«خلیج فارس در ۲۰ سال گذشته ۱.۵ برابر شورتر شده و فروپاشی، تنوع زیستی منطقه را در آغوش می‌کشد». این سخنان معاون اسبق سازمان حفاظت محیط زیست است.
یک نهاد علمی بین‌المللی توسعه آب‌شیرین‌کن توسط کشورهای عربی تا سال ۲۰۳۰ را عامل شکل‌گیری یک فاجعه زیست‌محیطی در خلیج فارس دانست.
به گزارش فارس، ژورنال علمی Scientific Reports از فعالیت شدید کشورهای عربی در نمک‌زدایی آب دریا ابراز نگرانی کرده و هشدار داد، رهاسازی شورابه سامانه‌های نمک‌زدایی اثرات مخرب گسترده‌ای بر اکوسیستم‌های دریایی خلیج‌فارس دارد که انسان‌ها نیز از آن در امان نخواهند بود.
شورابه‌ها اشباعِ سامانه‌های نمک‌زدایی از هفتاد سال پیش یکی از مهمترین منابع آلوده‌کننده محیط زیست به حساب می‌آیند.
امارات، عربستان، کویت و قطر ۴ کشوری هستند که تا سال ۲۰۳۰، سالانه ۱۲ میلیارد متر مکعب آب خلیج فارس معادل مصرف کل مصرف آب شرب و صنعت یک سال مردم ایران را نمک‌زدایی کرده و شورابه حاصل را به دریا می‌ریزند.
رهاسازی شورابه به دریا در کنار تغییرات اقلیمی و افزایش تبخیر دو عامل موثر بر شور شدن خلیج فارس و بروز فاجعه زیست محیطی در منطقه هستند.
کارشناس منابع آب صبا شیرودی حجم آب نمک‌زدایی شده در قیاس با خلیج فارس را ناچیز دانسته و معتقد است که خلیج فارس به آب‌های آزاد راه دارد و نسبت شورابه رها شده از سامانه‌های نمک‌زدایی به آب‌های آزاد جهان به حدی است که جای نگرانی وجود نخواهد داشت.
در مقابل، کارشناس زیست دریایی، عظیم رهبری‌فرد می‌گوید که خلیج فارس کم عمق است، دمای آن در ۲۰ سال گذشته بالا رفته و تبخیر افزایش یافته، از طرفی یک درصد افزایش شوری تعادل اکوسیستم را برهم زده و فاجعه در زندگی آبزیان ایجاد می‌کند، کما اینکه در ۲ دهه اخیر زندگی گونه‌هایی از آبزیان را به انقراض برده است.
ایجاد کنوانسیون خلیج فارس با حضور ایران و کشورهای حوضه خلیج‌فارس ابتکاری است که میتواند برنامه نمک‌زدایی از آب دریای کشورهای این منطقه را کنترل کرده و از بروز فاجعه زیست‌محیطی در خلیج فارس جلوگیری کند.
