December 26 2024 - پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳
- RSS
- |
- قیمت خودرو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- پیوندها و آگهی ها
- |
- آرشیو
- |
- تماس با ما
- |
- درباره ما
- |
- تبلیغات
- |
- استخدام
عمل جراحی دندان بداخلاق ترین تمساح استرالیا برای بار اول موفقیت آمیز نبود اما سرانجام دامپزشکان توانستند دندانی را که عفونی شده بود خارج کنند.
فرارو- تلاش برای انجام عمل جراحی دندان روی یک تمساح غول پیکر آب شور پس از اینکه خزنده خشمگین شد و باعث صدمه به سر یک نگهبان باغ وحش شد، تقریباً به فاجعه ختم شد.
به گزارش فرارو، تیمی از نگهبانان برای تحت کنترل درآوردن و بازرسی الویس، لقب بداخلاقترین تمساح استرالیا، در پارک خزندگان استرالیایی در نیو ساوت ولز به راه افتادند.
یک دامپزشک به تمساح ۱۵.۵ فوتی (۴.۷ متری) شل کننده عضلانی تزریق کرد و هفت نگهبان روی پشت این موجود شیرجه زدند تا او را مهار کنند.
یک گیره چوبی سنگین که در لاستیکی پیچیده شده بود، بین آروارههای تمساح قرار داده شد تا به دامپزشکان اجازه دهد تا دندان در حال رشد را بررسی کنند. آنها امیدوار بودند که عکس رادیوگرافی بگیرند و عفونت دندان را عمل کنند.
اما لحظاتی پس از مهار الویس، خزنده نیم تنی خونسردی خود را از دست داد و شروع به کوبیدن سر خود از چپ به راست کرد.
گیره چوبی ۵ کیلوگرمی به بیرون پرواز کرد و به سر مدیر عملیات بیلی کولت برخورد کرد.
کولت گفت: کل ماجرا در کمتر از ۱۵ ثانیه به پایان رسید، اما انگار یک ابدیت بود. من هرگز چنین چیزی را احساس نکرده ام و صدها تمساح بزرگ را صید کرده ام. او کاملاً دیوانه شد.
وی افزود: مثل اینکه در حال دعوا بودیم. در یک مرحله، سرم کنار سر او بود که به معنای واقعی کلمه مستقیماً به دهان باز نگاه میکرد و میدانستم که در آن مرحله باید خودم و تیم را از آنجا بیرون بیاورم. ما در خطر جدی بودیم. همه چیز خیلی سریع پیش رفت.
تیم عملیات علیرغم تکان خوردن، با استفاده از دوز اضافی شل کننده عضلانی، تلاش دوم را برای تسلیم کردن الویس انجام دادند. این بار موفقیت آمیز بود و دامپزشکان توانستند دندانی را که عفونی شده بود خارج کنند.
الویس از سال ۲۰۰۷ در پارک خزندگان استرالیا حضور داشته است. پس از دستگیری در قلمرو شمالی، جایی که نسبت به قایقها در بندر داروین تهاجمی شده بود، به آنجا آورده شد.
تمساحهای آب شور تقریباً در مناطق گرمسیری شمال استرالیا تا حد انقراض شکار شده بودند، اما در دهه ۱۹۷۰ وضعیت حفاظت شده به آنها داده شد. از آن زمان، تعداد آنها در کوئینزلند، استرالیای غربی و قلمرو شمالی افزایش یافته است.