بر اساس اضافه کاری طبق قانون کار، حقوق هر ساعت اضافه کاری برابر ۱.۴ حقوق پایه محاسبه می‌شود.
اگر ساعت کار بیشتر از روزی ۸ ساعت و ۴۴ ساعت در هفته باشد، باید مابقی آن ساعت‌ها به صورت اضافه کاری با کارگر محاسبه شود.
به گزارش اکونگار، اگر کارگر و کارفرما با مزد ساعتی توافق به همکاری کنند، در قرارداد آنها باید ساعت‌های کار به صورت، روزانه، هفتگی و ماهانه مشخص شود.
مزد ساعتی چیست؟ به ازای ساعت‌هایی که وقت کارگر در اختیار کارفرما است، دستمزد کارگر محاسبه و پرداخت خواهد شد.
اگر کارگر و کارفرما با مزد ساعتی توافق به همکاری کنند، در قرارداد آنها باید ساعت‌های کار به صورت، روزانه، هفتگی و ماهانه مشخص شود.
توجه کنید که اگر ساعت کار بیشتر از روزی ۸ ساعت و ۴۴ ساعت در هفته باشد، باید مابقی آن ساعت‌ها به صورت اضافه کاری با کارگر محاسبه شود.
در این نوع از قرارداد و طبق قوانین کار، علاوه بر مزد ثابت باید تمام مزایای مصوبه در شورای عالی به کارگر تعلق گیرد.
این مزایا عبارتند از:
- حق مسکن
- حق اولاد
- بن کارگری یا حق خواربار
همچنین طبق قوانین کار در این نوع قرارداد، کارگر مشمول پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی قرار می‌گیرد؛ بنابراین به ازای هر ۸ ساعت کاری، یک روز سابقه بیمه برای وی در نظر گرفته می‌شود.
دستمزد کار ساعتی سال ۱۴۰۳ برای هر ساعت کار عادی برابر با ۲۸۹.۶۷۴ ریال است. بر اساس اضافه کاری طبق قانون کار، حقوق هر ساعت اضافه کاری برابر ۱.۴ حقوق پایه محاسبه می‌شود. پس با توجه به حقوق ساعتی وزارت کار برای حقوق پایه، مبلغ ساعت اضافه کاری برابر با ۴۵۶.۲۳۷ ریال است. هر ساعت اضافه کاری طبق قانون کار که حداقل حقوق وزارت کار را دریافت می‌کنند برابر با این عدد است؛ اگر شخصی دریافتی بیشتری دارد، باید حقوق ساعتی خود را محاسبه کرده و به عدد بدست آمده ۴۰% اضافه کند.
قیمت هر ساعت اضافه کار به این دلیل بیشتر از حقوق ساعت کار عادی است که کارگر موظف به انجام آن نیست و تنها ساعت کار اجباری او طبق قوانین کار و تامین اجتماعی، همان هفته‌ای ۴۴ ساعت است. همچنین در مورد حق بیمه باید گفت که ساعات اضافه کاری جز سوابق کارگران محسوب نمی‌شود.
در قرارداد دستمزد کار پاره وقت، میزان حقوق، مزایا و پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی با توجه به ساعت کار کارگر محاسبه و پرداخت می‌شود.
به طور مثال: بر پایه‌ی قانون کار پاره وقت ۱۴۰۳ کارگر به طور ثابت ۳۰ ساعت در هفته کار کرده که حقوق پایه و مزایا باید معادل ۲/۳ حقوق و مزایای کارگر‌های تمام وقت محاسبه شود. پس برای محاسبه‌ی حقوق پاره وقت ۱۴۰۳ کافی است میزان حضور در مجموعه را در نظر گرفت و آن نسبت را در حقوق حضور کامل ضرب کنید.
در مورد پرداخت حق بیمه و سابقه هم به همین ترتیب عمل خواهد شد که ۲/۳ ماه یعنی ۲۰ روز برای او حق بیمه در ماه پرداخت می‌شود.
