شخصیت اصلی بنا کرده که با وجود زندگی در یک خانواده، شباهتی باهم ندارند و تفاوت سبک زندگی آنها و اختلاف‌هایی که دارند، شرایط خنده‌داری را رقم می‌زند. مبنای اصلی داستان روی اختلاف بین پدر خانواده و دایی بنا شده؛ پدری که دلش می‌خواهد همه را مدیریت کند و اجازه نافرمانی به کسی نمی‌دهد، اما درعین حال به راحتی سر کار گذاشته می‌شود و نظرش را تغییر می‌دهد. داستان در دهه نود روایت می‌شود و ایمان صفا به عنوان پدر دختری بیست ساله برایش درباره اختلاف‌های بنیادین میان پدربزرگ و دایی‌اش تعریف می‌کند و به تبع این تعریف‌ها باقی ماجرا با فلاش‌بک در سال ۱۳۷۳ پیش می‌رود.
بازی‌ها | تمرکز سریال روی سه بازیگر اصلی آن غلامرضا نیکخواه، هادی کاظمی و ایمان صفا است. اگر بهرام افشایی را به بازیگران اصلی این سریال اضافه کنیم به کست فیلم سینمایی «فسیل» می‌رسیم. درواقع نیکخواه در این سریال جای افشاری را در سه ضلع کمدی فسیل گرفته است. جنس بازی نیکخواه تفاوت چندانی با کمدی‌های قبلی ندارد، اما ایمان صفا و هادی کاظمی تا حدی سعی کرده‌اند متفاوت ظاهر شوند. فضای سریال بیشتر مردانه است و سمانه پاکدل با وجود اینکه به نسبت پررنگ به نظر می‌رسد هنوز نقش مستقل چندانی در این اثر ندارد. در قسمت اول فضای جالبی بین این سه بازیگر شکل گرفته و باید دید در ادامه به چه سمت‌وسویی می‌رود.
نوستالژی بازی | بخش مهمی از کارگردان‌ها در سریال‌ها و فیلم‌های کمدی این اواخر برای ایجاد جذابیت از فضای نوستالژیک دهه هفتاد استفاده کرده‌اند و در «اوکازیون» هم با چنین فضایی مواجهیم. در قسمت اول از لباس‌ها و گریم‌ها و آهنگ‌ها و رقص‌های دهه هفتاد گرفته تا محدودیت‌های استفاده از ویدئو و پوستر‌ها و اهمیت مساجد در زندگی مردم محله و … همگی برای ایجاد موقعیت‌های جذاب استفاده شده. هنوز دقیقا مشخص نیست که سریال در همین مقطع باقی می‌ماند یا در ادامه ماجرا‌هایی در دهه‌های دیگر هم شاهد هستیم.
سریال «ااوکازیون» در قسمت اول به عنوان اثری استاندارد، اما متوسط معرفی شد و حالا باید دید در ادامه به چه سمت و سویی خواهد رفت. این سریال چهارشنبه‌ها ساعت هشت صبح در پلتفرم نماوا منتشر خواهد شد.
