معمولاً نشانه‌های سندرم ددی ایشو زمانی به چشم می‌خورد که دختر در خلال یک رابطه نیاز‌هایی را حس می‌کند، اما قادر به تشخیص نوع نیازش نیست و شروع به بهانه جویی یا رفتار‌های ناسازگارانه می‌کند.
سندرم مسئله با پدر (Daddy issue) عموماً عبارتی جذاب است که اغلب به صورت تحقیرآمیز برای اشاره به زنانی به کار می‌رود که روابط پیچیده، گیج کننده یا ناکارآمد با مردان دارند و افرادی (اغلب زنان) را توصیف کند که دارای انگیزه‌ها و تکانه‌های ناخودآگاه نسبت به مردان زندگیشان هستند. این تکانه‌ها می‌توانند منفی یا مثبت باشند و ناشی از یک رابطه ناکافی پدری هستند.
به گزارش برنا، معمولاً نشانه‌های سندرم ددی ایشو زمانی به چشم می‌خورد که دختر در خلال یک رابطه نیاز‌هایی را حس می‌کند، اما قادر به تشخیص نوع نیازش نیست و شروع به بهانه جویی یا رفتار‌های ناسازگارانه می‌کند.
این سندرم بیشتر در خصوص دخترانی که نیاز روانی‌شان به توجهِ پدر به هر دلیلی از جمله طلاق والدین، مرگ یا غفلت برآورده نشده است، اتفاق می‌افتد. آنها به درستی فرصت وقت گذراندن با پدر را نداشته‌اند و از حضور عاطفی او بهره نبرده‌اند، اولین و مهم‌ترین نشانه سندرم daddy issue این است که آنها جذب افرادی با تفاوت سنی زیاد می‌شوند. آنها علاقه بسیار به مردان مسن‌تر از خود نشان می‌دهند.
جعفر اردبیلی روانشناس در گفتگو با خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا درباره سندروم نوظهور «مسأله با پدر» که عموماً با نام «ددی ایشو» شناخته می‌شود، گفت: نفوذ انواع کلمات روانشناسی به جامعه و فرهنگ ایران، مستلزم کار علمی است.
وی افزود: «ددی ایشو» یا به عبارت فارسی «اختلال مسئله با پدر» نیز از جمله مسائلی است که نیاز به اثبات دارد چرا که در این باره جامعه آماری تهیه نشده و در حد شایعه در ذهن قشری از مردم نقش بسته است؛ این شایعه ممکن است با پدیده «شوگرددی» اشتباه گرفته شود که در هر صورت آمار بالایی ندارد.
استاد دانشگاه هامبورگ علاقه دختران جوان به مردان سن بالا را به سه دسته تقسیم کرد و ادامه داد: این علاقه می‌تواند به خاطر تجربه بیشتری باشد که مرد سن بالا دارد، نوع دیگری از این علاقه به نیاز مالی و علاقه به پول مرد سن بالا برمی‌گردد و در دسته آخر علاقه بر اساس کمبود‌هایی است که دختر در ارتباط با پدر خود تجربه کرده و حالا در میان همسر سن بالا به دنبال جبران این کمبود‌ها است.
وی با بیان این که این گرایش می‌تواند از چند عامل تشکیل شود، تشریح کرد: به عبارت دیگر انتخاب مرد سن بالا توسط دختران جوان نشان از نیاز دختر به مردی مجرب دارد؛ این احساس نیاز می‌تواند از روابط بد با پدر نشات بگیرد؛ همچنین اگر دختر رابطه خوبی با پدر را تجربه کرده باشد نیز در سنین بالاتر دنبال تکرار آن تجربه می‌گردد. در موارد دیگر ممکن است پول از اصلی‌ترین عوامل به شمار بیاید و در موارد دیگر نیز عوامل ترکیبی دخیل هستند.
این روانشناس با اشاره به برعکس بودن این قضیه گفت: در مورد پسرانی که به سمت زنان سن بالا تمایل دارند نیز دلایل تجربه و مهر مادری بیشتر و حتی نیاز مالی صادق هستند.
اردبیلی با بیان این که یک ازدواج واقعی علیرغم آرزو‌ها و ذهنیت‌ها است، ادامه داد: اگرچه کمبود یا اشتیاق به جایگاه پدری از جمله عوامل این اختلال به شمار می‌آیند؛ اما هیچ یک از این عوامل، عوامل حقیقی یک ازدواج واقعی نیستند؛ اگر هم باشند به طور قطع با یک ناهنجاری مدت دار و دامنه دار یا ناهنجاری موقتی مواجه خواهند شد.
این روانشناس با اشاره به تفاوت نسلی گفت: به طور معمول این ازدواج‌ها مورد تایید علم روانشناسی نیست چرا که فاصله سنی زیاد بیانگر تفاوت فرهنگی، تفاوت نسلی و تفاوت زایش‌ها است، ضمن اینکه تربیت فرزندان نیز دردسرساز خواهد بود.
وی «اختلال ددی ایشو» را به عنوان یک فرضیه روانشناسی مطرح کرد و گفت: قبل از این که یک رفتار مرسوم در جامعه با یک اصطلاح تخصصی زیر سوال رود، باید بار علمی مرتبط با عبارت مربوطه را افزایش داد و بتوان از آستانه تحقیقی انجام شده یک جامعه آماری استخراج کرد.
